"Finnegans Wake" jest dziełem absolutnie nowatorskim, do dziś określanym jako "książka nie do przeczytania". "Ulisses" był "dniem człowieka" - "Finnegans..." jest jego "nocą". Joyce uważał, że jego dzieło może zrozumieć każdy, jeśli tylko poprawnie i głośno je przeczyta. Istotnie, dzieło jest zlepkiem językowym, dlatego może być niezrozumiałe nawet dla Irlandczyka. Język, w którym zostało napisane, jest nieregularny i ma opierać się na odpowiednim odgłosie, sensie i rytmie. "Finnegans Wake" jest uważane za dzieło wyjątkowo metafizyczne i mistyczne, a przy tym wielokrotnie mówi się o nim jako o najdoskonalszym dziele XX-wiecznej literatury. Badania nad strukturą tego dzieła podjęły wielkie autorytety językoznawstwa i literatury.

Do tej pory powieść nie doczekała się wydania w języku polskim. Nad jej tłumaczeniem pracował Maciej Słomczyński, ale jego śmierć zastopowała prace.
Wydano przetłumaczone fragmenty w "Dziełach zebranych" Joyce'a oraz w pismach literackich.