Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gruba książka - plus. Fajna opowieść, miło było się znowu zanurzyć w książce. Na początku trudno się zorientować kto jest kim, ale potem fajnie się łączą bohaterowie. Nie na końcu, ale właśnie w środku, tak mimochodem, nie na siłę. Tylko miejscami była przewidywalna (Anna i Omeir), ale z Rexem już nie. Inspirująca pod względem greki. Nienachalne przesłanie, koheletowe.

Gruba książka - plus. Fajna opowieść, miło było się znowu zanurzyć w książce. Na początku trudno się zorientować kto jest kim, ale potem fajnie się łączą bohaterowie. Nie na końcu, ale właśnie w środku, tak mimochodem, nie na siłę. Tylko miejscami była przewidywalna (Anna i Omeir), ale z Rexem już nie. Inspirująca pod względem greki. Nienachalne przesłanie, koheletowe.

Niesamowicie plastyczna. Strasznie smutna. Krytyka kapitalizmu, ale pochwała rodziny i wartości. W sercu ich wzbierają i dojrzewają grona gniewu - zapowiedź przyszłego winobrania.
Steinbeck pisze jakby nie do nas. Jakby mu było obojętne, kto będzie czytał. Wyczuwam u niego jakiś spokój, pogodzenie się z losem.

Niesamowicie plastyczna. Strasznie smutna. Krytyka kapitalizmu, ale pochwała rodziny i wartości. W sercu ich wzbierają i dojrzewają grona gniewu - zapowiedź przyszłego winobrania.
Steinbeck pisze jakby nie do nas. Jakby mu było obojętne, kto będzie czytał. Wyczuwam u niego jakiś spokój, pogodzenie się z losem.

Piękny język i styl. Zakończenie mi się pasowało. Według mnie zachowanie Hrabiego przekroczyło granice jego charakteru.

Piękny język i styl. Zakończenie mi się pasowało. Według mnie zachowanie Hrabiego przekroczyło granice jego charakteru.