Oswajamy potwory
„Potwory nie istnieją”, powtarza nam się do znudzenia. Czy to oznacza, że nie istnieje także strach, którym się one żywią, który wciąż nam towarzyszy…?
Trudną rolą rodzica jest nauczyć dziecko mądrze się bać. Pozornie brzmi to absurdalnie: bo po co dziecko ma umieć się bać? Jednak, gdy się nad tym głębiej zastanowić, okazuje się że ma to bardzo głęboki sens. Lęk to przecież naturalna część życia, ignorując go nie sprawimy, że całkowicie zniknie. Ucząc się tego, jak reaguje nasze ciało w sytuacji lękowej, uwrażliwiamy się i możemy próbować nad nią zapanować. Żyjemy w trudnych czasach rządzonych przez pozory, dobrze więc wiedzieć, jakie emocje kontrolować, które pozostawić własnemu biegowi, jak wyczuć moment, w którym należy zamieniać obawy w fantazję i po prostu je przeżyć.
Ponadto ważne by dziecko czuło, że nie jest ze swoimi lękami samo, że podobne obawy i odczucia mają też inni. Zamiast bagatelizować i zbywać, lepiej uświadamiać więc, że każdy człowiek się czegoś boi i jest to zupełnie naturalne. Poza tym, skoro różnimy się między sobą, to różnią się też nasze lęki – jedni boją się pazurów i pożarcia, inni kłów i zmiażdżenia, a jeszcze inni utraty swojego fizycznego kształtu. I nikt nie jest gorszy przez to, że jest inny lub boi się inaczej.
Więc nie mówicie nam, że nie powinniśmy się bać, że strach to głupota. Przecież kiedy odczuwamy lęk, jedyne, co chroni nas (…),to nazwanie go, zrozumienie, czym jest, jakie są jego zwyczaje i dlaczego pojawia się w naszym życiu.
Zadania to niełatwe, prawda? Na szczęście rodzicom z pomocą przychodzą wspaniałe opowieści, dzięki którym proces oswajania lęku odbywa się, właściwie, niezauważalnie. A gdzie ich szukać? A np. w wyjątkowej i niezwykle mądrej „Księdze potworów” Any Cristiny Herreros!
*
Wszystkie historie, które znajdziecie we wspomnianej „Księdze potworów” pochodzą z repertuaru tradycyjnych baśni z Półwyspu Iberyjskiego, w których główne role odgrywają wszelkiej maści monstra. Książka stanowi przy okazji niezwykłe vademecum. Autorka przybliża nam bowiem dodatkowo specyfikę, słabości i pochodzenie, każdego z występujących w tekstach potworów. Dzięki temu, zupełnie inaczej rozumiemy ich rolę i znaczenie, także tą metaforyczną. Na kolejnych stronach poznajemy więc sekrety m.in syren, cyklopów, olbrzymów, wężowników, harpii, lamii i chmurników. A następnie, bogatsi o tę wiedzę, dajemy się porwać w świat baśni, by obserwować ich postępki i zmagania bohaterów.
Oprócz mocno osadzonych w gawędziarskim, ale ludowym, tonie treści na uwagę zasługuje także dopracowana oprawa i rewelacyjne grafiki. Marcin Minor stworzył spore, barwne ilustracje, które przykuwają wzrok młodszych czytelników i pobudzą ich zainteresowanie. Sprawdziłam to na córce: działa. Nie dało się wymigać łatwymi odpowiedziami na pytania, „kto to jest?” i „co tutaj robi?”. Muszę przyznać, że sporo się przy tym nauczyłam, z lektury będziecie więc zadowoleni bez względu na wiek!
Warto w tym miejscu wspomnieć o tym, że baśnie, także te, zaprezentowane przez Herreros, rządzą się swoimi prawami, których nie należy wygładzać ani upupiać. Tolkien pisał np. że żeby baśń trafiała do najmłodszych, bohater powinien najpierw znaleźć się w rozpaczliwym położeniu, a następnie się z niego wyzwolić. Taki rozwój wypadków daje dziecku/czytelnikowi nadzieję, że i ono znajdzie wyjście ze swoich rozpaczliwych sytuacji życiowych. Chesterton uważał dodatkowo, że dzieci kochają sprawiedliwość, dlatego oczekują wyraźnej nagrody i kary na końcu opowieści. To nas dorosłych przeraża osąd, bo mając świadomość tego, jak omylnymi jesteśmy istotami wolimy stawiać na przebaczenie. Dziecko ma za to głęboko zakorzenione poczucie sprawiedliwości, więc aby zaznało pociechy, pragnie by światu został przywrócony właściwy ład: czarno-biały, bez odcieni szarości. No cóż, to dorośli potrzebują innych rozwiązań… Kolejna ważna nauka płynie stąd taka, że bohater – nawet ten najmizerniejszy i najsłabszy - może pokonać ogromnego i potężniejszego od siebie potwora – jeśli zaufa sobie, pozna słabe strony wroga i go przechytrzy. Baśnie uczą więc, że warto stawiać czoła próbom, walczyć o własną tożsamość. Dają także możliwość akceptowania świata dzieciom, na ich poziomie rozumienia – irracjonalnego - poprzez fantastyczne, symboliczne obrazy rozgrywające się w bezpiecznych gdzieś i kiedyś.
Nie trudno zauważyć, że jestem „Księgą potworów” zachwycona. Jako cenne źródło wiedzy i fascynująca lektura, książka zajmuje honorowe miejsce na mojej specjalnej półce (po prawdzie to już regał) poświęconej literaturze grozy dla dzieci. Stoi dumnie obok pozycji takich jak: „Od potworów do znaków pustych”, „Groza w literaturze dziecięcej”, „Łapacz snów”, „Cudowne i pożyteczne”.

