W VII wieku w Brytanii drobne królestwa łączą się często i gwałtownie. Pojawia się nowa religia – chrześcijaństwo, starzy pogańscy bogowie walczą o przetrwanie. Hilda jest najmłodszą bratanicą króla; ma błyskotliwy umysł i naturalny, szlachetny autorytet. W przyszłości stanie się fascynującą kobietą i jedną z głównych postaci średniowiecza: świętą Hildą z Whitby.
Teraz jednak ma tylko przemożną ciekawość bystrego dziecka, nieugiętą wolę i sposób postrzegania świata – badania przyrody, dopasowywania skutków do przyczyn, uważnego obserwowania otoczenia i przewidywania następnych wydarzeń – który otaczającym ją ludziom może się wydawać niesamowity, a nawet nadnaturalny.
Jej wuj, Edwin z Northumbrii, spiskuje, by zostać zwierzchnim królem Anglów i bezwzględnie wykorzystuje wszystkie narzędzia, jakie ma do dyspozycji: pokrewieństwo, przekupstwo, religię. Hilda zyskuje dla siebie pozycję u jego boku jako jasnowidząca króla. Jest niezastąpiona – chyba że kiedyś wprowadzi go w błąd. Stawką jest śmierć i życie: Hildy, jej rodziny, osób drogich jej sercu oraz coraz większej liczby ludzi zabiegających o ochronę tej niezwykłej dzieweczki, która potrafi odczytywać świat i przepowiadać przyszłość.
Hilda to młoda kobieta znajdująca się w samym centrum przemocy, subtelności i mistycyzmu wczesnego średniowiecza, błyskotliwie i dokładnie przywołanego w klarownej prozie Nicoli Griffith. Opierając się na skąpych przekazach historycznych, Griffith w pasjonujący sposób ożywiła piękny, brutalny świat.