Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przede wszystkim zacznę od tego, że po ową książkę sięgnęłam z dystansem. Od pewnego czasu poszukiwałam lektury, która byłaby odpowiednia w procesie pobudzania do kreatywności w aspekcie erotycznym i zarazem nadawałaby się na prezent zarówno dla przyjaciółki, jak i dla mojego przyjaciela.


Zachęcona licznymi pozytywnymi opiniami, z którymi miałam styczność po wizycie na tej stronie, postanowiłam, że zaryzykuję i sama się przekonam o jej zawartości.

Jak dotąd to moje pierwsze spotkanie z Katarzyną Michalak i po pierwszych kilku, kilkunastu, kilkudziesięciu przeczytanych stronach entuzjazm osób tu się wypowiadających był dla mnie nieco niezrozumiały, toteż uznałam, że może niepotrzebnie nastawiałam się na nie wiadomo jak wzniosłą i wartościową treść, ale czytałam dalej.

W pewnym momencie książka zaczęła mi się wydawać płytką, moja postawa wobec niej była coraz bardziej sceptyczna. Nie wiedzieć, w której chwili, zaczęłam się w niej zagłębiać bez zapamiętania, darząc szczególną sympatią Sonię - o ile postać Andżeliki była dla mnie ciekawa, później rozpatrywałam przedzieranie się przez momenty z nią w roli głównej jako złośliwą konieczność, choć z początku jej perypetie seksualne przyjmowałam z większym zainteresowaniem.

Sonia mnie sobą wręcz zahipnotyzowała. Przez kontrast, który tworzyła z Andżeliką, potrafiłam się w niej zakochać i zrozumieć, co kieruje Raulem, nie chcę już roztrząsać tematu i wnikać w szczegóły, bo tym samym wpadłabym w pułapkę uchylania tajemnicy losów bohaterów.

Jestem naprawdę pod wrażeniem książki, jej niesamowitego zakończenia - z ręką na sercu, lubuję się w literaturze i tym bardziej jestem zachwycona faktem, że tak piękna pozycja polskiej autorki może zasilić kolekcję moich ulubionych pozycji literackich.

Nie wiem, z czego wynika ten zachwyt - patrząc wstecz, analizując argumenty, odczucia mam ambiwalentne. Jak już wspomniałam, spodziewałam się po niej wiele, później byłam nieco rozczarowana, jednak w końcowym etapie przepłakałam kilkanaście ostatnich stron, nawet nie przypuszczając, że akcja tak się może potoczyć. Nie zamierzam się dłużej tutaj rozwodzić nad czynnikami, które doprowadziły mnie do wygłoszenia takiej opinii, ale na pewno będę zachęcać do przeczytania "Mistrza" i nie będę miała oporów przed sprezentowaniem go innym.

Nie spodziewałabym się absolutnie, że takie będzie zakończenie i będę w stanie tak pozytywnie się o "Mistrzu" wypowiedzieć i rozpatrywać go w kategoriach świetnej książki. Tym większe jest me zaskoczenie. nawet w czasie czytania nie przyszłoby mi do głowy, by liczyć Jakkolwiek wzruszające zakończenie.

Naprawdę serdecznie polecam.

Przede wszystkim zacznę od tego, że po ową książkę sięgnęłam z dystansem. Od pewnego czasu poszukiwałam lektury, która byłaby odpowiednia w procesie pobudzania do kreatywności w aspekcie erotycznym i zarazem nadawałaby się na prezent zarówno dla przyjaciółki, jak i dla mojego przyjaciela.


Zachęcona licznymi pozytywnymi opiniami, z którymi miałam styczność po wizycie na...