Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Skazani na wiarę od dziecka, ale na szczęście takim światełkiem ta książką. Zwłaszcza na początkowej trudnej,krętej,czasem wręcz samotnej drodze, po rozum do głowy i w mojej ocenie 5+.

"W reakcji na podobną krytykę teolodzy często tłumaczą, że przesłanie biblijne musiało być wyrażone językiem przeszłości, by było zrozumiałe dla ówczesnych odbiorców, i że Biblię należy odczytywać alegorycznie („symbolicznie”), a nie dosłownie. Nie zapominajmy jednak, że zaledwie kilkaset lat temu za takie „heretyckie” poglądy można było skończyć na stosie. To zresztą, co dzisiaj najbardziej różni liczne denominacje chrześcijańskie (a jest ich już sporo ponad czterdzieści tysięcy), to właśnie interpretacja tych samych biblijnych tekstów: od skrajnie dosłownej u ewangelikalnych fundamentalistów po dość swobodną u unitarian, którzy na ogół odrzucają boskość Jezusa i wiele innych dogmatów chrześcijaństwa […].
Formalnie Kościół rzymskokatolicki stoi na stanowisku, że dosłowna interpretacja Biblii powinna być zaniechana w sytuacjach, gdy kłóci się ze świecką nauką. Co znamienne, nie jest to sąd wypracowany na podstawie jakiejś pogłębionej metodologii biblistycznej, lecz arbitralna decyzja lub też, jeśli ktoś woli taką interpretację, taktyczne ustępstwo wymuszone postępem cywilizacyjnym, który stopniowo obala i ośmiesza kolejne religijne przesądy. Sama nauka i nowoczesność były zresztą wielokrotnie przez Watykan uznawane za herezje. Nie dalej jak w 1907 roku papież Pius X zabronił krytycznych studiów nad Biblią, a na indeksie autorów ksiąg zakazanych znaleźli się Kartezjusz (wybrane teksty, a od 1948 do 1966 także Rozmyślania nad zasadami filozofii), Darwin (O pochodzeniu gatunków), Kant (Krytyka czystego rozumu), Locke (Rozważania dotyczące rozumu ludzkiego), Diderot (Encyklopedia), Wolter (Listy filozoficzne), Rousseau (Umowa społeczna), Paine (Prawa człowieka), a nawet Sterne (Podróż sentymentalna) i Flaubert (Pani Bovary). Znamienne, że w 1948 roku Stolica Apostolska pamiętała o dodaniu do indeksu Rozmyślań Kartezjusza, a pominęła na przykład Mein Kampf Hitlera. Sam Hitler zresztą ani żaden z pozostałych przywódców Trzeciej Rzeszy wyznania katolickiego nie został przez Kościół ekskomunikowany (z wyjątkiem Goebbelsa, którego ekskomunikowano, ale za ślub z protestantką!). Dla porównania, ekskomunikę wydaną na Galileusza Watykan anulował dopiero w 1992 roku”.

Skazani na wiarę od dziecka, ale na szczęście takim światełkiem ta książką. Zwłaszcza na początkowej trudnej,krętej,czasem wręcz samotnej drodze, po rozum do głowy i w mojej ocenie 5+.

"W reakcji na podobną krytykę teolodzy często tłumaczą, że przesłanie biblijne musiało być wyrażone językiem przeszłości, by było zrozumiałe dla ówczesnych odbiorców, i że Biblię należy...