Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiem czemu ale w gimnazjum bardzo lubiłem tę książkę, przeczytałem ją z 10 razy, z perspektywy czasu nie jest to zapewne wybitne dzieło, ale książki mają dawać frajdę a ta książka mi ją dała

Nie wiem czemu ale w gimnazjum bardzo lubiłem tę książkę, przeczytałem ją z 10 razy, z perspektywy czasu nie jest to zapewne wybitne dzieło, ale książki mają dawać frajdę a ta książka mi ją dała

Jak byłem w gimnazjum/liceum to fajnie się to czytało.

Jak byłem w gimnazjum/liceum to fajnie się to czytało.

Jak wyszstkie Gombrowicze - jako audiobook bardzo fajne, w wersji książkowej w mojej opinii nieco zbyt infantylne.

Jak wyszstkie Gombrowicze - jako audiobook bardzo fajne, w wersji książkowej w mojej opinii nieco zbyt infantylne.

We wstępie autor stwierdza iż chciał przedstawić niektóre mity nordyckie w formie, która sprawdziła by się jako intrygujące opowiadanie przy ognisku opiewające minione czasy. Według mnie udało mu się to. Bardzo lubię wracać do tej pozycji, jakoś mnie odpręża.

We wstępie autor stwierdza iż chciał przedstawić niektóre mity nordyckie w formie, która sprawdziła by się jako intrygujące opowiadanie przy ognisku opiewające minione czasy. Według mnie udało mu się to. Bardzo lubię wracać do tej pozycji, jakoś mnie odpręża.

Bardzo dobra pozycja, niesamowicie się czyta wspomnienia Pana Dariwna, można mu wręcz kibicować gdy obserwuje się jak powoli zaczyna formować się teoria ewolucji, jest takie 'nooo już prawie to masz, to już prawie na to wpadłeś'.

Bardzo dobra pozycja, niesamowicie się czyta wspomnienia Pana Dariwna, można mu wręcz kibicować gdy obserwuje się jak powoli zaczyna formować się teoria ewolucji, jest takie 'nooo już prawie to masz, to już prawie na to wpadłeś'.

Przeczytałem tę książkę ze trzy razy. Miała bardzo mocny wpływ na mój światopogląd, wbrew pozorom pomogła mi podchodzić do życia optymistycznie, z autoironią z szelmowskim nastawieniem odziany w nutę cwaniactwa. Autor i główny bohater pokazują, że nawet w nieludzkich warunkach można pozostać człowiekiem a autoironia w tym pomaga. Najlepsza książka z literatury obozowej jaką czytałem. Bez patosu (który niewątpliwie jest potrzebny w tym temacie ale było go bez miara w innych książkach), z gwarą warszawską, jest to połączenie survival-horroru, czarnej komedii jak i poradnika jak przeżyć, jaki mieć sposób myślenia w nieludzkich warunkach. Jednym słowem 'Klawo!'.

Przeczytałem tę książkę ze trzy razy. Miała bardzo mocny wpływ na mój światopogląd, wbrew pozorom pomogła mi podchodzić do życia optymistycznie, z autoironią z szelmowskim nastawieniem odziany w nutę cwaniactwa. Autor i główny bohater pokazują, że nawet w nieludzkich warunkach można pozostać człowiekiem a autoironia w tym pomaga. Najlepsza książka z literatury obozowej...

Bardzo ładnie wyśmiewa Moskali, cudowna narracja. Szkoda, że nie powstały dalsze części.

Bardzo ładnie wyśmiewa Moskali, cudowna narracja. Szkoda, że nie powstały dalsze części.

Dobrze napisana książka, mocno trzyma w napięciu (jak na Harrego Pottera) od początku czujemy w bohaterami bezsens czy niemoc, pozytywnie się zaskoczyłem.

Dobrze napisana książka, mocno trzyma w napięciu (jak na Harrego Pottera) od początku czujemy w bohaterami bezsens czy niemoc, pozytywnie się zaskoczyłem.

Prawdopodobnie ze względu na wykształcenie nie znalazłem w tej książce zbyt wiele nowatorskich rzeczy. Jednakże dobrze, że taka książka powstała

Prawdopodobnie ze względu na wykształcenie nie znalazłem w tej książce zbyt wiele nowatorskich rzeczy. Jednakże dobrze, że taka książka powstała

Zamysł genialny, jednakże fabuła jak i styl pozostawiają wiele do życzenia.

Zamysł genialny, jednakże fabuła jak i styl pozostawiają wiele do życzenia.

Cudowna narracja, pojedynki, motyw nauki, mędrca, ucieczki, spiski. Fantastyczna pozycja!

