Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-Dlaczego wytatuował go sobie pan na ręce? -Żebym nie zapomniał, że na końcu to ja wygrywam. -A skąd pan wie, że wygrywa? -Ponieważ wciąż walczę.

-Dlaczego wytatuował go sobie pan na ręce? -Żebym nie zapomniał, że na końcu to ja wygrywam. -A skąd pan wie, że wygrywa? -Ponieważ wciąż walczę.

Dlaczego ludzie lubią słyszeć tylko takie pytania, na które odpowiedzieli wcześniej milion razy, a nie cierpią, kiedy zbija się ich z tropu? Ja akurat uwielbiam, gdy jakieś pytanie zbija mnie z tropu. Z ogromną radością całymi dniami rozmyślam wtedy nad możliwymi odpowiedziami. Czy są jeszcze inni ludzie, którzy lubią sobie podumać, czy też jestem kompletnym dziwakiem?

Dlaczego ludzie lubią słyszeć tylko takie pytania, na które odpowiedzieli wcześniej milion razy, a nie cierpią, kiedy zbija się ich z tropu? Ja akurat uwielbiam, gdy jakieś pytanie zbija mnie z tropu. Z ogromną radością całymi dniami rozmyślam wtedy nad możliwymi odpowiedziami. Czy są jeszcze inni ludzie, którzy lubią sobie podumać, czy też jestem kompletnym dziwakiem?

Nie pojmowała, jak wiele niebezpiecznych narzędzi nieustannie nosiłem przy sobie, choć nie w kieszeniach, ale w sercu.

Nie pojmowała, jak wiele niebezpiecznych narzędzi nieustannie nosiłem przy sobie, choć nie w kieszeniach, ale w sercu.

Zabawne, jak potrafimy ukryć w pamięci kształty i uczucia związane z ważnymi w naszym życiu chwilami. Dobre chwile pozostają żywe w naszej pamięci wystarczy je wywołać, a wyskakują, jakby tylko na to czekały. Ale pamięć zastawia na nas pułapkę - złe chwile odżywają w niej bez wywoływania.

Zabawne, jak potrafimy ukryć w pamięci kształty i uczucia związane z ważnymi w naszym życiu chwilami. Dobre chwile pozostają żywe w naszej pamięci wystarczy je wywołać, a wyskakują, jakby tylko na to czekały. Ale pamięć zastawia na nas pułapkę - złe chwile odżywają w niej bez wywoływania.

Czy wie pan,czym jest samotność u boku drugiej osoby?

Czy wie pan,czym jest samotność u boku drugiej osoby?

Nasze światy nie miały punktów stycznych. Wszystko utrzymywało między nami dystans. Tylko ekstrawagancki przypadek mógł nas ze sobą zetknąć.

Nasze światy nie miały punktów stycznych. Wszystko utrzymywało między nami dystans. Tylko ekstrawagancki przypadek mógł nas ze sobą zetknąć.

Jestem chyba - jakby się powiedziało - monogamistą w przyjaźni.

Jestem chyba - jakby się powiedziało - monogamistą w przyjaźni.

Pozostawcie przed drzwiami strach i gniew, obawę i rozdrażnienie, im mniej bowiem wniesiecie do środka, tym więcej wyniesiecie wychodząc.

Pozostawcie przed drzwiami strach i gniew, obawę i rozdrażnienie, im mniej bowiem wniesiecie do środka, tym więcej wyniesiecie wychodząc.

Chwilami ręce drżą, usta nie mogą się odnaleźć, ciała boją się niezdarnego ruchu. Chwilami zapadamy się, zamiast unosić. Nasz uścisk przypomina uścisk tonących. I nagle wszystko wraca na swoje miejsce, ciała się odnajdują, odzyskujemy pewność. ale myślę, że trzeba pamiętać o naszej niezdarności, nieudolnych gestach, brutalności, nierównym tempie, bo to także są porywy miłości.

Chwilami ręce drżą, usta nie mogą się odnaleźć, ciała boją się niezdarnego ruchu. Chwilami zapadamy się, zamiast unosić. Nasz uścisk przypomina uścisk tonących. I nagle wszystko wraca na swoje miejsce, ciała się odnajdują, odzyskujemy pewność. ale myślę, że trzeba pamiętać o naszej niezdarności, nieudolnych gestach, brutalności, nierównym tempie, bo to także są porywy miłości.

Żywym mam za złe, że nie wiedzą, czym jest śmierć, tym, którzy zostali, że nie wiedzą, co znaczy być nieobecnym, a tym, którzy opowiadają o tym, czego nie przeżyli, mam za złe, że mówią bez pojęcia.

Żywym mam za złe, że nie wiedzą, czym jest śmierć, tym, którzy zostali, że nie wiedzą, co znaczy być nieobecnym, a tym, którzy opowiadają o tym, czego nie przeżyli, mam za złe, że mówią bez pojęcia.

Czuł się wyjątkowy wewnątrz, lecz niestety, był jedynym człowiekiem, który miał świadomość owych zalet. Obawiał się, że gdyby ujawnił wszystkim swoje mocne strony, mogłoby się okazać, że wypadły one blado przy zasługach innych ludzi. Gruba ryba połyka drobnicę.

Czuł się wyjątkowy wewnątrz, lecz niestety, był jedynym człowiekiem, który miał świadomość owych zalet. Obawiał się, że gdyby ujawnił wszystkim swoje mocne strony, mogłoby się okazać, że wypadły one blado przy zasługach innych ludzi. Gruba ryba połyka drobnicę.

Fakt, że należę do czyichś myśli, pozwala mi żyć.

Fakt, że należę do czyichś myśli, pozwala mi żyć.

[W]iecznie skarżymy się, że czegoś nam brakuje do szczęścia. Ten, kto znalazł miłość myśli sobie: "Och, gdybym tak miał pieniądze!". Ten, kto ma miłość i pieniądze, wzdycha: Och, gdybym jeszcze miał dzieci!". A ten, kto ma miłość, pieniądze i dzieci, powie: "Och, gdybym tak miał więcej czasu!". Zawsze stawiamy sobie kolejne cele, kolejne wyzwania, kolejne wymówki.

[W]iecznie skarżymy się, że czegoś nam brakuje do szczęścia. Ten, kto znalazł miłość myśli sobie: "Och, gdybym tak miał pieniądze!". Ten, kto ma miłość i pieniądze, wzdycha: Och, gdybym jeszcze miał dzieci!". A ten, kto ma miłość, pieniądze i dzieci, powie: "Och, gdybym tak miał więcej czasu!". Zawsze stawiamy sobie kolejne cele, kolejne wyzwania, kolejne wymówki.

Mam obsesję na punkcie bliskiego przyjaciela, z którym naprawdę mógłbym się porozumieć. Kiedy wszystko gra, zawieram łatwo przyjaźń, a jednak nigdy nie chciałem i nie miałem wielu przyjaciół. Nigdy nie należałem do żadnej paczki lub bandy. Wystarczy mi jeden dobry i bliski przyjaciel. Jestem chyba, jakby się powiedziało, monogamistą w przyjaźni.

Mam obsesję na punkcie bliskiego przyjaciela, z którym naprawdę mógłbym się porozumieć. Kiedy wszystko gra, zawieram łatwo przyjaźń, a jednak nigdy nie chciałem i nie miałem wielu przyjaciół. Nigdy nie należałem do żadnej paczki lub bandy. Wystarczy mi jeden dobry i bliski przyjaciel. Jestem chyba, jakby się powiedziało, monogamistą w przyjaźni.