Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Ćpunka" jest kolejną przeczytaną przeze mnie powieścią Barbary Rosiek. Zawsze o niej marzyłem, lecz pojawił się protesty od strony rodziców. Twierdzili że jestem za mały na takie książki i tym podobne słowa krytyki. Jednak takie pozycje, przyznam, najbardziej mnie interesują. Więc szukałem i szukałem. Na stronie Chomikuj.pl znalazłem ebooka tej książki. Pobrałem i zacząłem czytać. Ale przejdźmy do rzeczy.


Jest to powieść o losach Anki - narkomanki, która ma stały kontakt z Barbarą Rosiek. Przypuszczam, że Ania miała kontakt z autorką i wysłała jej swój pamiętnik, a Rosiek go wydała, lecz pod swoim autorstwem. Bardziej zrozumiale:
Anna napisała książkę, wysłała ją Barbarze, ona napisała że to książka o losach Anki, ale wydała ją pod swoim nazwiskiem. Oczywiście nie jestem pewien, czy to akurat tak wygląda.

Główna bohaterka ma chłopaka - dilera narkotyków. Możemy się natknąć na jakieś erotyczne przygody pary, lecz były tylko dwie takie sytuacje. Ania wiele razy dzwoni do Baśki, która jest pod koniec powieści epizodyczną postacią.

Pozycja bardzo mnie zaciekawiła. Czytałem z chęcią, lecz przyznam, że chłonąłem ją kilka dni. Zresztą trzeba przyznać, że do najlepszych pozycji też nie należy. Anka zbytnio się nie hamuje. W innych powieściach Baśka nie używała nadmiernie wulgaryzmów, lecz tu można jest spotkać często. Czytało się lekko, a każda strona mnie ciekawiła.

Język, jak w każdej powieści tej autorki, jaką czytałem, jest łatwy i zrozumiały dla młodzieży. Autorka doskonale potrafi pokazać, jakim świństwem są narkotyki.

Bohaterzy, jak bohaterzy. Mało ich było. W końcu to pamiętnik, nie? Najbardziej polubiłem samą Ankę i jej chłopaka. Nie lubiłem zaś koleżanki dziewczyny, bo była strasznie uciążliwa dla głównej bohaterki. A książkowy wróg mojego ulubionego bohatera jest i moim wrogiem!

Okładka strasznie zachęca do czytania tej powieści. Wydawnictwo Mawit Druk ma świetnych grafików, bo wszystkie książki Barbary Rosiek w tego wydania mają ładne i zachęcające do czytania okładki. W tej pozycji jednak jest trochę pusto.

"Ćpunka" jest kolejną przeczytaną przeze mnie powieścią Barbary Rosiek. Zawsze o niej marzyłem, lecz pojawił się protesty od strony rodziców. Twierdzili że jestem za mały na takie książki i tym podobne słowa krytyki. Jednak takie pozycje, przyznam, najbardziej mnie interesują. Więc szukałem i szukałem. Na stronie Chomikuj.pl znalazłem ebooka tej książki. Pobrałem i zacząłem...

est to książka o małym niedźwiadku - Paddingtonie. Przyjechał on do Londynu i stał się wychowaniem państwa Brown, który traktują go jak swojego syna. Miś przezywa wiele fantastycznych przygód.

Po prostu świetna powieść. Klasyka literatury dziecięcej. Przeczytałem ją głównie z ciekawości i wiem, że to nie był błąd.
Język autora jest bardzo zrozumiały i lekki. Nie ma trudnych terminów i tym podobnych rzeczy. W niektórych książkach trafiają się błędy, których redakcja nie była w stanie wyłapać, na przykład błąd ortograficzny czy literówka, jednak taką sytuację miałem tylko w trzech INNYCH książkach. Książkę się czytało łatwo i lekko. Została "zaliczona" w jeden dzień.

Moimi ulubionymi bohaterami byli... wszyscy! W tej książce nie widziałem żadnych czarnych charakterów. Wszyscy byli dla siebie mili, życzliwi i pomocni.

Okładki nie są za piękne i zbytnio kuszące. Takie biało-żółte a na nich niedźwiadek. Lecz jak to się mówi, nie oceniaj książki po okładce!
Polecam każdemu.

est to książka o małym niedźwiadku - Paddingtonie. Przyjechał on do Londynu i stał się wychowaniem państwa Brown, który traktują go jak swojego syna. Miś przezywa wiele fantastycznych przygód.

Po prostu świetna powieść. Klasyka literatury dziecięcej. Przeczytałem ją głównie z ciekawości i wiem, że to nie był błąd.
Język autora jest bardzo zrozumiały i lekki. Nie ma...

Powieść ta opowiada o życiu siedemnastoletniej Ewci. Nie jest to typowa powieść o problemach trudnej młodzieży. Ewa cieszy się swoim życiem. Podczas gdy jej ojciec jest w Chinach, ona musi mieszkać u państwa Szymbartów, lecz ucieka, bo już nie może znieść zachowania pani Szymbartowej, do Zawidzkich. Bardzo zaprzyjaźnia się z Jurkiem, choć jest między nimi trochę harmideru. W końcu jednak Ewcia rozpogadza i Szymbartów, i pana Rogalika a nawet zgorzkniałego pana Mudrowicza!

Książka mi się bardzo podobała. Mało kiedy można natrafić na tak wspaniałą pozycję. Delektowałem się tą powieścią. Starałem się ją czytać jak najkrócej. Lecz niestety wszystko co piękne, szybko się kończy...

W tej powieści Makuszyński używał całkiem innego języka. Mniej archaizmów i ciekawsza akcja sprawiły, że zakochałem się w książkach tego autora. Pisał lekkim językiem, co bardzo zachęcało do czytania. Starałem się ją czytać jak najwolniej i tak mi się udało. Była to istna przyjemność, ponieważ można było to czytać dobrze i lekko, a nie tak jak powiedzmy "Pana Tadeusza", z którym nie doszedłem nawet do połowy.
Przejdźmy teraz do bohaterów.

Najbardziej polubiłem Ewcię i pana Mudrowicza. Między mną a tymi oto postaciami powstała taka dziwna więź. Jest to po prostu nie do opisania. Irytowała mnie pani Szymbartowa, zaś pani Zawidzka była jej kompletnym przeciwieństwem. Była miła i stanowcza. Jeśli przeczytacie książkę, na pewno zrozumiecie o co mi chodzi.

Okładki do książek Makuszyńskiego jak zwykle, są bardzo ładne. Kojarzą nam się z typową młodzieżówką, jakich wiele lecz to jest okropny błąd. No, chyba że sięgniemy po powieść z okładką dziecinną.
Podsumowując książka jest bardzo ciekawa i warto po nią sięgnąć. Polecam każdemu - i małemu i dużemu.

Powieść ta opowiada o życiu siedemnastoletniej Ewci. Nie jest to typowa powieść o problemach trudnej młodzieży. Ewa cieszy się swoim życiem. Podczas gdy jej ojciec jest w Chinach, ona musi mieszkać u państwa Szymbartów, lecz ucieka, bo już nie może znieść zachowania pani Szymbartowej, do Zawidzkich. Bardzo zaprzyjaźnia się z Jurkiem, choć jest między nimi trochę harmideru....