odkąd skończyłam czytać tę historię nie jestem w stanie przestać o niej myśleć!
nawet nie przypuszczałam, że tak głęboko wszczepiła się w moją głowę, że nieustannie będę odtwarzała wszystkie jej sceny.

„Od zawsze uwielbiałam biblioteki po zmroku.”

czytasz to zdanie i już wiesz, że przepadłaś, bo to właśnie nim rozpoczyna się, a także kończy cała historia!

pochłonęłam te cudo dosłownie za jednym razem i strasznie tego żałuję, bo nie pozwoliłam sobie na delektowanie się nią.

zdecydowanie czymś za co najbardziej ją pokochałam jest to, że relacja głównych bohaterów skupia się przede wszystkim na nauce poznawania się i rozmowy.
to chyba najważniejsza część związku, a bardzo często w książkach jest całkowicie pomijana i zapominana, a to właśnie dzięki nim zyskują one na prawdziwości.

kocham kiedy książki rozwijają się w swoim tempie i autorzy nie przyśpieszają niczego niepotrzebnie z myślą, że im więcej, tym lepiej.
sztuką jest napisać książkę, która rozwija się powoli, ale i tak potrafi utrzymać uwagę czytelnika, a tak właśnie jest w tej historii.
nic nie jest przesadzone, tylko poprowadzone tak, jakby wydarzyło się to w prawdziwym życiu, co niesamowicie doceniam.

niesamowicie podobało mi się również to kategoryzowanie i podpinanie wszystkiego pod motywy książkowe.
nasza Kendall jest ogromną ksiazkoholiczką, która na dodatek pracuje w bibliotece (tak, tam toczy się duża część akcji książki), więc nieustannie zostajemy zasypywani tutaj wspominkami zachowań typowej książkary.
książka o książkarze…czy może być coś lepszego?

poza tym znajdziemy tutaj tyle ikonicznych wręcz scen, że dosłownie za każdym razem jak tylko o nich myślę, to od razu na mojej twarzy pojawia się uśmiech!
scena w bibliotece, sceny na urodzinach, słoneczniki…boże to było takie cudowne, że aż potrzebuję więcej!

odkąd skończyłam czytać tę historię nie jestem w stanie przestać o niej myśleć!
nawet nie przypuszczałam, że tak głęboko wszczepiła się w moją głowę, że nieustannie będę odtwarzała wszystkie jej sceny.

„Od zawsze uwielbiałam biblioteki po zmroku.”

czytasz to zdanie i już wiesz, że przepadłaś, bo to właśnie nim rozpoczyna się, a także kończy cała historia!

pochłonęłam te...