Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miłość jest tym, o czym marzysz, paląc trzeciego papierosa

Miłość jest tym, o czym marzysz, paląc trzeciego papierosa

Powiesz, że miłość jest jak Romeo i Julia, Ale będziesz miała na myśli książkę. Powiesz, ze miłość to anioły w Kaplicy Sykstyńskiej, Ale będziesz miała na myśli obraz. Powiesz, ze miłość to to, co twoja sąsiadka czuje do Maryi, Ale będziesz miała na myśli opowieść. Chcę wiedzieć, Czy kiedykolwiek czułaś Tornado w środku, Trzęsienie ziemi w środku. Przecież nie możesz przywiązać wszystkich naczyń w swoich szafkach. W środku trzęsie się morze. Nie znajdziesz tysiąca kamizelek ratunkowych, Które uchronią cię przed zatonięciem. Ja wiem, Miłość to tonięcie. To ból i światło, piorun i magia, to żart! Czy kiedykolwiek to przeżyłaś? Bo chcesz napisać historię, w której będziesz Julią, Bo chcesz namalować tysiąc niebieskich Aniołów, grających na harfie. Bo chcesz skończyć do tej swojej rzeki I przemoczyć się do nitki. Utonąć razem, Rozpłakać razem, Chwycić się za ręce, Zatracić się w jej ramionach. A ja będę tam, Wśród publiczności, Ucząc się cierpliwości Wschodu, cierpliwości Rybaka, Aż przyjdzie moja kolej.

Powiesz, że miłość jest jak Romeo i Julia, Ale będziesz miała na myśli książkę. Powiesz, ze miłość to anioły w Kaplicy Sykstyńskiej, Ale będ...

Kiedy zamówiłam colę, Saining oznajmił, że powinnam przestać ciągle popijać colę. Kobiety powinny pić alkohol.

Kiedy zamówiłam colę, Saining oznajmił, że powinnam przestać ciągle popijać colę. Kobiety powinny pić alkohol.

Twarz, którą zobaczyłam w krzywym lusterku, była paskudna. Nigdy w życiu nie czułam do siebie takiego wstrętu. Wstyd, którego wtedy doznałam, moje ciało nosiło w sobie już zawsze. (...) Jaźń, która wyciekała ze mnie, była nicością. Kiedy próbowałam uspokoić oszołomione ciało, zamglone lustro odbijało moją pustą twarz.

Twarz, którą zobaczyłam w krzywym lusterku, była paskudna. Nigdy w życiu nie czułam do siebie takiego wstrętu. Wstyd, którego wtedy doznałam...

Dochodzenie do Istoty Rzeczy rozpoczyna się długim, nużącym teatrem rozpaczy.

Dochodzenie do Istoty Rzeczy rozpoczyna się długim, nużącym teatrem rozpaczy.

Tyle samo gwiazd na niebie i w kałuży.

Tyle samo gwiazd na niebie i w kałuży.

(...) ta sama cisza w zatęchłej izbie, gdy zapada zmierzch nad stygnącym upiorem miasta.

(...) ta sama cisza w zatęchłej izbie, gdy zapada zmierzch nad stygnącym upiorem miasta.