Oswajamy potwory
„Potwory nie istnieją”, powtarza nam się do znudzenia. Czy to oznacza, że nie istnieje także strach, którym się one żywią, który wciąż nam towarzyszy…?
Trudną rolą rodzica jest nauczyć dziecko mądrze się bać. Pozornie brzmi to absurdalnie: bo po co dziecko ma umieć się bać? Jednak, gdy się nad tym głębiej zastanowić, okazuje się że ma to bardzo głęboki...

Każdy z nas czegoś się boi. 🫣 Dorośli najczęściej obawiają się o przyszłość swoją i swojej rodziny, boją się samotności, drżą na myśl o śmierci kogoś bliskiego. 😧 Dzieci boją się za to rzeczy nadnaturalnych, czyli wszelkiej maści potworów, zjaw czy innych budzących grozę istot. 😱 Tego typu stwory zostały umieszczone przez Anę Cristinę Herreros w "Księdze potworów", którą stworzyła, aby ocalić je od zapomnienia. 😊

W swojej książce autorka przypomina imiona i cechy charakterystyczne cyklopów, wilkołaków, 🐺 olbrzymów, harpii, syren, 🧜‍♀️ nimf czy krasnoludów. Opisuje ich zwyczaje, a także przypomina gdzie mieszkają i jakie są. Takim sposobem otrzymujemy ponad czterdzieści różnych baśni 📚 oraz charakterystykę niemal dwudziestu potworów.

Książka podzielona jest na cztery rozdziały. 📖 Są to: Potwory z jaskiń i lasów, Potwory ze źródeł, rzek i mórz, Podniebne potwory oraz Domowe i miejskie potwory. 😊 W każdym rozdziale poznajemy mnóstwo przerażających, 😲 ale też bardzo interesujących stworów. 🤩 Autorka skupiła się na dokładnym opisaniu każdego z nich, począwszy od genezy ich powstania na wieloletniej ewolucji kończąc.

Na uwagę zasługuje również przepiękne wydanie tej lektury. 😍 Twarda oprawa, gruby papier kredowy, no i oczywiście cudowne i bardzo klimatyczne ilustracje, które dopełniają całości. ❤️

"Księga potworów" powstała, aby ocalić je od zapomnienia. ☺️ Dzięki tej wspaniałej lekturze możemy zadbać o bogatą tradycję przekazów ludowych, pielęgnując je w swojej pamięci oraz przekazując je przyszłym pokoleniom. 👍 Zdecydowanie polecam Wam tę książkę❗️📚 Uważam, że to doskonała pozycja nie tylko dla młodszych, ale też i starszych czytelników. 😊

Każdy z nas czegoś się boi. 🫣 Dorośli najczęściej obawiają się o przyszłość swoją i swojej rodziny, boją się samotności, drżą na myśl o śmierci kogoś bliskiego. 😧 Dzieci boją się za to rzeczy nadnaturalnych, czyli wszelkiej maści potworów, zjaw czy innych budzących grozę istot. 😱 Tego typu stwory zostały umieszczone przez Anę Cristinę Herreros w "Księdze potworów", którą...

Czytanie książek dla dzieci to jest moje "guilty pleasure"😅. Jest to może spowodowane tym, że są tak ślicznie wydane (są obrazki!!!). Ale też przez historię, które są w nich zawarte przenoszę się do baśni i legend. Mogę się nawet poczuć jak dziecko i przez to uciec od świata i przenieść się w inny. Tak też było z tą pozycją. Jest tutaj pełno opowiadań o wszelkiego rodzaju potworach, które wywodzą się z ludowych legend. Można z tej książki też dużo się o nich dowiedzieć i poznać je z innej strony. Jest to oczywiście świetna książka dla dzieci, ale ja, czytając świetnie się z nią bawiłam. Książka jest wydana przepięknie!! Polecam 💘

Czytanie książek dla dzieci to jest moje "guilty pleasure"😅. Jest to może spowodowane tym, że są tak ślicznie wydane (są obrazki!!!). Ale też przez historię, które są w nich zawarte przenoszę się do baśni i legend. Mogę się nawet poczuć jak dziecko i przez to uciec od świata i przenieść się w inny. Tak też było z tą pozycją. Jest tutaj pełno opowiadań o wszelkiego rodzaju...

