Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zdenerwowało mnie, w jaki sposób Shishio potraktował Mamurę. Ten człowiek kompletnie nie nadaje się na nauczyciela. Nie dość, że przystawia się do własnej uczennicy, to jeszcze napada i wyzywa chłopaka, który chce chronić Suzume. Z początku lubiłem główną bohaterkę, ale teraz nie mogę znieść jej naiwności i przekonania, że związek nastolatki z dorosłym facetem to dobry pomysł. Dodatkowe opowiadanie było całkiem fajne, ale bez szału.

Zdenerwowało mnie, w jaki sposób Shishio potraktował Mamurę. Ten człowiek kompletnie nie nadaje się na nauczyciela. Nie dość, że przystawia się do własnej uczennicy, to jeszcze napada i wyzywa chłopaka, który chce chronić Suzume. Z początku lubiłem główną bohaterkę, ale teraz nie mogę znieść jej naiwności i przekonania, że związek nastolatki z dorosłym facetem to dobry...

Moim zdaniem zakończenie historii tej dwójki było idealne. Nie wyobrażam sobie, że Haru mógłby trafić do więzienia po tym wszystkim, co zrobił dla Sachi. Ucieszyło mnie, gdy w ostatnim rozdziale zobaczyłem ją jako dorosłą kobietę, która poradziła sobie z traumatyczną przeszłością i spełniła swoje marzenie o zostaniu fotograficzką.

Moim zdaniem zakończenie historii tej dwójki było idealne. Nie wyobrażam sobie, że Haru mógłby trafić do więzienia po tym wszystkim, co zrobił dla Sachi. Ucieszyło mnie, gdy w ostatnim rozdziale zobaczyłem ją jako dorosłą kobietę, która poradziła sobie z traumatyczną przeszłością i spełniła swoje marzenie o zostaniu fotograficzką.

Oburzyły mnie słowa Shishio, z których wynika, że jeśli chłopak napastuje dziewczynę, to dlatego, że ubrała się w taki, a nie inny sposób. Na dodatek sam nie wie, czego chce, przez co biedna Suzume ma mętlik w głowie. Plusem była wizyta w oceanarium, bo sam uwielbiam odwiedzać takie miejsca.

Oburzyły mnie słowa Shishio, z których wynika, że jeśli chłopak napastuje dziewczynę, to dlatego, że ubrała się w taki, a nie inny sposób. Na dodatek sam nie wie, czego chce, przez co biedna Suzume ma mętlik w głowie. Plusem była wizyta w oceanarium, bo sam uwielbiam odwiedzać takie miejsca.

Jak zwykle super, tylko ta końcówka... Nie podoba mi się, że Greg zyskał popularność dzięki rzekomemu podglądaniu płci przeciwnej w szatni. Wiem, że to książka humorystyczna, ale bez przesady. Niektóre dzieci mogą uznać, że takie zachowanie to nic złego, bo tak zostało przedstawione.

Jak zwykle super, tylko ta końcówka... Nie podoba mi się, że Greg zyskał popularność dzięki rzekomemu podglądaniu płci przeciwnej w szatni. Wiem, że to książka humorystyczna, ale bez przesady. Niektóre dzieci mogą uznać, że takie zachowanie to nic złego, bo tak zostało przedstawione.

Ta Tsubomi to wredna jędza. Nie znoszę jej. Razem z Shishio są siebie warci. Kibicuję Suzume, żeby udało jej się zapomnieć o tym nieodpowiedzialnym facecie i związać z kimś lepszym. Podobały mi się też dodatkowe historyjki, zwłaszcza ostatnia. Szkoda, że była taka krótka.

Ta Tsubomi to wredna jędza. Nie znoszę jej. Razem z Shishio są siebie warci. Kibicuję Suzume, żeby udało jej się zapomnieć o tym nieodpowiedzialnym facecie i związać z kimś lepszym. Podobały mi się też dodatkowe historyjki, zwłaszcza ostatnia. Szkoda, że była taka krótka.

Odnoszę wrażenie, że na wycieczkach szkolnych ciągle zdarzają się jakieś wypadki. W każdym komiksie to samo. Na dodatek Shishio coraz bardziej igra z uczuciami Suzume, a potem jeszcze się dziwi, że dziewczyna reaguje impulsywnie na widok jego byłej. Ten facet kompletnie nie nadaje się na nauczyciela, bo który odpowiedzialny dorosły traktowałby uczennicę z taką zażyłością?

Odnoszę wrażenie, że na wycieczkach szkolnych ciągle zdarzają się jakieś wypadki. W każdym komiksie to samo. Na dodatek Shishio coraz bardziej igra z uczuciami Suzume, a potem jeszcze się dziwi, że dziewczyna reaguje impulsywnie na widok jego byłej. Ten facet kompletnie nie nadaje się na nauczyciela, bo który odpowiedzialny dorosły traktowałby uczennicę z taką zażyłością?

