"Psychopatie" Antoniego Kępińskiego to ostatnia książka wielkiego lekarza - humanisty i wybitnego terapeuty. Pisana kilka miesięcy przed śmiercią autora, należy do klasyki literatury psychologicznej porządkującej wiedzę o różnych typach osobowości człowieka.

Kępiński nie klasyfikuje, lecz opisuje, nie tworzy modeli, lecz pisze o ludziach, ich doznaniach, postawach, wzajemnych relacjach i zachowaniach. Ułatwia poznanie własnej psychiki i pozwala na lepsze zrozumienie innych.

Kiedy czytamy książkę o osobowości i jej zaburzeniach, myśli nasze krążą niewątpliwie wokół własnej psychiki, wokół historii rodzinnych i wydarzeń życiowych, które ją ukształtowały i mogły mieć wpływ na nasz rozwój. Pogłębia to ogólną sumę wiedzy psychologicznej, przybliża do lepszego zrozumienia samego siebie i bliskich. Tym bardziej iż człowiek, według Kępińskiego, sam dla siebie jest zagadką i takąż zagadkę stanowi dla drugiego człowieka.

Kiedy czytamy książkę o osobowości, nie możemy też nie myśleć o osobowości autora i wymaganiach, jakie postawił psychiatrom (terapeutom) w ich życiu zawodowym. Niewątpliwie żądał wysokich standardów. Czasami aż niemożliwych do osiągnięcia. On sam starał się w życiu codziennym, aby deklarowane wartości, zapisane w jego książkach, były spójne z realizowanymi wobec pacjentów i kolegów.

dr Andrzej Cechnicki (Katedra Psychiatrii Collegium Medicum UJ)

[Wydawnictwo Literackie, 2002]