Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie ma w tej książce nic poza atmosferą. A atmosfera jest dobrze utrzymana i w jakimś sensie pociągająca. Szkoda, że tylko tyle.

Nie ma w tej książce nic poza atmosferą. A atmosfera jest dobrze utrzymana i w jakimś sensie pociągająca. Szkoda, że tylko tyle.

Taki reportaż trzeba lubić. Literackość trzeba lubić. I choć ja wolę reportaże bardziej suche, konkretne, z małą ilością przymiotników, to podczas lektury tego zadałam sobie jedno pytanie; jak opisać zabójczy upał, nie pisząc o tym, jak się go odczuwa? I ono pozwoliło mi przyznać przed samą sobą, że że otóż nie da się. Nie da się opisać tego świata inaczej, niż Kapuściński to zrobił w Hebanie. Na pewno nie, jeśli się chce przekazać to, co przekazuje nam reportażysta. Ciężką, brzemienną prawdę. Nawet jeśli to wciąż nie jest cała prawda.

Taki reportaż trzeba lubić. Literackość trzeba lubić. I choć ja wolę reportaże bardziej suche, konkretne, z małą ilością przymiotników, to podczas lektury tego zadałam sobie jedno pytanie; jak opisać zabójczy upał, nie pisząc o tym, jak się go odczuwa? I ono pozwoliło mi przyznać przed samą sobą, że że otóż nie da się. Nie da się opisać tego świata inaczej, niż Kapuściński...

Jest bardzo wartka. Nikt tu nie owija w bawełnę. Ciągle coś się dzieje, czasami aż trudno uwierzyć że DZIAŁO SIĘ FAKTYCZNIE, że rzeczywiście miało miejsce. To książka przygodowa.
A przez jej realizm przebijają się często dramaty bez dramatyzowania. I to mi się w niej najbardziej podoba.

Jest bardzo wartka. Nikt tu nie owija w bawełnę. Ciągle coś się dzieje, czasami aż trudno uwierzyć że DZIAŁO SIĘ FAKTYCZNIE, że rzeczywiście miało miejsce. To książka przygodowa.
A przez jej realizm przebijają się często dramaty bez dramatyzowania. I to mi się w niej najbardziej podoba.