Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lubię Nesbo i miałam nadzieję, że ta książka mnie porwie. Niestety. Czytałam z ciekawością, ale głównie po to, żeby potwierdzić podejrzenie, kto jest mordercą. Jakoś nikt inny nie pasował. I już w trakcie czytania widziałam, jak Nesbo próbował kierować podejrzenia ku innym. Zbyt schematycznie, żeby dać się nabrać.

Lubię Nesbo i miałam nadzieję, że ta książka mnie porwie. Niestety. Czytałam z ciekawością, ale głównie po to, żeby potwierdzić podejrzenie, kto jest mordercą. Jakoś nikt inny nie pasował. I już w trakcie czytania widziałam, jak Nesbo próbował kierować podejrzenia ku innym. Zbyt schematycznie, żeby dać się nabrać.

Wspaniały poprawiacz humoru. Dawno nie śmiałam się na głos, a teraz nie potrafiłam się powstrzymać. Świetna przeciwwaga dla mrocznych powieści.

Wspaniały poprawiacz humoru. Dawno nie śmiałam się na głos, a teraz nie potrafiłam się powstrzymać. Świetna przeciwwaga dla mrocznych powieści.

Tym razem nie. Owszem, jest King, którego lubię. Traumy, niepokój, duszna atmosfera. Później pomyślałam, że jest też King, którego nie znałam, bo książkę w pewnym momencie czytało się jak powieść YA. Całkiem dobrą, choć mocno przegadaną, momentami nudnawą. Przegadanie to i tak najmniejszy z minusów. Można sobie na okładce opisywać tytułowe TO jako metaforę tkwiącego w człowieku zła, ale kiedy czytałam o postaciach, jakie przybierało, czułam jedynie irytację i znudzenie. Zero strachu. Wolę, kiedy King straszy potworem, który jest w człowieku. Również w tej książce. Jednak całkowitym przegięciem była dla mnie scena seksu jedenastolatków (dziewczynka oddaje się sześciu chłopcom po kolei), którą autor przedstawia jako coś mistycznego, rytuał przywołujący moc, cementujący przyjaźń, czy co tam jeszcze.

Tym razem nie. Owszem, jest King, którego lubię. Traumy, niepokój, duszna atmosfera. Później pomyślałam, że jest też King, którego nie znałam, bo książkę w pewnym momencie czytało się jak powieść YA. Całkiem dobrą, choć mocno przegadaną, momentami nudnawą. Przegadanie to i tak najmniejszy z minusów. Można sobie na okładce opisywać tytułowe TO jako metaforę tkwiącego w...