Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zdecydowanie jedna z najlepszych książek, które przeczytałam w tym roku! Zabawna, poruszająca, odważna i to co w powieściach uwielbiam najbardziej - zaskakująca!

Czy warto żyć tylko po to by przeżyć?

"Ponad wszystko" to historia osiemnastoletniej Maddie, która cierpi na bardzo rzadką chorobę SCID, w wielkim skrócie ma alergię na niemal cały świat. Nie może wychodzić ze swojego sterylnego domu, poznawać rówieśników, jeść tego na co ma ochotę, uprawiać sportu, odkrywać świata. Jej życie ogranicza się do pokoju, w którym wszystko jest białe i nieskazitelnie czyste, a jej jedynymi przyjaciółkami jest jej mama, pielęgniarka i oczywiście książki, które zanim trafią do jej rąk muszą zostać odkażone. Każdy dzień Madeline wygląda tak samo. Badania, specjalne posiłki przygotowane przez jej mamę - lekarkę, nauka przez internet, czytanie książek, ewentualnie gra w scrabble albo kalambury i tak dzień w dzień, w każdym razie do czasu...
Wszystko się zmienia, kiedy do domu naprzeciwko wprowadzają się nowi sąsiedzi,a wśród nich Olly- chłopak, którego wszędzie jest pełno i który wywraca jej życie do góry nogami.


Jeśli myślicie, że jest to romans dla nastolatków... to jesteście w błędzie! To książka o życiu, o cierpieniu, miłości, która bywa bardzo niebezpieczna i o tym, że należy korzystać z każdego dnia, który jest nam dany.

Zdecydowanie jedna z najlepszych książek, które przeczytałam w tym roku! Zabawna, poruszająca, odważna i to co w powieściach uwielbiam najbardziej - zaskakująca!

Czy warto żyć tylko po to by przeżyć?

"Ponad wszystko" to historia osiemnastoletniej Maddie, która cierpi na bardzo rzadką chorobę SCID, w wielkim skrócie ma alergię na niemal cały świat. Nie może wychodzić ze...

Świetna, świetna, świetna! Na tą chwilę chyba nie jestem w stanie powiedzieć nic więcej, bo jestem świeżo po lekturze, ale już dawno nie czytałam książki, która by mnie tak wciągnęła i od której nie mogłabym się oderwać choćby na chwilę.

Świetna, świetna, świetna! Na tą chwilę chyba nie jestem w stanie powiedzieć nic więcej, bo jestem świeżo po lekturze, ale już dawno nie czytałam książki, która by mnie tak wciągnęła i od której nie mogłabym się oderwać choćby na chwilę.

Czy dwie osoby, które nic nie łączy, a dzieli wszystko mogą się w sobie zakochać? Wydawać by się mogło, że nie, a jednak Agnieszka Lingas-Łoniewska udowadnia nam, że jest inaczej. "Skazani na ból" to historia dwójki młodych ludzi, pochodzących z zupełnie innych światów. On - brutalny skin, głęboko wierzący w swoją ideologię, który odpycha od siebie każdego, kto darzy go uczuciem. Ona - dobra uczennica z dobrego domu, w wolnych chwilach ucząca gry na gitarze, ale i skrywająca pewną tajemnicę. Gdy w końcu się spotkają, poznają nie tylko czym jest miłość, poznają również samych siebie...
"Skazani na ból" to nie powieść dla ambitnych literaturoznawców, bo nie jest to książka wybitna, między innymi pod względem językowym, ale nie można jej przez to przekreślić. Bowiem w tej książce nie chodzi o bogate słownictwo, czy barwne opisy na miano samej Elizy Orzeszkowej, ale o niezwykle silne emocje, które wywołuje w czytelniku.

"Skazani na ból" to jedna z tych historii, która chwyta za serce, ściska i nie puszcza dopóki nie wylejesz z siebie morza łez.
Jest to pierwsza powieść Agnieszki, którą przeczytałam, ale zdecydowanie nie ostatnia. Polecam!

Czy dwie osoby, które nic nie łączy, a dzieli wszystko mogą się w sobie zakochać? Wydawać by się mogło, że nie, a jednak Agnieszka Lingas-Łoniewska udowadnia nam, że jest inaczej. "Skazani na ból" to historia dwójki młodych ludzi, pochodzących z zupełnie innych światów. On - brutalny skin, głęboko wierzący w swoją ideologię, który odpycha od siebie każdego, kto darzy go...