"W stalowych burzach" to nowy polski przekład jednego z pierwszych tekstów Ernesta Juengera (1895-1998): rodzaj osobistego pamiętnika z frontów I wojny światowej, w której autor uczestniczył jako oficer niemieckiej piechoty. Utwór uległ licznym autorskim metamorfozom, ewoluując od młodzieńczego zachwytu nad czynem i orężem germańskiego wojownika po refleksyjny, pełen wyrazu obraz tragizmu wojny. Kolejna, trzecia wersja utworu (1923) przyczyniła się do utrwalenia opinii o Juengerze jako apologecie militaryzmu i nacjonalizmu niemieckiego. Ten właśnie tekst był podstawą opublikowanego w 1935 roku przekładu polskiego pt. "Książę piechoty". Ostatnia, kanoniczna wersja tekstu wraz z ewolucją światopoglądu pisarza zmieniła znacznie swą wymowę, stając się dziełem literackim, pozbawionym tendencji politycznych.