Główną myślą Księgi Koheleta jest sens ludzkiego życia. Autor staje bezradny wobec faktu przemijania, stwierdza, że wszystko jest marnością, życie kończy się nieuchronnie śmiercią, a największe czyny pójdą w niepamięć. Zadaje wiele pytań, na które nie może znaleźć odpowiedzi; stawia je ostro, z całą mocą, nie ułatwia sobie zadania, używając utartych formuł. Autora Księgi charakteryzuje głęboki sceptycyzm wobec tradycyjnej mądrości i odpowiedzi poukładanych w gładkie zdania.