Bardzo dobra manga. Jest ciekawa i ślicznie narysowana. Główna bohaterka wzbudziła moją sympatię, choć bójkę z Yuyuką mogła sobie darować. Jedynie ten pajac Shishio działał mi na nerwy. Niby jest nauczycielem, a zachowuje się skrajnie nieodpowiedzialnie, zwodząc nastoletnią dziewczynę.

Bardzo dobra manga. Jest ciekawa i ślicznie narysowana. Główna bohaterka wzbudziła moją sympatię, choć bójkę z Yuyuką mogła sobie darować. Jedynie ten pajac Shishio działał mi na nerwy. Niby jest nauczycielem, a zachowuje się skrajnie nieodpowiedzialnie, zwodząc nastoletnią dziewczynę.

Dawno nie trafiłem na tak wspaniałą książkę. Wrażliwa i pełna emocji, idealnie wpasowała się w mój gust. Siostrzana miłość została ukazana przepięknie, a wątek Rain i Jenny bardzo mnie poruszył. Jedynie Del z początku działał mi na nerwy, ale jego stosunek do Rain i zaangażowanie w akcję ratunkową udowodniły, że to dobry chłopak. Ujęło mnie wplecenie w fabułę poezji, która odgrywa znaczącą rolę w życiu Apple. Moment, gdy siostry układały własny wiersz, był uroczy i rozczulający. Żałuję, że autorka nie napisała więcej książek prozą, bo po te wierszowane raczej nie sięgnę.

Dawno nie trafiłem na tak wspaniałą książkę. Wrażliwa i pełna emocji, idealnie wpasowała się w mój gust. Siostrzana miłość została ukazana przepięknie, a wątek Rain i Jenny bardzo mnie poruszył. Jedynie Del z początku działał mi na nerwy, ale jego stosunek do Rain i zaangażowanie w akcję ratunkową udowodniły, że to dobry chłopak. Ujęło mnie wplecenie w fabułę poezji, która...

O dziwo, ten tom bardzo mi się podobał, choć było w nim sporo przemocy. Szczególnie przypadła mi do gustu znacząca rola Yashiro, którego obdarzyłem sporą sympatią. Cieszę się, że Haru nareszcie zdjął maskę, bo noszenie jej było głupim posunięciem, zważywszy na to, że nie chciał wzbudzać niczyich podejrzeń. Szkoda tylko, że jego twarz ujrzę dopiero w następnym tomie.

O dziwo, ten tom bardzo mi się podobał, choć było w nim sporo przemocy. Szczególnie przypadła mi do gustu znacząca rola Yashiro, którego obdarzyłem sporą sympatią. Cieszę się, że Haru nareszcie zdjął maskę, bo noszenie jej było głupim posunięciem, zważywszy na to, że nie chciał wzbudzać niczyich podejrzeń. Szkoda tylko, że jego twarz ujrzę dopiero w następnym tomie.

Pierwszy egzamin już za Yatorą! Doskonale rozumiem targające nim emocje, mając w pamięci okres, kiedy sam zdawałem egzaminy. Ciekaw jestem, czy Yaguchi dostanie się na wymarzony uniwersytet, bo obraz, który namalował, był dość specyficzny. Zaskoczyło mnie zachowanie Yuki podczas egzaminu na Nihongę. Początkowo myślałem, że faktycznie ma zamiar oddać do oceny obraz, który namalował, jednak prawda okazała się inna. Coś niepokojącego musiało się wydarzyć w jego życiu, skoro podjął tak trudną decyzję. Na koniec dodam, że wątek kolegi Yatory, który wykazał się odwagą i podążył za swoimi marzeniami, był niezwykle poruszający.

Pierwszy egzamin już za Yatorą! Doskonale rozumiem targające nim emocje, mając w pamięci okres, kiedy sam zdawałem egzaminy. Ciekaw jestem, czy Yaguchi dostanie się na wymarzony uniwersytet, bo obraz, który namalował, był dość specyficzny. Zaskoczyło mnie zachowanie Yuki podczas egzaminu na Nihongę. Początkowo myślałem, że faktycznie ma zamiar oddać do oceny obraz, który...

Trzeci tom był znacznie bardziej wciągający, niż pierwszy. Ciekaw jestem, czy pracowity Yaguchi dostanie się na wymarzone Geidai, choć ilość tomów wskazuje, że będzie się musiał zmierzyć z kolejnymi trudnościami. Nie wiem też, co z Yuką, bo w tej części występował rzadko i wygląda na to, że mierzy się z jakimś problemem. Przypadły mi do gustu krótkie komiksy pod obwolutą, dzięki którym miałem szansę poznać osobowości i zainteresowania pobocznych postaci, umykających mojej uwadze podczas lektury. W zasadzie jedynym znaczącym minusem tej serii jest koślawa, nieestetyczna kreska.

