Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawy pomysł - antologia wysp, których nikt nie odwiedza, ale z tą poetycznością i refleksyjnością bym nie przesadzał. Zresztą trudno pisać o czymś, czego się nie widziało, nie czuło i nie przemierzyło, siłą rzeczy jest się skazanym na powielanie faktów powszechnie znanych, z czego wychodzi bardziej rozbudowana wikipedia.

Ciekawy pomysł - antologia wysp, których nikt nie odwiedza, ale z tą poetycznością i refleksyjnością bym nie przesadzał. Zresztą trudno pisać o czymś, czego się nie widziało, nie czuło i nie przemierzyło, siłą rzeczy jest się skazanym na powielanie faktów powszechnie znanych, z czego wychodzi bardziej rozbudowana wikipedia.

Prawdziwy manifest egzystencjonalizmu. Różnice w postawach wobec przytłaczającej rzeczywistości. Literackie rozwinięcie mitu o Syzyfie. A jednak na swój sposób optymistyczna, albowiem i na twarzy Syzyfa można dostrzec uśmiech. „Nie ma takiego losu, którego nie przezwycięży pogarda” A.C.

Prawdziwy manifest egzystencjonalizmu. Różnice w postawach wobec przytłaczającej rzeczywistości. Literackie rozwinięcie mitu o Syzyfie. A jednak na swój sposób optymistyczna, albowiem i na twarzy Syzyfa można dostrzec uśmiech. „Nie ma takiego losu, którego nie przezwycięży pogarda” A.C.

Wielkie epopeje powstają rzadko, może raz na 1000 lat. Gilgamesz niewątpliwie nią jest. Nie sposób nie wzruszyć się czytając słowa z tak odległej przeszłości. Dla mnie piękny utwór o przyjaźni Gilgamesza i Enkidu.

Wielkie epopeje powstają rzadko, może raz na 1000 lat. Gilgamesz niewątpliwie nią jest. Nie sposób nie wzruszyć się czytając słowa z tak odległej przeszłości. Dla mnie piękny utwór o przyjaźni Gilgamesza i Enkidu.

Nie sposób odmówić autorowi sprawności w pisaniu powieści biograficznych. Sięgając po książki Ston’a mniej więcej wiadomo czego można się spodziewać. Rzetelna wiedza i sprawny warsztat, bez rewelacji ale wciągające. Tak jest też w przypadku „Greckiego skarbu”. Idealna na wakacje, szczególnie w Grecji.

Nie sposób odmówić autorowi sprawności w pisaniu powieści biograficznych. Sięgając po książki Ston’a mniej więcej wiadomo czego można się spodziewać. Rzetelna wiedza i sprawny warsztat, bez rewelacji ale wciągające. Tak jest też w przypadku „Greckiego skarbu”. Idealna na wakacje, szczególnie w Grecji.

Książka dobra i potrzebna. Nie we wszystkim zgadzam się z autorem, ale doceniam wnikliwość obserwacji i świeże spojrzenie na współczesną Polskę i świat. Wyraźne poglądy, ostro formułowane osądy zdecydowanie stawiają ją w pozycji do polityko-podobnych bredni. Cenię Pana Widlstajna również za to że po wielu latach nadal pozostaje wierny młodzieńczej przyjaźni i robi wszystko aby śmierć Stasia Pyjasa nie była daremna.

Książka dobra i potrzebna. Nie we wszystkim zgadzam się z autorem, ale doceniam wnikliwość obserwacji i świeże spojrzenie na współczesną Polskę i świat. Wyraźne poglądy, ostro formułowane osądy zdecydowanie stawiają ją w pozycji do polityko-podobnych bredni. Cenię Pana Widlstajna również za to że po wielu latach nadal pozostaje wierny młodzieńczej przyjaźni i robi...

Szykując się do wyprawy na Islandię sięgnąłem po „Islandzkie zabawki”. Niestety niewiele się z niej dowiedziałem, ani to opis kraju ani to reportaż, coś jakby kompletnie bezrefleksyjny patchwork z życia autora na wyspie, gdzie wszyscy Polacy są „be” a autor ze swoją kobietą „cacy”. Żeby zdobyć się na jakaś refleksję po lekturze: wyłania się z niej obraz świata polskich emigrantów jako najazd chamów na Islandię, świata którym autor pogardza (lepiej udawać Czecha), a do którego przynależy w znacznie większym stopniu niż to mu się wydaje.

Szykując się do wyprawy na Islandię sięgnąłem po „Islandzkie zabawki”. Niestety niewiele się z niej dowiedziałem, ani to opis kraju ani to reportaż, coś jakby kompletnie bezrefleksyjny patchwork z życia autora na wyspie, gdzie wszyscy Polacy są „be” a autor ze swoją kobietą „cacy”. Żeby zdobyć się na jakaś refleksję po lekturze: wyłania się z niej obraz świata polskich...