Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Błękit i Burgund" stanowi dla mnie kontynuację kwintesencji zawartej w "Gdyby coś kiedyś", tym samym poszerza ją, ale zarazem ustawia odbiorce w miejscach do tej pory mu obcych, skąd widok na tę samą poetycką Idyllę jest już zupełnie inny. Burgund kojarzy się z melancholią, apatią, jakąś refleksją, nawet smutkiem i właśnie on pojawia się w przedmiotowych wierszach przenikając się z dającym wytchnienie błękitem. Nikt w końcu nie powiedział, że ludzka Arkadia musi być pozbawiona cienia, odrobiny smutku czy nawet kropli łzy. Z wierszy wynika, że autorka jest kobietą z niebywałą klasą- delikatną i subtelną ale również niezwykle silną i waleczną. Taka mieszanka gwarantuje dozę dobrej poezji. Bardzo polecam.

"Błękit i Burgund" stanowi dla mnie kontynuację kwintesencji zawartej w "Gdyby coś kiedyś", tym samym poszerza ją, ale zarazem ustawia odbiorce w miejscach do tej pory mu obcych, skąd widok na tę samą poetycką Idyllę jest już zupełnie inny. Burgund kojarzy się z melancholią, apatią, jakąś refleksją, nawet smutkiem i właśnie on pojawia się w przedmiotowych wierszach...

Ta pozycja jest dla mnie spojrzeniem od zupełnie innej strony na twórczość, na wydarzenia na tyle uniwersalne ale i osobiste, że każdy człowiek bez trudu odnajdzie podobne w swojej pamięci. Jest to też kreacja zupełnie mi do tej pory obcej rzeczywistości. Przewracając kolejne strony, dostrzegam taką delikatność i lekkość w każdym słowie, co nie oznacza, że ich dobór jest jakiś prozaiczny i pozbawiony ciężaru znaczenia, owszem znaczą one wiele i to nie tylko w sensie semantycznym, co raczej znaczenia uderzającego w tony ludzkich emocji. Chociaż "uderzenie" to słowo zupełnie tutaj niepasujące, lepiej zastąpić je "dotknięciem" i to takim delikatnym, bez narzucania się ale za to odczuwalnym- najkrócej kobiecym.
Myślę, że kluczem do zrozumienia tych wierszy jest właśnie kobieta, są one esencją kobiety i odnośnikiem do "różnienia się", ze wszystkimi tego konsekwencjami.A kobietę przecież czasem nie sposób zrozumieć, natomiast próbować warto i to starałem się podczas lektury czynić, z resztą nie ukrywam, że z dużą dozą przyjemności.

Ta pozycja jest dla mnie spojrzeniem od zupełnie innej strony na twórczość, na wydarzenia na tyle uniwersalne ale i osobiste, że każdy człowiek bez trudu odnajdzie podobne w swojej pamięci. Jest to też kreacja zupełnie mi do tej pory obcej rzeczywistości. Przewracając kolejne strony, dostrzegam taką delikatność i lekkość w każdym słowie, co nie oznacza, że ich dobór jest...