Trzeci tom był znacznie bardziej wciągający, niż pierwszy. Ciekaw jestem, czy pracowity Yaguchi dostanie się na wymarzone Geidai, choć ilość tomów wskazuje, że będzie się musiał zmierzyć z kolejnymi trudnościami. Nie wiem też, co z Yuką, bo w tej części występował rzadko i wygląda na to, że mierzy się z jakimś problemem. Przypadły mi do gustu krótkie komiksy pod obwolutą,...

Przyjemna, urocza lektura. Cieszę się, że wierząca rodzina głównego bohatera nie została ukazana w sposób negatywny. Wiara w Boga nie oznacza braku akceptacji i wsparcia dla osób o innej orientacji. Urzekło mnie powiązanie fabuły ze sztuką "Romeo i Julia", którą uwielbiam. Główni bohaterowie wzbudzają sympatię, z wyjątkiem Priyi, typowej awanturniczki robiącej z igły widły i doszukującej się problemów tam, gdzie ich nie ma.

Przyjemna, urocza lektura. Cieszę się, że wierząca rodzina głównego bohatera nie została ukazana w sposób negatywny. Wiara w Boga nie oznacza braku akceptacji i wsparcia dla osób o innej orientacji. Urzekło mnie powiązanie fabuły ze sztuką "Romeo i Julia", którą uwielbiam. Główni bohaterowie wzbudzają sympatię, z wyjątkiem Priyi, typowej awanturniczki robiącej z igły widły...

Bardzo się cieszę, że Sachi odnalazła swoją pasję, jaką jest fotografia. W trakcie fabuły charakter dziewczyny przechodził wiele zmian, lecz jej obecne wcielenie jest moim zdaniem najbardziej stabilne. Martwi mnie tylko zakończenie, które może oznaczać, że następny tom będzie pełen przemocy i strachu.

Bardzo się cieszę, że Sachi odnalazła swoją pasję, jaką jest fotografia. W trakcie fabuły charakter dziewczyny przechodził wiele zmian, lecz jej obecne wcielenie jest moim zdaniem najbardziej stabilne. Martwi mnie tylko zakończenie, które może oznaczać, że następny tom będzie pełen przemocy i strachu.

Ten tom był naprawdę świetny! Żadnego gadania o samobójstwie, przeciwnie, główni bohaterowie nareszcie zdali sobie sprawę, że mają po co żyć. Fragmenty, w których o tym rozmawiają, bardzo wiele dla mnie znaczą. Być może nawet będą stanowić dla mnie pomoc w trudnych chwilach. Ciekawie było poznać przeszłość porywacza, ale chciałbym wreszcie zobaczyć go bez maski i dowiedzieć się, dlaczego cały czas ją nosi. Moim zdaniem to tylko niepotrzebnie przyciąga uwagę i działa na niekorzyść ukrywających się.

Ten tom był naprawdę świetny! Żadnego gadania o samobójstwie, przeciwnie, główni bohaterowie nareszcie zdali sobie sprawę, że mają po co żyć. Fragmenty, w których o tym rozmawiają, bardzo wiele dla mnie znaczą. Być może nawet będą stanowić dla mnie pomoc w trudnych chwilach. Ciekawie było poznać przeszłość porywacza, ale chciałbym wreszcie zobaczyć go bez maski i dowiedzieć...

Nie podobało mi się wprowadzenie wątku nieznajomej kobiety, która chciała się zabić. Męczy mnie tematyka przemocy domowej i samobójstwa, na dodatek przedstawianego jako jedyna próba rozwiązania problemu. Oceniam ten tomik dość wysoko ze względu na poruszającą historię dzieciństwa Matsubase, która wycisnęła ze mnie łzy. Dodatkowo, funkcjonariuszka pojawiająca się w retrospekcji wydała mi się naprawdę urocza, choć wypowiedziała tylko jedno zdanie. ^O^

Nie podobało mi się wprowadzenie wątku nieznajomej kobiety, która chciała się zabić. Męczy mnie tematyka przemocy domowej i samobójstwa, na dodatek przedstawianego jako jedyna próba rozwiązania problemu. Oceniam ten tomik dość wysoko ze względu na poruszającą historię dzieciństwa Matsubase, która wycisnęła ze mnie łzy. Dodatkowo, funkcjonariuszka pojawiająca się w...