" Księga potworów " autorstwa Any Cristiny Herreros to zbiór opowiadań o tytułowych potworach. Książka dzieli się na cztery części, z których każda opowiada o innych rodzajach bestii. Znajdziemy tu takie stwory, jak olbrzymi, skrzaty, syreny, a nawet wiwerny i smoki. Przepiękna szata graficzna nie pozwoli czytelnikowi przejść obojętnie, a cudownie wykonane przez Marcina Minora ilustracje zdecydowanie przyciągają wzrok. To prawdziwa gratka dla książkowych stron. Zastanówcie się przez chwilę, czym dla was jest "POTWÓR", czy wszystkie są złe? Ana Cristina Herreros zwraca uwagę na to, że w bestiach i monstrach najbardziej przerażona własny strach i bezradność wobec niego.

Dlaczego tak bardzo boimy się potworów spod łóżka, czy też tych z szafy? Autorka śpieszy z pomocą oraz genialnymi opowiadaniami, a każde z nich jest świetnie zredagowane. To, co od razu zwróciło moją uwagę, to pierwsze strony opowiadań na których znajdują się wyjaśnienia nazwy, charakterystyka danej bestii, oraz notka dotyczącą tego, co potwór sobą reprezentuje. Znając genezę zupełnie inaczej podchodzi się do treści, co otwiera oczy, na rzeczy, na które normalnie nie zwróciłoby się uwagi. Prosty język sprawia, że książka jest przystępna w odbiorze. Dzięki ciekawej i wciągającej fabule, czytelnik może poczuć się jak bohater opowiadania.

Moje serce skradły opowiadania "Siostrzyczka Culebrina" i "Kwiat z jaskini". Z czystym sumieniem mogę polecić "Księgę Potworów" każdemu, kto kocha baśnie i legendy. Książka jest uniwersalna, dzięki czemu trafi zarówno do dzieci, jak i do dorosłych. Bardzo mu się podobała i na pewno sięgnę po nią jeszcze nie raz.

" Księga potworów " autorstwa Any Cristiny Herreros to zbiór opowiadań o tytułowych potworach. Książka dzieli się na cztery części, z których każda opowiada o innych rodzajach bestii. Znajdziemy tu takie stwory, jak olbrzymi, skrzaty, syreny, a nawet wiwerny i smoki. Przepiękna szata graficzna nie pozwoli czytelnikowi przejść obojętnie, a cudownie wykonane przez Marcina...

🌬️🌪️

Słyszeliście kiedyś historie o syrenach, olbrzymach lub cyklopach? A co z tymi mniej znanymi potworami, takimi jak lamia, wiwern czy chmurnik? Chcielibyście poznać ich charakterystykę i zwyczaje? Jeśli tak, koniecznie sięgnijcie po tę książkę.


🧜🏻‍♀️🦄

,,Księga potworów" to pięknie wydany zbiór, przedstawiający sylwetki blisko dwudziestu różnych stworzeń - lądowych, morskich, a nawet podniebnych. Autorka zebrała i spisała ponad czterdzieści krótkich przypowieści, pozwalających nam bliżej poznać tajemnicze monstra.

Niektóre z nich zostały opisane w kilku historiach, co ułatwia spojrzenie na nie z różnych punktów widzenia i zaobserwowanie ich zachowań w rozmaitych sytuacjach.

Książka zawiera wspaniałe, klimatyczne ilustracje, które pozwalają na pełniejsze przeżywanie czytanych historii.

Myślę, że będzie to świetny wybór dla fanów baśni i potworów, stanowiący ciekawą rozrywkę na wiele wieczorów.

🦇🐉

🌬️🌪️

Słyszeliście kiedyś historie o syrenach, olbrzymach lub cyklopach? A co z tymi mniej znanymi potworami, takimi jak lamia, wiwern czy chmurnik? Chcielibyście poznać ich charakterystykę i zwyczaje? Jeśli tak, koniecznie sięgnijcie po tę książkę.


🧜🏻‍♀️🦄

,,Księga potworów" to pięknie wydany zbiór, przedstawiający sylwetki blisko dwudziestu różnych stworzeń - lądowych,...

