Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciężko użyć słów by opisać tą książkę. Po prostu nie istnieją takie. A może jest ... Jedno Takie słowo ?
Kiedyś się zakochałam. Czytałam jak szalona Stachurę, przeczytałam wszystko i czułam niedosyt, czułam, że jeszcze mogłabym czytać i zatapiać się w tej prozie. Lecz nie było już nic więcej. Sięgałam po każdą polecajkę, ktorą proponowała mi moja znajoma polonistka. Wszystkie były piękne. Zakochałam się później w Myśliwskim. Czytałam Myśliwskiego. To było jak podróż do czasów wczesnego dzieciństwa, kiedy noce pachniały resztką spalonego słońcem dnia... Ale wciąż i wciąż było mi mało.
Do Alchemii podchodziłam z dozą ostrożności. Trochę bałam się, co może się wydarzyć i jakie będę mieć odczucia po jej przeczytaniu, bo chciałam być szczera, z autorem i ze sobą ... I właściwie po epilogu odpłynęłam, dosłownie odjechałam w podróż do krainy "Wielkie Nie Wiem" którą zaoferował mi autor. Była to przepiękna podróż, przez którą większość czasu uśmiechałam się szczerze i do siebie i do autora. Przypomniałam sobie o byciu uważnym, lub jeszcze bardziej uważniejszym. Jest takie nieprzetłumaczalne słowo z języka portugalskiego "Saudade", jedno z najpiękniejszych słów na świecie, oznaczające rodzaj melancholii, jakby nostalgii bardzo silnie związanej z przeszłością, kontemplacją przemijania i piękna, ale odbieranej z subtelną dumą i radością. To rodzaj pustki i płomień, który nigdy nie gaśnie... to obecność nieobecności i głęboka emocja połączona ze smutkiem i wzruszeniem...bardzo potężne słowo. To Saudade czułam kiedy czytałam Alchemię Czarnych Lodowców. Książka pełna jest Saudade.
Wspaniały debiut. Cudowna wrażliwość. Już bardzo długo nie czułam takiej przyjemności w czytaniu. Dziękuję .
Książka obfituje w przepiękne ilustracje , co dodatkowo pięści i stymuluje intelektualnie podczas czytania...

Ciężko użyć słów by opisać tą książkę. Po prostu nie istnieją takie. A może jest ... Jedno Takie słowo ?
Kiedyś się zakochałam. Czytałam jak szalona Stachurę, przeczytałam wszystko i czułam niedosyt, czułam, że jeszcze mogłabym czytać i zatapiać się w tej prozie. Lecz nie było już nic więcej. Sięgałam po każdą polecajkę, ktorą proponowała mi moja znajoma polonistka....

To jedna z tych książek, która zostaje w czlowieku na całe życie. Magia, skromność, gawedziarstwo, jak opowieść dziadka w bujanym fotelu. Przenosi nas do czasów, za którymi tęsknimy najbardziej, do czasów dzieciństwa, kiedy poranek pachniał świeżo wypiekanym chlebem . Uwielbiam . Najważniejsza książka w moim życiu

To jedna z tych książek, która zostaje w czlowieku na całe życie. Magia, skromność, gawedziarstwo, jak opowieść dziadka w bujanym fotelu. Przenosi nas do czasów, za którymi tęsknimy najbardziej, do czasów dzieciństwa, kiedy poranek pachniał świeżo wypiekanym chlebem . Uwielbiam . Najważniejsza książka w moim życiu

Oj tak, czuła przewodniczka bardzo mi pomogła. Myślę, że nie raz do niej wrócę. Po tej lekturze, zakochałam się sama w sobie, w tym dobrym znaczeniu.

Oj tak, czuła przewodniczka bardzo mi pomogła. Myślę, że nie raz do niej wrócę. Po tej lekturze, zakochałam się sama w sobie, w tym dobrym znaczeniu.