Główna bohaterka, Sachi, bardzo przypomina mnie z czasów, kiedy byłem młodszy. Dobrze wiem, przez co przeszła i co w związku z tym czuje. Mam nadzieję, że odnajdzie prawdziwe szczęście, bo tkwienie w pokręconej relacji z porywaczem raczej nim nie jest.

Główna bohaterka, Sachi, bardzo przypomina mnie z czasów, kiedy byłem młodszy. Dobrze wiem, przez co przeszła i co w związku z tym czuje. Mam nadzieję, że odnajdzie prawdziwe szczęście, bo tkwienie w pokręconej relacji z porywaczem raczej nim nie jest.

Jestem zaskoczony. Ten tom sprawia wrażenie poważniejszego niż pozostałe. Niby nie dzieje się nic złego, ale nad niektórymi wydarzeniami unosi się niepokojąca aura. Ciekaw jestem, czy uda się zamknąć wszystkie wątki w ostatnim tomie. Sporym minusem mangi był rozdział z udziałem Chihiro, który wyraźnie czuł miętę do młodego chłopaka. O ile relacja Akiry i pana Kondo jest raczej platoniczna, o tyle tutaj wyraźnie mamy do czynienia z czymś więcej. Nie sądzę, żeby siedemnastolatek w pełni zdawał sobie sprawę z tego, co robi, lecz facet zbliżający się do pięćdziesiątki powinien wykazać się większą odpowiedzialnością.

Jestem zaskoczony. Ten tom sprawia wrażenie poważniejszego niż pozostałe. Niby nie dzieje się nic złego, ale nad niektórymi wydarzeniami unosi się niepokojąca aura. Ciekaw jestem, czy uda się zamknąć wszystkie wątki w ostatnim tomie. Sporym minusem mangi był rozdział z udziałem Chihiro, który wyraźnie czuł miętę do młodego chłopaka. O ile relacja Akiry i pana Kondo jest...

Ten tom trochę mi się dłużył, ale zakończenie było naprawdę wyśmienite. Szkoda tylko, że koniec końców drogi głównych bohaterów się rozeszły. Naprawdę liczyłem na to, że jednak będą razem, bez względu na to, czy łączące ich uczucie jest platoniczne, czy romantyczne. Ostatni tom nie ujawnił bezpośredniej przyczyny rezygnacji Akiry z biegania, lecz moim zdaniem pozostawienie tego w tajemnicy, którą zna tylko główna bohaterka, jest znacznie lepszym rozwiązaniem niż wymyślanie jakiejś traumy. Czasem bywa tak, że największa pasja staje się przykrym obowiązkiem i potrzeba przerwy, aby ponownie ją docenić i pokochać.

Ten tom trochę mi się dłużył, ale zakończenie było naprawdę wyśmienite. Szkoda tylko, że koniec końców drogi głównych bohaterów się rozeszły. Naprawdę liczyłem na to, że jednak będą razem, bez względu na to, czy łączące ich uczucie jest platoniczne, czy romantyczne. Ostatni tom nie ujawnił bezpośredniej przyczyny rezygnacji Akiry z biegania, lecz moim zdaniem pozostawienie...

W ósmym tomie mangi sporo się działo, zarówno między parą głównych bohaterów, jak i Nishidą oraz Yoshizawą. Podoba mi się, że miłość nie jest przedstawiona w cukierkowy sposób, zaś niepowodzenia w relacjach romantycznych napędzają fabułę, czyniąc ją bardziej realną. Z niecierpliwością czekam, aż ukażą się następne tomy.

W ósmym tomie mangi sporo się działo, zarówno między parą głównych bohaterów, jak i Nishidą oraz Yoshizawą. Podoba mi się, że miłość nie jest przedstawiona w cukierkowy sposób, zaś niepowodzenia w relacjach romantycznych napędzają fabułę, czyniąc ją bardziej realną. Z niecierpliwością czekam, aż ukażą się następne tomy.

Mam wrażenie, że Futaba sama stwarza sobie problemy. Sam już nie wiem, czy związek z Toumą jest dobrym pomysłem, skoro dziewczyna nadal kocha Kou. Kikuchi zasługuje na kogoś, kto będzie darzył uczuciem tylko jego. Teraz, ilekroć pomiędzy nimi jest dobrze, zawsze wtrąca się Mabuchi. To smutne.

Mam wrażenie, że Futaba sama stwarza sobie problemy. Sam już nie wiem, czy związek z Toumą jest dobrym pomysłem, skoro dziewczyna nadal kocha Kou. Kikuchi zasługuje na kogoś, kto będzie darzył uczuciem tylko jego. Teraz, ilekroć pomiędzy nimi jest dobrze, zawsze wtrąca się Mabuchi. To smutne.