Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka bardzo dobra. Podoba mi się przeniesienie punktu ciężkości kryminału na postać prokuratora. Trzeba przyznać, że jest to miła odmiana, choć pomimo to, mamy tu do czynienia jednak z klasycznym detektywem.
Jednym słowem miód, ale... no właśnie, trochę też muszę wspomnieć o moim zdaniem wadach, lub raczej naiwnościach.
Całe tło społeczne wydaje mi się mocno naciągane. To zgorzkniałe spojrzenie na naszą rzeczywistość trąci warszawskim naiwnym postrzeganiem otoczenia. Ten wydumany antysemityzm, małomiasteczkowe plotkarstwo. Może kiedyś ludzie na prowincji się znali, teraz już się to dawno zmieniło. Migracje ludzi spowodowały, że nie znam połowy moich sąsiadów i uważam, że książka tu idzie na łatwiznę kreując świat, który już minął. Najbardziej jednak mnie irytuje marudzenie autora na Polskę i Polaków. Według niego jesteśmy wiecznymi malkontentami i jest to straszna przywara. Kurcze, w takim razie po co sam to robi? Ostatnio czytałem też Twardocha i mam odruch wymiotny na to ciągłe przeżuwanie polskości. Nudne to, pod publiczkę i tyle. Gdyby tak pozbyć się z tej książki tych moralizatorskich wątków, mi by się bardziej podobała, a tak jednak razi poprawnością polityczną z Wilanowa i niestety szybko się zestarzeje.

Książka bardzo dobra. Podoba mi się przeniesienie punktu ciężkości kryminału na postać prokuratora. Trzeba przyznać, że jest to miła odmiana, choć pomimo to, mamy tu do czynienia jednak z klasycznym detektywem.
Jednym słowem miód, ale... no właśnie, trochę też muszę wspomnieć o moim zdaniem wadach, lub raczej naiwnościach.
Całe tło społeczne wydaje mi się mocno naciągane....

Doskonała powieść kryminalno-obyczajowa.

Doskonała powieść kryminalno-obyczajowa.

Dla Polaków szczególnie krzepiące jest opowiadanie o Wilku i jego córce Kozie. Dzieci rozbawiły opowiadania o mędrcach z Chełma, jednak po jakim czasie też przestało to działać.
Podsumowując, grzechem byłoby krytykować noblistę, szczególnie z narodu wybranego, ale lepiej się ośmieszyć, niż kłamać.
Opowiadania te nie są ciekawą lekturą dla dzieci, a dla dla mnie były irytujące.

Dla Polaków szczególnie krzepiące jest opowiadanie o Wilku i jego córce Kozie. Dzieci rozbawiły opowiadania o mędrcach z Chełma, jednak po jakim czasie też przestało to działać.
Podsumowując, grzechem byłoby krytykować noblistę, szczególnie z narodu wybranego, ale lepiej się ośmieszyć, niż kłamać.
Opowiadania te nie są ciekawą lekturą dla dzieci, a dla dla mnie były irytujące.