Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po przeczytaniu tej książki mogę powiedzieć tylko jedno "Manon" !!! Książka jest świetna, myslę że na moją wysoką ocenę ma wpływ rozbudowanie wątków pobocznych oraz skupienie na innych równie ciekawych postaciach. Podoba mi się historia Lorcana i Elide, Doriana no i oczywiście Manon (Ta wiedźma jest REWELACYJNA) Żałuję, że znowu trzeba czekać na kolejny tom cyklu.

Po przeczytaniu tej książki mogę powiedzieć tylko jedno "Manon" !!! Książka jest świetna, myslę że na moją wysoką ocenę ma wpływ rozbudowanie wątków pobocznych oraz skupienie na innych równie ciekawych postaciach. Podoba mi się historia Lorcana i Elide, Doriana no i oczywiście Manon (Ta wiedźma jest REWELACYJNA) Żałuję, że znowu trzeba czekać na kolejny tom cyklu.

Manon Czarnodzioba skradła mi serce całkowicie, uwielbiam ją! Moim zdaniem Aelin wypada dość blado przy charakternej wiedźmie. Z chęcią przeczytałabym książkę opisującą jej historię😀 Muszę przyznać że czwarta część cyklu wciągnęła mnie już od pierwszych stron. Akcja toczy sie szybko, dzieje się wiele, obawiałam się trochę o Doriana, ze być może jego historia zakończy sie tragicznie ale na szczęście z każdej sytuacji jest jakieś wyjście.

Manon Czarnodzioba skradła mi serce całkowicie, uwielbiam ją! Moim zdaniem Aelin wypada dość blado przy charakternej wiedźmie. Z chęcią przeczytałabym książkę opisującą jej historię😀 Muszę przyznać że czwarta część cyklu wciągnęła mnie już od pierwszych stron. Akcja toczy sie szybko, dzieje się wiele, obawiałam się trochę o Doriana, ze być może jego historia zakończy sie...

Bardzo lubię książki Maas ale powoli zaczyna mnie irytować schemat jej książek tzn. człowiek zaczyna się angażować, przezywać losy bohaterów i ciach następuje zmiana partnera, nagle okazuje się że ten poprzedni nie był "tym jedynym". Tak było z Dorianem w "Szklanym tronie", którego swoją drogą ubóstwiam i tak jest tutaj z Tamlinem. Cholera mnie bierze bo lubię Rhysanda ale uważam że, Tamlin ją naprawdę kocha i to wszystkie jego działania są podyktowane troską o dziewczynę. Mam cichą nadzieję, że Maas ma w tym jakiś cel i wszystko się wyjaśni bo przecież chłopak też ma widoczne oznaki szoku pourazowego:) Generalnie jak myślę Tamlin to mam w pamięci noc z Wielkiego Rytuału i nawet Rhysand tego nie zmieni;)

Bardzo lubię książki Maas ale powoli zaczyna mnie irytować schemat jej książek tzn. człowiek zaczyna się angażować, przezywać losy bohaterów i ciach następuje zmiana partnera, nagle okazuje się że ten poprzedni nie był "tym jedynym". Tak było z Dorianem w "Szklanym tronie", którego swoją drogą ubóstwiam i tak jest tutaj z Tamlinem. Cholera mnie bierze bo lubię Rhysanda ale...