Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po raz pierwszy książkę czytałem jako nastolatek, ostatnio do niej wróciłem. Borovicka wspaniale przedstawia mechanizmy rządzące sektami. Ja zwracałem uwagę na podobieństwo do polskiego kościoła katolickiego.

Po raz pierwszy książkę czytałem jako nastolatek, ostatnio do niej wróciłem. Borovicka wspaniale przedstawia mechanizmy rządzące sektami. Ja zwracałem uwagę na podobieństwo do polskiego kościoła katolickiego.

Książka rozśmiesza, czasem zniesmacza, by za chwilę doprowadzić do łez. I tak co chwilę. Czytając "Ucho, gardło, nóż", czytelnik odczuwa współczucie, jednocześnie próbuje utożsamić się z bohaterką. Jednak ona tego nie chce, nie potrzebuje żadnej więzi. Na chłodno opowiada swoje życie, przeplatając historie komiczne z tragicznymi. Po prostu. "Nie może spać", a czytelnik jest tylko, i aż, słuchaczem.

Autorka świetnie dozuje emocje, upychając w treści barwne, soczyste i rzeczywiste opisy wydarzeń, postaci. Wszystko jest pomieszane z solidną dawką ironii, bólu, lęku. I braku nadziei. A dlaczego? Przekonacie się, czytając "Ucho gardło nóż".

Polecam książkę jak również spektakl w warszawskim Teatrze POLONIA. W popisowej roli - Krystyna Janda.

Książka rozśmiesza, czasem zniesmacza, by za chwilę doprowadzić do łez. I tak co chwilę. Czytając "Ucho, gardło, nóż", czytelnik odczuwa współczucie, jednocześnie próbuje utożsamić się z bohaterką. Jednak ona tego nie chce, nie potrzebuje żadnej więzi. Na chłodno opowiada swoje życie, przeplatając historie komiczne z tragicznymi. Po prostu. "Nie może spać", a czytelnik jest...