Każdy z nas miał w swoim życiu do czynienia z baśniami. Czytano nam je w dzieciństwie, a gdy dorośliśmy, to my czytaliśmy je kolejnym pokoleniom. Bajki pełne rycerzy w lśniących zbrojach, sprytnych pastuszków, pięknych księżniczek i czających się w mroku potworów. Ana Cristina Herreros w swojej Księdze Potworów już w pierwszych słowach stawia tezę, że potwory, które znamy, które uosabiają nasz strach i lęki znajdują się obecnie na granicy wyginięcia. „Znikają, zastępowane przez wytwarzane przez międzynarodowe korporacje potwory bezczynności i konsumpcjonizmu, tandetne monstra, które nie mają nic wspólnego z nami i z naszymi wyobrażeniami”.
Ale czy aby na pewno?
Księga potworów to zbiór ponad 40 baśni z terenów Półwyspu Iberyjskiego: Andaluzji, Katalonii czy Kraju Basków. Bajań, dotyczących potworów i strachu, który w nas budzą oraz ich genezy. Całość autorka podzieliła na cztery rozdziały: Potwory z jaskiń i lasów, Potwory ze źródeł, rzek i mórz, Podniebne potwory i Domowe i miejskie potwory. Jednak nie jest to tylko „książka dla dzieci”, każdy z potworów, nad którym pochyla się autorka zostaje opatrzony genezą swojego powstania w świadomości ludzi, pochodzenia jego nazwy i charakterystyką cech jego charakteru i wyglądu a także opisem jego „podróży” przez dzieje ludzkości.
Jakie jednak są te baśnie, które kryją się w środku? Cóż, bajania i podania ludowe mają to do siebie, że z czasem ewoluują, najpierw w trakcie przekazywania ustnego, zmieniane celowo lub przez gapiostwo opowiadających, następnie już spisane i poddane korekcie a niekiedy i cenzurze, podróżują po świecie przenoszone wraz z ludzką pamięcią i obrastają nowymi fragmentami zasłyszanymi w podróży, niczym ogród, w którym zagnieżdżają się nasiona przyniesione z wiatrem.
Mamy więc tutaj opowieści, które będą wydawały się wam już znane, widziane u Braci Grimm czy w innych mniej popularnych zbiorach baśni. Tak np. Mateczka Ojanca to w zasadzie znana nam bajka o Jasiu i Małgosi z tą różnicą, że my znamy ją jako czarownice a w opowieści z Kastylii występuje Cyklopka, Ogniodmuchaczka to wariacja Wieloskórki a Diamenty i węże znamy jako bajkę o Dwóch siostrach. Takich motywów które są powszechne w ludzkiej świadomości jest więcej. Możemy w Księdze potworów znaleźć te same motywy, co w baśni O dwóch braciach, Niedźwiedziej skórze, O wesołym skowroneczku czy też Prawdziwej narzeczonej lub Gęsiareczce.
Sama książka niezwykle podoba mi się pod względem wizualnym i merytorycznym, piękne ilustracje wspaniale uzupełniają naukowy sznyt, którym okraszone zostały baśnie i łączą wszystko w spójną całość. Nie zgadzam się jednak z tezą autorki jakby potworom groziło wyginięcie. W zasadzie moim zdaniem monstra i straszydła przeżywają właśnie swój renesans. Ogromna liczba przedruków baśni i bajek, niezliczone ekranizacje i coraz nowsze wariacje na temat wszystkim znanych strachów. Potwory nie zanikają z czasem, wręcz przeciwnie, one od wieków ewoluują tak, by dopasować się do lęków i strachów ludzi. A, że strach ludzkości towarzyszy od zawsze i raczej prędko się to nie zmieni, potwory mogą być spokojne o swoją niszę ekologiczną. Ponieważ tak długo, jak mieć będziemy w sobie lęki i niepewność, które je zrodziły, tak długo będą one czaić się w mrokach wilgotnych piwnic, zatęchłych poddaszach, wąskich szczelinach murów i ciemnych głębiach rzek i jezior.
Czy polecam książkę?
No raczej :D Księga potworów to idealna okazja, by zajrzeć do baśni nieco innych, niż te które znamy tak dobrze z dzieciństwa i które ukochał sobie Hollywood. Może nieco toporniejszych za to idealnie oddających lęki naszych przodków.

Każdy z nas miał w swoim życiu do czynienia z baśniami. Czytano nam je w dzieciństwie, a gdy dorośliśmy, to my czytaliśmy je kolejnym pokoleniom. Bajki pełne rycerzy w lśniących zbrojach, sprytnych pastuszków, pięknych księżniczek i czających się w mroku potworów. Ana Cristina Herreros w swojej Księdze Potworów już w pierwszych słowach stawia tezę, że potwory, które znamy,...