Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Myślę, że jest tylko jeden rodzaj ludzi. Ludzie.

Myślę, że jest tylko jeden rodzaj ludzi. Ludzie.

Żeby ja ciebie nie pokochał, byłby ja wolny jak wiatr w polu i na sercu swobodny, i na duszy swobodny, a sławny jak sam Konasewicz Sahajdaczny. Twoje to liczko mnie nieszczęście, twoje to oczy mnie nieszczęście; ni mnie wola miła, ni sława kozacza!

Żeby ja ciebie nie pokochał, byłby ja wolny jak wiatr w polu i na sercu swobodny, i na duszy swobodny, a sławny jak sam Konasewicz Sahajdaczny. Twoje to liczko mnie nieszczęście, twoje to oczy mnie nieszczęście; ni mnie wola miła, ni sława kozacza!

Życie nie jest tym, co człowiek przeżył, ale tym, co i jak zapamiętał.

Życie nie jest tym, co człowiek przeżył, ale tym, co i jak zapamiętał.

nigdy zbytnio nie lubiłam czytać, bo czyż się lubi oddychać?

nigdy zbytnio nie lubiłam czytać, bo czyż się lubi oddychać?

Niektórzy ludzie są... są tak pochłonięci troszczeniem się o tamten świat, że nie mają kiedy się nauczyć, jak trzeba żyć na tym.

Niektórzy ludzie są... są tak pochłonięci troszczeniem się o tamten świat, że nie mają kiedy się nauczyć, jak trzeba żyć na tym.

(...)nie umiera się wtedy, kiedy trzeba, ale kiedy można to zrobić.

(...)nie umiera się wtedy, kiedy trzeba, ale kiedy można to zrobić.

Chuj z tym, chuj z tamtym. Kurwa tu, kurwa tam. Tak mówiło się na Wall Street. Była to kwintesencja potężnego ryku i przebijała się przez wszystko. Odurzała. Uwodziła. Wyzwalała. (...) I wszystkich porywała, zwłaszcza mnie.

Chuj z tym, chuj z tamtym. Kurwa tu, kurwa tam. Tak mówiło się na Wall Street. Była to kwintesencja potężnego ryku i przebijała się przez wszystko. Odurzała. Uwodziła. Wyzwalała. (...) I wszystkich porywała, zwłaszcza mnie.

To już byłby koniec tego zasranego świata- powiedział wtedy-gdyby ludzie podróżowali pierwszą klasą, a literatura wagonem bagażowym.

To już byłby koniec tego zasranego świata- powiedział wtedy-gdyby ludzie podróżowali pierwszą klasą, a literatura wagonem bagażowym.

Oboje pozostali w zawieszeniu w próżni wszechświata, gdzie jedyną rzeczywistością codzienną i wieczną była miłość.

Oboje pozostali w zawieszeniu w próżni wszechświata, gdzie jedyną rzeczywistością codzienną i wieczną była miłość.

w żaden sposób jednak nie rozumiał, jak można dojść do takiej ostateczności jak wojna z powodu rzeczy, których nie można dotknąć ręką.

w żaden sposób jednak nie rozumiał, jak można dojść do takiej ostateczności jak wojna z powodu rzeczy, których nie można dotknąć ręką.

Jeśli pod jakimkolwiek względem ten mały człowiek na podium miał się lepiej niż jego czarni sąsiedzi, to tylko pod tym, że gdy wyszorował się mydłem ługowym w bardzo gorącej wodzie, skóra jego była biała.

Jeśli pod jakimkolwiek względem ten mały człowiek na podium miał się lepiej niż jego czarni sąsiedzi, to tylko pod tym, że gdy wyszorował się mydłem ługowym w bardzo gorącej wodzie, skóra jego była biała.