Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chodziliśmy nie szukając się, ale wiedząc, że chodzimy po to, żeby się znaleźć.

Chodziliśmy nie szukając się, ale wiedząc, że chodzimy po to, żeby się znaleźć.

[...] przypadkowe spotkanie jest czymś najmniej przypadkowym w naszym życiu [...].

[...] przypadkowe spotkanie jest czymś najmniej przypadkowym w naszym życiu [...].

Miłośc rodzi się z uderzenia strzały, przyjaźń - z długotrwaklych i częstych kontaktów. Miłość jest monumentalna; przyjaźń potrzebuje czasu.

Miłośc rodzi się z uderzenia strzały, przyjaźń - z długotrwaklych i częstych kontaktów. Miłość jest monumentalna; przyjaźń potrzebuje czasu.

Bo nie ma absolutnego szczęścia, myślał. Chwytamy je w ulotnych i kruchych chwilach, a sztuka uwiecznia (pragnie uwiecznić) te chwile miłości i uniesienia; bo wszystkie nasze nadzieje przeobrażają się wcześniej czy później w marną rzeczywistość, bo wszyscy jesteśmy w jakiś sposób sfrustrowani, a jeżeli w czymś triumfujemy, to w czymś innym przegrywamy, gdyż frustracja jest nieuniknionym losem wszelkiej istoty, która się urodziła, aby umrzeć; bo wszyscy jesteśmy samotni albo nimi zostaniemy: kochanek bez ukochanej,ojciec bez synów, synowie bez ojca, i czysty rewolucjonista w obliczu smutnej realizacji tych ideałów, których bronił przed laty, dla których znosił tortury; bo całe życie jest wiecznym nieporozumieniem: nie kochamy spotkanego na naszej drodze, kiedy on nas kocha, a kochamy, kiedy on nas już nie kocha, albo gdy umrze, kiedy nasza miłość nie jest mu już potrzebna, bo to, co było, nie stanie się na nowo; a rzeczy i ludzie nie są tym, czym kiedyś były, i dom naszego dzieciństwa nie jest już tym, w którym ukrywaliśmy nasze skarby i tajemnice; bo ojciec umiera, nie powiedziawszy nam słów może zasadniczych, a gdy go rozumiemy, nie ma go już wśród nas i nie możemy uleczyć jego dawnych smutków i starych nieporozumień; bo wieś się zmieniła, a w szkole, gdzie uczyliśmy się czytać, nie ma już tych rycin, co pobudzały nasze marzenia, i cyrki zostały wyparte przez telewizję i nie ma już harmonijek, a plac dziecięcych zabaw jest śmiesznie mały, kiedy go po latach oglądamy.

Bo nie ma absolutnego szczęścia, myślał. Chwytamy je w ulotnych i kruchych chwilach, a sztuka uwiecznia (pragnie uwiecznić) te chwile miłości i uniesienia; bo wszystkie nasze nadzieje przeobrażają się wcześniej czy później w marną rzeczywistość, bo wszyscy jesteśmy w jakiś sposób sfrustrowani, a jeżeli w czymś triumfujemy, to w czymś innym przegrywamy, gdyż frustracja jest nieu...

Nigdzie nie jesteśmy tak samotni jak w windzie i prze lustrem, która jest milczącym lecz nieubłaganym spowiednikiem, krótkotrwałym konfesjonałem świata pozbawionego świętości, świata Plastiki i Komputera.

Nigdzie nie jesteśmy tak samotni jak w windzie i prze lustrem, która jest milczącym lecz nieubłaganym spowiednikiem, krótkotrwałym konfesjonałem świata pozbawionego świętości, świata Plastiki i Komputera.