Od chwili ukazania się książki Manuela Puiga minęło przeszło 20 lat, podczas których literacki pierwowzór doczekał się ekranizacji, a także wystawienia na scenach teatralnych i muzycznych całego świata i nic nie wskazuje na to, aby zainteresowanie tym utworem w którejkolwiek z jego form miało prędko przeminąć. Pocałunek kobiety pająka dotyka bowiem zjawisk ciągle aktualnych, a nawet z biegiem lat zyskujących na intensywności. Mowa tu o wpływie tzw. kultury masowej na mentalność przeciętnego człowieka, sposób jego postrzegania świata, kształtowanie jego wrażliwości i stosunków z innymi ludżmi. Bohaterowie Puiga to dwaj siedzący w jednej celi więżniowie, z których jeden - homoseksualista Molina - dla zabicia czasu relacjonuje drugiemu - politycznemu Valentinowi - treść oglądanych kiedyś filmów bardzo podrzędnej kategorii. Opowieści, jakie snuje, niczym pajęczyna oplatają obu mężczyzn zmieniając ich wzajemne relacje i otwierając oczy na sprawy, o których żaden z nich dotychczas nie miał pojęcia.