Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie jestem za tym, żeby wygłaszać osąd, po poznaniu wyłącznie paru rozdziałów. Jednak już po tych kilku uznałam, że dalej nie dam rady. Nie chodzi o to, że jest zbyt ciężka, czy nudna... Wręcz przeciwnie dzieje się w niej zbyt wiele. Nawet śmierć człowieka, oddziaływała na mnie w tej lekturze jak śmierć owada. Non stop, jakaś niesamowita przygoda, która zapiera dech w piersi. Niestety, zbyt często, co powoduje znużenie i rzucenie książki w kąt. Główna bohaterka to dla mnie psychologicznie nieprzekonywująca, wyidealizowana dziewczyna, która na dodatek jest głupia i pozbawiona namiętności wobec czegokolwiek innego niż obsesja na punkcie morderczych szkodników. To już drugie podejście do twórczości pani Nurowskiej. "Kochanica" także sprawiła mi zawód.

Nie jestem za tym, żeby wygłaszać osąd, po poznaniu wyłącznie paru rozdziałów. Jednak już po tych kilku uznałam, że dalej nie dam rady. Nie chodzi o to, że jest zbyt ciężka, czy nudna... Wręcz przeciwnie dzieje się w niej zbyt wiele. Nawet śmierć człowieka, oddziaływała na mnie w tej lekturze jak śmierć owada. Non stop, jakaś niesamowita przygoda, która zapiera dech w...