Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cesarz Goyōzei (panował w latach 1587-1611) studiował zen, ale niepokoiły go sprawy związane ze śmiercią, a także z tym, co będzie po śmierci. Zapytał kiedyś swojego mistrza, dokąd idzie po śmierci człowiek oświecony. - Nie wiem - odpowiedział obojętnie mistrz. - Dlaczego nie wiesz? - zdziwił się cesarz, który wierzył w potęgę umysłu swojego mistrza. - Bo jeszcze nie umarłem.

Cesarz Goyōzei (panował w latach 1587-1611) studiował zen, ale niepokoiły go sprawy związane ze śmiercią, a także z tym, co będzie po śmierci. Zapytał kiedyś swojego mistrza, dokąd idzie po śmierci człowiek oświecony. - Nie wiem - odpowiedział obojętnie mistrz. - Dlaczego nie wiesz? - zdziwił się cesarz, który wierzył w potęgę umysłu swojego mistrza. - Bo jeszcze nie umarłem.

Chryste, człowieku, są naturalnie jakieś granice... nikt nie jest tak walnięty, aby temu zaprzeczać, ale te granice wcale nie są aż tak sztywne, jak nas nauczono wierzyć. Znacznie bliższe prawdy jest stwierdzenie, że nie istnieją żadne granice praktyczne, a rzeczywistość jest taka, jaką ludzie zechcą stworzyć. Tak się jednak składa, że od kilku tysięcy lat stale otrzymujemy jeden restryktywny kopniak za drugim, co jest jednocześnie najdłuższym bad tripem, i naprawdę potrzeba prawdziwie negatywnej entropii, żeby wstrząsnąć podstawami. To nie jest jakieś gówno, skończyłem matematykę, człowieku.

Chryste, człowieku, są naturalnie jakieś granice... nikt nie jest tak walnięty, aby temu zaprzeczać, ale te granice wcale nie są aż tak sztywne, jak nas nauczono wierzyć. Znacznie bliższe prawdy jest stwierdzenie, że nie istnieją żadne granice praktyczne, a rzeczywistość jest taka, jaką ludzie zechcą stworzyć. Tak się jednak składa, że od kilku tysięcy lat stale otrzymujemy jed...