Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Raczej umrzeć stojąc niż żyć na kolanach.

Raczej umrzeć stojąc niż żyć na kolanach.

Nie idź za mną - mogę cię nie poprowadzić. Nie idź także przede mną - mogę za tobą nie podążyć. Po prostu idź obok mnie jako przyjaciel.

Nie idź za mną - mogę cię nie poprowadzić. Nie idź także przede mną - mogę za tobą nie podążyć. Po prostu idź obok mnie jako przyjaciel.

Głupstwo, wszystko głupstwo!...(...) głupstwo całe życie, którego początku nie pamiętamy, a końca nie znamy.

Głupstwo, wszystko głupstwo!...(...) głupstwo całe życie, którego początku nie pamiętamy, a końca nie znamy.

A gdy serce twe przytłoczy myśl, że żyć nie warto, z łez ocieraj cudze oczy, chociaż twoich nie otarto.

A gdy serce twe przytłoczy myśl, że żyć nie warto, z łez ocieraj cudze oczy, chociaż twoich nie otarto.

Nie ma piękna, jeśli w nim leży krzywda człowieka. Nie ma prawdy, która tę krzywdę pomija. Nie ma dobra, które na nią pozwala.

Nie ma piękna, jeśli w nim leży krzywda człowieka. Nie ma prawdy, która tę krzywdę pomija. Nie ma dobra, które na nią pozwala.

Posłuchaj. Gdyby mi się ziemia rozstąpiła pod nogami... rozumiesz?... Gdyby mi niebo miało zawalic się na łeb- nie cofnę się, rozumiesz?... Za takie szczęście oddam życie...

Posłuchaj. Gdyby mi się ziemia rozstąpiła pod nogami... rozumiesz?... Gdyby mi niebo miało zawalic się na łeb- nie cofnę się, rozumiesz?... Za takie szczęście oddam życie...

Może to nie jest pozór. Może wszystko jest takie, jak wygląda. I to, czym jesteśmy dla ludzi, jest ważniejsze, niż to, czym jesteśmy we własnych oczach.

Może to nie jest pozór. Może wszystko jest takie, jak wygląda. I to, czym jesteśmy dla ludzi, jest ważniejsze, niż to, czym jesteśmy we własnych oczach.

Mówi pan o sądzie ostatecznym. Niech mi pan pozwoli roześmiać się z szacunkiem. Czekam nań śmiało: poznałem to, co jest najgorsze, sąd ludzi.

Mówi pan o sądzie ostatecznym. Niech mi pan pozwoli roześmiać się z szacunkiem. Czekam nań śmiało: poznałem to, co jest najgorsze, sąd ludzi.

Każdy na ziemi ma takie niebo, czyściec i piekło, na jakie zasługuje.

Każdy na ziemi ma takie niebo, czyściec i piekło, na jakie zasługuje.

W tym czasie miałem też pewne kłopoty ze zdrowiem. Nie wiem, co to było, jakieś przygnębienie chyba; nie mogłem odzyskać dobrego humoru. Byłem u lekarzy, którzy zapisali mi środki pobudzające. Nabierałem animuszu, potem znowu spadałem w dół. Życie stało się dla mnie łatwe: kiedy ciało jest smutne, serce powoli umiera. Zdawało mi się, że częściowo oduczyłem się tego, czego nie uczyłem się nigdy i co umiałem przecież tak dobrze, to znaczy oduczyłem się żyć.

W tym czasie miałem też pewne kłopoty ze zdrowiem. Nie wiem, co to było, jakieś przygnębienie chyba; nie mogłem odzyskać dobrego humoru. Byłem u lekarzy, którzy zapisali mi środki pobudzające. Nabierałem animuszu, potem znowu spadałem w dół. Życie stało się dla mnie łatwe: kiedy ciało jest smutne, serce powoli umiera. Zdawało mi się, że częściowo oduczyłem się tego, czego nie u...

Nie niewolnicy to byli na arkanie przemocy do boju ciągnięci, lecz dobrowolni ofiarnicy wysokich ołtarzy. Ze światłem idei w głowach, z ogniem miłości w sercach, głowy i serca nieśli wysoko. Byli silni, śmiali, gwarni i czy uwierzysz, wietrze prędki? — byli szczęśliwi.."

Nie niewolnicy to byli na arkanie przemocy do boju ciągnięci, lecz dobrowolni ofiarnicy wysokich ołtarzy. Ze światłem idei w głowach, z ogniem miłości w sercach, głowy i serca nieśli wysoko. Byli silni, śmiali, gwarni i czy uwierzysz, wietrze prędki? — byli szczęśliwi.."

Ach, ból i rozpacz tych marzeń bez ziszczenia, upragnień bez nasycenia,zagadek bez rozwiązania! Ach, niezgłębiony tego wszystkiego smutek!

Ach, ból i rozpacz tych marzeń bez ziszczenia, upragnień bez nasycenia,zagadek bez rozwiązania! Ach, niezgłębiony tego wszystkiego smutek!