cytaty z książki "Księga potworów"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Są zagrożone wyginięciem, gdyż ludzie ich nie znają – nie wiedzą, jakie noszą imiona, jak wyglądają, gdzie żyją i jakie są ich zwyczaje. A przecież lęki i obawy, które je zrodziły, wciąż na nas czyhają i napełniają uczuciami, których nie umiemy nawet nazwać. Nie znamy przyczyn ich istnienia i nie mamy pojęcia, jak z nimi żyć. Baśniowe potwory są nam odbierane, a obawy pozostają. Ponieważ zaś zmusza się nas do tego, byśmy byli szczęśliwi albo przynajmniej ukrywali to, że wcale nie jesteśmy, tracimy umiejętność identyfikowania tych obaw. Jesteśmy zobowiązani do uciszania lęków, niewspominania o naszych potworach, gdyż czynienie tego nie jest ładne, nie jest właściwe. Wydaje się nam, że jeśli będziemy milczeć na jakiś temat i nie nadamy strachowi formy ani imienia, potwory będące jego źródłem przestaną istnieć, a my będziemy mogli się od nich uwolnić. Ale ukrywanie problemu nie pomaga.
Nasze potwory umierają. Znikają, zastępowane przez wytwarzane przez międzynarodowe korporacje potwory bezczynności i konsumpcjonizmu, tandetne monstra, które nie mają nic wspólnego z nami i z naszymi wyobrażeniami, które nie nadają ani nazwy, ani postaci temu, co musimy zrozumieć, by móc o tym rozmawiać i nauczyć się z tym żyć.
Kiedy odczuwamy lęk, jedyne, co chroni nas od bycia przezeń opanowanym i zmiażdżonym, to nazwanie go, zrozumienie, czym jest, jakie są jego zwyczaje i dlaczego pojawia się w naszym życiu. Tylko dzięki temu zmniejszy się jego władza nad nami, a on sam skurczy się na tyle, by móc żyć z nami w zgodzie. Kiedy dobrze poznamy strach, będziemy mogli go przegnać, a jeśli zostanie, nie będzie nam już przeszkadzał.