Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cudowna, cudowna, cudowna. Przepiękne wydanie, nie mogłam się napatrzeć na te wszystkie rysunki i fotografie :') Dla fanów Eda, jego muzyki i dla osób, które w ogóle muzyką się interesują i chcą z nią w jakiś sposób połączyć swoją przyszłość - lektura idealna. Uwielbiam sposób, w jaki pisze Ed. Polecam, daje niezłego kopa motywacyjnego

Cudowna, cudowna, cudowna. Przepiękne wydanie, nie mogłam się napatrzeć na te wszystkie rysunki i fotografie :') Dla fanów Eda, jego muzyki i dla osób, które w ogóle muzyką się interesują i chcą z nią w jakiś sposób połączyć swoją przyszłość - lektura idealna. Uwielbiam sposób, w jaki pisze Ed. Polecam, daje niezłego kopa motywacyjnego

To chyba 4 powieść Greena którą czytam. Słyszałam o niej tak wiele dobrego i wierzyłam, że dorówna GNW. Trochę się rozczarowałam, bo mimo tego że książka jest naprawdę warta przeczytania i zawiera wiele ważnych treści, to liczyłam na coś więcej. Przyjemny język (bardzo lubię styl pisania Greena, łatwy w odbiorze, zabawny), historia właściwie dość nietypowa, ale nużąca. Czytając pierwszą część książki byłam oczarowana - samym rozwojem akcji, ale przede wszystkim bohaterami - z Margo na czele. Niestety, potem zabrakło dynamizmu. Nudziły mnie już te wieczne śledztwa w sprawie Spielgman, ciągłe wałkowanie tego samego wiersza... Akcja stała w miejscu. Zabrakło mi też takich momentów, które by mną jakoś wstrząsnęły czy mnie poruszyły. Zmusza do przemyśleń, pokazuje że nie wszystko w rzeczywistości jest takie jakim nam się wydaje, a wyobrażenia mogą być mylne - zwłaszcza wyobrażenia o drugiej osobie. Bardzo podobał mi się wątek, w którym Q tak naprawdę dopiero zaczął poznawać samego siebie i zastanawiać się nad tymi wyobrażeniami, idealizowaniem innych oraz o naszym obrazie w ich oczach. Tą 'iluzję' dobitnie widać w postaci Margo, ja sama na początku byłam w niej po prostu zakochana, niestety później wyszło na jaw jej 'prawdziwe oblicze' i szczeniackie zachowanie. Koniec książki refleksyjny, ale dość przewidywalny.
Ogólnie: fajna powieść, jednak Green ma w swoim dorobku dużo lepsze pozycje. Mimo tego myślę, że jeszcze kiedyś do niej wrócę.

To chyba 4 powieść Greena którą czytam. Słyszałam o niej tak wiele dobrego i wierzyłam, że dorówna GNW. Trochę się rozczarowałam, bo mimo tego że książka jest naprawdę warta przeczytania i zawiera wiele ważnych treści, to liczyłam na coś więcej. Przyjemny język (bardzo lubię styl pisania Greena, łatwy w odbiorze, zabawny), historia właściwie dość nietypowa, ale nużąca....

Ksiazka nie kazdemu sie spodoba, bo jest dosc.. hm, specyficzna.Poza tym jednym z watkow jest homoseksualizm, co moze wielu osobom przeszkadzac, bo wiadomo, nie kazdy to toleruje. Czyta sie ja bardzo przyjemnie (z reszta jak wszystkie ksiazki Greena). Fajnie, bo porusza wiele waznych kwestii i mozna zobaczyc dana sytuacje/problem z kilku pespektyw, jest mowa o samoakceptacji, tolerancji, milosci...aleee... szczerze, to spodziewalam sie czegos lepszego. Nie byla najgorsza, ale zachwytu tez we mnie mnie nie wzbudzila. Plus za zakonczenie:)

Ksiazka nie kazdemu sie spodoba, bo jest dosc.. hm, specyficzna.Poza tym jednym z watkow jest homoseksualizm, co moze wielu osobom przeszkadzac, bo wiadomo, nie kazdy to toleruje. Czyta sie ja bardzo przyjemnie (z reszta jak wszystkie ksiazki Greena). Fajnie, bo porusza wiele waznych kwestii i mozna zobaczyc dana sytuacje/problem z kilku pespektyw, jest mowa o...