Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...)– Głodna jesteś? Obrywam z liścia od poczucia winy i ledwie mogę wydukać odpowiedź. – To znaczy, jeśli nie masz nic przeciwko – mówię. – Potem ci oddam. – Daj spokój, Savvy. – Macha ręką. – Nic mi nie jesteś winna.

(...)– Głodna jesteś? Obrywam z liścia od poczucia winy i ledwie mogę wydukać odpowiedź. – To znaczy, jeśli nie masz nic przeciwko – mówię. – Potem ci oddam. – Daj spokój, Savvy. – Macha ręką. – Nic mi nie jesteś winna.

Jak można nie czuć spojrzenia Rethy? Ono jest jak milion zatrutych sztyletów.

Jak można nie czuć spojrzenia Rethy? Ono jest jak milion zatrutych sztyletów.

(...)– My nie przyjmujemy jałmużny – mówi. Nawet nie ma pojęcia, że ja muszę ją przyjmować, ilekroć się zgadzam, by Travis postawił mi obiad, a także za każdym razem, kiedy Retha i jej mama dostarczają nam jedzenie. Nie – on nie zniży się do proszenia o jałmużnę. Nie pozwala mu na to duma, a przez to ja musiałam wyrzec się swojej.

(...)– My nie przyjmujemy jałmużny – mówi. Nawet nie ma pojęcia, że ja muszę ją przyjmować, ilekroć się zgadzam, by Travis postawił mi obiad, a także za każdym razem, kiedy Retha i jej mama dostarczają nam jedzenie. Nie – on nie zniży się do proszenia o jałmużnę. Nie pozwala mu na to duma, a przez to ja musiałam wyrzec się swojej.