Jesteśmy społecznością, która kocha książki

urocze i przekonujące w każdym centymetrze kwadratowym. nie mam pojęcia, jak nagabowi zawsze się udaje pisać (i rysować) takie dobre romansidła. przeczytałem jednym ciągiem na jednej stronie ze skanlacjami, bo nie mogłem się oderwać. nawet zapomniałem o tym, jak siedzę przed komputerem, więc teraz mnie bolą plecy, bo byłem cały czas zgarbiony

urocze i przekonujące w każdym centymetrze kwadratowym. nie mam pojęcia, jak nagabowi zawsze się udaje pisać (i rysować) takie dobre romansidła. przeczytałem jednym ciągiem na jednej stronie ze skanlacjami, bo nie mogłem się oderwać. nawet zapomniałem o tym, jak siedzę przed komputerem, więc teraz mnie bolą plecy, bo byłem cały czas zgarbiony

fabuła znowu wspina się w tej części na nowy szczyt. bardzo przyjemna, pogmatwana historyjka, która rzadko kiedy daje chwilę na wytchnienie, bo ciągle pingponguje pomiędzy wątkami miłosno-sercowymi i tymi społeczno-intryganckimi. mam jednak nadzieję, że ta jedna, jedyna rzecz wyjawiona w tym tomiku nie będzie prowadziła do zszonenienia całej serii, bo to ma w sobie pewne echa takich właśnie opowieści. nie mam jednak póki co powodu powątpiewać w możliwości pani Itagaki, by mnie nie rozczarować.
swoją drogą, bardzo mi się nie podoba, jak bardzo wciągnęła mnie ta seria. ostatnio tak czułem się, czytając mangę, w jeszcze w gimnazjum, jak nie wcześniej. nawet nie chcę myśleć, ile kasy przyjdzie mi wywalić na to coś.

fabuła znowu wspina się w tej części na nowy szczyt. bardzo przyjemna, pogmatwana historyjka, która rzadko kiedy daje chwilę na wytchnienie, bo ciągle pingponguje pomiędzy wątkami miłosno-sercowymi i tymi społeczno-intryganckimi. mam jednak nadzieję, że ta jedna, jedyna rzecz wyjawiona w tym tomiku nie będzie prowadziła do zszonenienia całej serii, bo to ma w sobie pewne...

zdecydowanie najlepsza część z dotychczasowo przeze mnie przeczytanych. intrygi zaczynają się zawijać między sobą, świat przedstawiony być wiarygodnym, a zwierzęta mieć racjonalizacje uczłowieczonych zwierząt. tak jak sobie zawsze wyobrażałem koty żyjące wyłącznie w mieszkaniach i co musi się kłębić w ich okrojonych z naturalnego otoczenia i instynktów futrzanych łepetynkach.
też bardzo się cieszę, że miałem okazję je przeczytać na czysto, bo, gdybym wiedział, dokąd zmierza fabuła, to czytałoby się to gorzej.

zdecydowanie najlepsza część z dotychczasowo przeze mnie przeczytanych. intrygi zaczynają się zawijać między sobą, świat przedstawiony być wiarygodnym, a zwierzęta mieć racjonalizacje uczłowieczonych zwierząt. tak jak sobie zawsze wyobrażałem koty żyjące wyłącznie w mieszkaniach i co musi się kłębić w ich okrojonych z naturalnego otoczenia i instynktów futrzanych...