Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po nacięciu się po zakupie opowiadań wydanych jako tom 4 z dość dużą niepewnością podszedłem do tej książki. Zanim kupiłem przeczytałem parę recenzji (głównie niepochlebne) i muszę przyznać że się z nimi nie zgadzam.
Owszem ten tom w porównaniu z poprzednimi jest słabszy, widać że autor dąży do zakończenia głównych wątków w zaskakujący sposób ale ogólnie tragedii nie ma.

Czy autor zabił serię:
Absolutnie nie - o dziwo główny bohater żyje i można pociągnąć dalej ciekawą historię próby przeżycia na obcej planecie - czego zapewne autor nie zrobi :). To że autor wykończył Ziemie i dowództwo polskie absolutnie można się było tego spodziewać. Bo na logikę jakie szanse na przeżycie mieli po zniszczeniu 90% armii świata (1 tom) i wpakowaniu się do nowego świata i wkurzeniu Atlantów (2 i 3 i 4 tom). Powiedzmy sobie otwarcie żadnych szans nie mieli i autor dość czarno-biało rozprawił się z pomysłem Dworczyka na HiperPolskę czyli własnie przykład braku współpracy między ludźmi w obliczu zagłady.
Przeżyły jednostki i dzięki akcji w końcowym rozdziałe te niedobitki mają jakąś szansę w Arkadii.

Czy można pociągnąć dalej uniwersum:
Zapewne można tylko pytanie czy autorowi się będzie chciało. Wydanie opowiadań zamiast 4 tomu było dla nie sygnałem że chyba nie ma pomysłu na pociągnięcie tematu. Po takim zakończeniu bardziej by to już przypominało serial o przygodach metaPolaka z ukochaną i wiernym Qunndem :P oblatujących planetę Neptun (czy coś takiego) i szukających możliwości przejścia... no właśnie do Arkadii wracać nie chcieli więc gdzie? Qunnd ewidentnie nie był zadowolony z pomysłu przejścia do Hadesu więc może tam czai się przyszły sojusznik niedobitków.
Jak dla mnie (po zniszczeniu Ziemi i struktur) zakończenie ok i nie spodziewam się kontynuacji.

Po nacięciu się po zakupie opowiadań wydanych jako tom 4 z dość dużą niepewnością podszedłem do tej książki. Zanim kupiłem przeczytałem parę recenzji (głównie niepochlebne) i muszę przyznać że się z nimi nie zgadzam.
Owszem ten tom w porównaniu z poprzednimi jest słabszy, widać że autor dąży do zakończenia głównych wątków w zaskakujący sposób ale ogólnie tragedii nie...

Kupiłem jako kolejną część cyklu: Pierwsze starcie (tom 4)... I totalnie nie wiem co czytałem. Ba totalnie jestem zawiedziony przez czysty sentyment daje 2 chociaż wiem że nigdy nie wrócę do tego tomu w przyszłości.
Bo dostaliśmy zapychacz złożony z 3 opowiadań totalnie oderwanych od całego cyklu. Powiedziałbym że to powinien być tom 1 jako wstęp że coś kiedyś było i teraz się dzieje, tyle że po tym nigdy nie sięgnąłbym po tom 2. A tak to przez 2 tomy autor przeniósł 100% ciężaru książki na Arkadię i nagle wraca do Ziemi sprzed 5tys lat, 2tys lat i początku wieku.
Szczerze pisząc 1 opowiadanie przeczytałem calutkie i zakończyło się.... niczym, gość zabrał zabawki i odpłynął w siną dal, po czym Platon dostaje jego opowieść. Ponieważ byłem nastawiony na książkę w stylu pierwszych 3 tomów to kolejne 2 opowieści przekartkowałem nic nie tracąc z historii.
Jestem zawiedziony, osobiście żałuję każdej wydanej na ten tom złotówki i jeśli kiedykolwiek powstanie tom 5 który będzie kontynuacją tomu 3 to może wypożyczę żeby zobaczyć czy znów nie dostajemy jakiegoś oderwania od historii cyklu.
A martwię się (bo lubię skończone historie) że Wolf nie będzie kontynuował tego cyklu bo chyba poprostu nie ma na to pomysłu (ot taki wniosek po tym tomie)

Kupiłem jako kolejną część cyklu: Pierwsze starcie (tom 4)... I totalnie nie wiem co czytałem. Ba totalnie jestem zawiedziony przez czysty sentyment daje 2 chociaż wiem że nigdy nie wrócę do tego tomu w przyszłości.
Bo dostaliśmy zapychacz złożony z 3 opowiadań totalnie oderwanych od całego cyklu. Powiedziałbym że to powinien być tom 1 jako wstęp że coś kiedyś było i teraz...

Od pewnego czasu zacząłem czytać książki Wolfa i muszę przyznać że fajnie poczytać sobie o przygodach polskich sił zbrojnych (oczywiście najlepszych, jedynych i niezniszczalnych ;)) zamiast wszechobecnych, w popkulturze, amerykańskich :)
A co do cyklu Pierwsze stracie -> Władcy chaosu -> ... muszę przyznać że ciekawie się to czyta (w gruncie rzeczy weekend mi to zajęło). Takie już totalne SF może czasem nielogiczne: w 1 tomie praktycznie nas niszczą, a tutaj 2 helikoptery robią czystkę, porem nadlatuje odzysk i też dokłada swoje ... mija przez to kilka dni a tu nic bojowego co zniszczyło Ziemię nie przybywa... , ale cóż jakby to było rzeczywiste nie byłoby przygodowo-sf.

Od pewnego czasu zacząłem czytać książki Wolfa i muszę przyznać że fajnie poczytać sobie o przygodach polskich sił zbrojnych (oczywiście najlepszych, jedynych i niezniszczalnych ;)) zamiast wszechobecnych, w popkulturze, amerykańskich :)
A co do cyklu Pierwsze stracie -> Władcy chaosu -> ... muszę przyznać że ciekawie się to czyta (w gruncie rzeczy weekend mi to zajęło)....