Jesteśmy społecznością, która kocha książki

– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...) – Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus.

– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...) – Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus.

Prawdziwa miłość oznacza,że zależy ci na szczęściu drugiego człowieka bardziej niż na własnym, bez względu na to, przed jak bolesnymi wyborami stajesz.

Prawdziwa miłość oznacza,że zależy ci na szczęściu drugiego człowieka bardziej niż na własnym, bez względu na to, przed jak bolesnymi wyborami stajesz.

Nie wolno się bać, strach zabija duszę. Strach to mała śmierć, a wielkie unicestwienie. Stawię mu czoło. Niech przejdzie po mnie i przeze mnie. A kiedy przejdzie, odwrócę oko swej jaźni na jego drogę. Którędy przeszedł strach, tam nie ma nic. Jestem tylko ja.

Nie wolno się bać, strach zabija duszę. Strach to mała śmierć, a wielkie unicestwienie. Stawię mu czoło. Niech przejdzie po mnie i przeze mnie. A kiedy przejdzie, odwrócę oko swej jaźni na jego drogę. Którędy przeszedł strach, tam nie ma nic. Jestem tylko ja.

'Błogosławieni ci, którzy nie mając nic do powiedzenia, nie oblekają tego faktu w słowa

'Błogosławieni ci, którzy nie mając nic do powiedzenia, nie oblekają tego faktu w słowa

Człowiek to, co dobre, wynosi z domu, później już tylko to pielęgnuje.

Człowiek to, co dobre, wynosi z domu, później już tylko to pielęgnuje.

Czyli żyli długo i szczęśliwie. Według mnie happy end to jest oksymoron. Jak koniec, to jak on może być szczęśliwy?

Czyli żyli długo i szczęśliwie. Według mnie happy end to jest oksymoron. Jak koniec, to jak on może być szczęśliwy?

Patrz na otaczający cię świat tak,jakbyś patrzyła na zachód słońca nad morzem.

Patrz na otaczający cię świat tak,jakbyś patrzyła na zachód słońca nad morzem.

To nie jest tak, że ktoś sam wybiera samotność. Niezauważenie z każdym dniem wszyscy stajemy się coraz bardziej samotni.

To nie jest tak, że ktoś sam wybiera samotność. Niezauważenie z każdym dniem wszyscy stajemy się coraz bardziej samotni.

Szanuję to, co mnie przerasta. Z rozmowy z Mariuszem Szczygłem.

Szanuję to, co mnie przerasta. Z rozmowy z Mariuszem Szczygłem.

Człowiek, kiedy intensywnie uczestniczy w życiu, nie ma czasu ma myślenie i przyjrzenie się wszystkiemu dokładnie, choćby w wyobraźni.

Człowiek, kiedy intensywnie uczestniczy w życiu, nie ma czasu ma myślenie i przyjrzenie się wszystkiemu dokładnie, choćby w wyobraźni.

Zapytałam wtedy: "A co jest twoją ojczyzną?" [Marek Edelman] zaczął krążyć dookoła mnie siedzącej na krześle, zatrzymywał się, zamyślał i powiedział: "Moją ojczyzną jest sześć lat drugiej wojny światowej". No i czemu pan milczy? Ja to rozumiem. Te sześć lat może nauczyć wszystkiego. Czym jest dobro, czym jest zło. Bo zdaje się, że cała wiedza się do tego sprowadza. Z wywiadu z Hanną Krall.

Zapytałam wtedy: "A co jest twoją ojczyzną?" [Marek Edelman] zaczął krążyć dookoła mnie siedzącej na krześle, zatrzymywał się, zamyślał i powiedział: "Moją ojczyzną jest sześć lat drugiej wojny światowej". No i czemu pan milczy? Ja to rozumiem. Te sześć lat może nauczyć wszystkiego. Czym jest dobro, czym jest zło. Bo zdaje się, że cała wiedza się do tego sprowadza. Z wywiadu z ...

My nie mamy wiedzy, czym są wojna i dyktatura. Demokracja nam się znudziła. I właśnie dlatego historia może się powtórzyć. Z rozmowy z Javierem Cercasem.

My nie mamy wiedzy, czym są wojna i dyktatura. Demokracja nam się znudziła. I właśnie dlatego historia może się powtórzyć. Z rozmowy z Javierem Cercasem.

Wszystko się powtarza, wszysto może znów się wydarzyć. Dlatego nie wierzę w optymistyczne zakończenia. Świat nie jest czystą kartą [...]. Nie żyjemy w próżni, jesteśmy kontynuacją. Choć bardzo nie chcemy tego wiedzieć, jesteśmy niewolnikami historii i pamięci. Michel Laub.

Wszystko się powtarza, wszysto może znów się wydarzyć. Dlatego nie wierzę w optymistyczne zakończenia. Świat nie jest czystą kartą [...]. Nie żyjemy w próżni, jesteśmy kontynuacją. Choć bardzo nie chcemy tego wiedzieć, jesteśmy niewolnikami historii i pamięci. Michel Laub.

Pisanie to dla mnie pomysł na to, żeby przeżyć życie jak człowiek, a nie jak walizka, mebel czy kawałek mięsa. Żeby go nie zmarnować. Niestety, wiele osób niczym się naprawdę nie przejmuje, nic ich nie interesuje, bo są tu jedynie na chwilę. Odnajdują szczęście w życiu w pustce, nie poświęcają zbyt wiele czasu na zrozumienie tego, co dzieje się wokół nich. Z rozmowy z Javierem Marías.

Pisanie to dla mnie pomysł na to, żeby przeżyć życie jak człowiek, a nie jak walizka, mebel czy kawałek mięsa. Żeby go nie zmarnować. Niestety, wiele osób niczym się naprawdę nie przejmuje, nic ich nie interesuje, bo są tu jedynie na chwilę. Odnajdują szczęście w życiu w pustce, nie poświęcają zbyt wiele czasu na zrozumienie tego, co dzieje się wokół nich. Z rozmowy z Javierem ...