Nie rozumiem fenomenu ani popularności przygód Alicji w Krainie Czarów, dziewczynki, która podąża śladami Królika do nory, która okazuje się studnią bez dna. Alicja trafia do miejsc, w których dzieją się różne i dziwne magiczne rzeczy, a w zależności od spożytego pokarmu dziewczynka nabiera kształtów lub odpowiednio maleje. Alicja spotyka różne osobowościowo postaci, ale w pewnym momencie dziewczynka orientuje się, że nie pasuje do tego świata i nie czuje jego barwnego klimatu. Alicja czuje się nieswojo, skrępowanie i pragnie powrotu do swojego bliskiego i znanego jej świata. Na szczęście, cała ta przygoda okazuje się tylko snem..

Na podstawie tej bajki mogę stwierdzić, że jej morałem jest to, że często uciekamy oczami wyobraźni do sfery marzeń, jako tako do miejsca wyidealizowanego, lepszego od tego, co na co dzień nam bliskie i znane, a później okazuje się, że dobrze i kolorowo zapowiadający się sen, jest koszmarem. 
Warto doceniać i cieszyć się z tego, co się ma, bo nie zawsze to, co pozostaje w strefie snów i marzeń jest równie wyjątkowe i wspaniałe.

Nie rozumiem fenomenu ani popularności przygód Alicji w Krainie Czarów, dziewczynki, która podąża śladami Królika do nory, która okazuje się studnią bez dna. Alicja trafia do miejsc, w których dzieją się różne i dziwne magiczne rzeczy, a w zależności od spożytego pokarmu dziewczynka nabiera kształtów lub odpowiednio maleje. Alicja spotyka różne osobowościowo postaci, ale w...