Cudowna narracja, pojedynki, motyw nauki, mędrca, ucieczki, spiski. Fantastyczna pozycja!

Nawet nie wiedziałem jak bardzo potrzebowałem tej książki, znalazłem egzemplarz na ulicy przeczytałem i nie żałuję.

Nawet nie wiedziałem jak bardzo potrzebowałem tej książki, znalazłem egzemplarz na ulicy przeczytałem i nie żałuję.

Jakby ktoś wyciągnął mój myślotok z głowy i wrzucił go na kartki. Zdecydowanie polecam audiobook czytany przez Pana Olbrychskiego.

Jakby ktoś wyciągnął mój myślotok z głowy i wrzucił go na kartki. Zdecydowanie polecam audiobook czytany przez Pana Olbrychskiego.

Wyprzedził swoją epokę, piękny umysł. Forma do mnie nie trafia w zupełności ale zamysł jest genialny.

Wyprzedził swoją epokę, piękny umysł. Forma do mnie nie trafia w zupełności ale zamysł jest genialny.

Byłem bardzo sceptyczny, opowiadania grozy kojarzyły mi się z harcerzykami opowiadającymi przy ognisku o mumiach i wilkołakach. Niesamowicie pozytywnie się zaskoczyłem, bardzo klimatyczna książka, narracja budująca napięcie bardzo dobre tłumaczenie.

Byłem bardzo sceptyczny, opowiadania grozy kojarzyły mi się z harcerzykami opowiadającymi przy ognisku o mumiach i wilkołakach. Niesamowicie pozytywnie się zaskoczyłem, bardzo klimatyczna książka, narracja budująca napięcie bardzo dobre tłumaczenie.

Ta książka nauczyła mnie patrzeć na obrazy, wcześniej miałem takie 'nooo fajnie ktoś namalował'. Pięknie się czytało, autor przedstawia Vincenta może nie takiego jakim był naprawdę (gdyż to niemożliwie) ale takim jaki mi pasuje, że mógłby być, a tyle mi wystarczy.

Ta książka nauczyła mnie patrzeć na obrazy, wcześniej miałem takie 'nooo fajnie ktoś namalował'. Pięknie się czytało, autor przedstawia Vincenta może nie takiego jakim był naprawdę (gdyż to niemożliwie) ale takim jaki mi pasuje, że mógłby być, a tyle mi wystarczy.

Cudownie nudna, pełna rutyny ciągnąca się a przy tym genialna, bo idealnie oddająca klimat 'sanatorium'. Mnie się podobała ale nie wiem czy polecam : )

Cudownie nudna, pełna rutyny ciągnąca się a przy tym genialna, bo idealnie oddająca klimat 'sanatorium'. Mnie się podobała ale nie wiem czy polecam : )

Z perspektywy czasu dałbym zapewne niższą ocenę. Czasem jednak człowiekowi wpada do ręki odpowiednia książka w odpowiednim momencie życia i tak właśnie było z Wilkiem Stepowym, w najmroczniejszym momencie swojego jestestwa odkryłem, że ktoś niemal sto lat wcześniej miał wręcz identyczne uczucia i przelał je na kartki tejże książki.

Z perspektywy czasu dałbym zapewne niższą ocenę. Czasem jednak człowiekowi wpada do ręki odpowiednia książka w odpowiednim momencie życia i tak właśnie było z Wilkiem Stepowym, w najmroczniejszym momencie swojego jestestwa odkryłem, że ktoś niemal sto lat wcześniej miał wręcz identyczne uczucia i przelał je na kartki tejże książki.

Dla każdego, kto dorastając czuł, że z jednej strony jest może nieco ciut bystrzejszy od rówieśników a z drugiej odstaje od nich w tuzinie przyziemnych spraw.

Dla każdego, kto dorastając czuł, że z jednej strony jest może nieco ciut bystrzejszy od rówieśników a z drugiej odstaje od nich w tuzinie przyziemnych spraw.

Podobnie jak inne książki Hessego gdy trafią w odpowiedni etap w życiu potrafią być cudownym Katharsis. To chyba najbardziej 'optymistyczna' książka Hessego opowiadająca o poszukiwaniu spokoju (ale nie takiego spokojnego spokoju - może raczej równowagi). Polecam.

Podobnie jak inne książki Hessego gdy trafią w odpowiedni etap w życiu potrafią być cudownym Katharsis. To chyba najbardziej 'optymistyczna' książka Hessego opowiadająca o poszukiwaniu spokoju (ale nie takiego spokojnego spokoju - może raczej równowagi). Polecam.