Ciężko chora Jenna otrzymuje od losu najwspanialszy dar, o jakim kiedykolwiek mogłaby zamarzyć: szansę na drugie życie. Jednakże w trakcie rekonwalescencji odkrywa, że wraz z sercem dawczyni, otrzymała także coś jeszcze, mianowicie jej cząstkowe wspomnienia. Jenna jest wstrząśnięta. Przecież taka sytuacja w ogóle nie powinna mieć miejsca, bo przecież serce to tylko narząd, prawda? Jednakże z dnia na dzień zaczynają się dziać wokół niej coraz bardziej niewytłumaczalne rzeczy, przez co kobieta jest zmuszona zrewidować swoje poglądy i zacząć akceptować fakt, że jej ciało i umysł już nie należą tylko i wyłącznie do niej. I o ile teoria o pamięci komórkowej ma coraz więcej zwolenników w środowisku naukowym, to do tej pory nie udało się znaleźć racjonalnego wytłumaczenia doznań, jakich doświadczają osoby po przeszczepie.

Najbardziej w książkach Jensen podoba mi się to w jak umiejętny i naturalny sposób potrafi opisywać zwyczajnych ludzi w trudnych, ale jakże zwyczajnych sytuacjach. Przez to znacznie łatwiej czytelnikowi utożsamić się z bohaterami i wczuć w ich sytuację, a fakt, że nie zawsze postępują uczciwie, jest dodatkowym atutem. Jednak jak napisała autorka: Wszyscy mamy powody, dla których robimy to, co robimy, prawda? Kłamstwa, które opowiadamy. Każdy z nas jest mieszanką dobrego i złego i nie sądzę, by ktokolwiek mógł by całkowicie dobry albo zły. I chyba nie mogła wybrać lepszej puenty, bo któż z nas nie uczynił w swoim życiu czegoś, z czego niekoniecznie może być dumny i co raczej wolałby ukryć przed resztą?

„Prezent” to druga powieść w dorobku Louise Jensen, którą autorka potwierdza, że sukces „Siostry” nie był jedynie wynikiem skutecznej kampanii reklamowej czy też szczęściem debiutanta. Wprawdzie ani jednej ani drugiej pozycji nie można uznać za książki wybitne, bo bądź co bądź do arcydzieł to im sporo brakuje, ale zdecydowanie autorka ma zadatki na bardzo dobrego pisarza i jeśli tylko będzie się rozwijać, a nie trzymać zawzięcie utartych schematów jak co poniektórzy autorzy, to czeka ją świetlana literacka przyszłość.

Natalia Neisser