Dobrze się czyta, choć czasami pomieszanie chronologiczne wydarzeń wprowadza lekki chaos — co kiedy się stało i w którym momencie życia autora? W połowie książki zaczyna się w końcu jego własna opowieść, mimo to przez pierwsze 170 stron prowadzi nas równie ciekawa i mocna historia — tak rodziny artysty z mocnym naciskiem na jego ojca, jak i Chin w czasach Mao. Momentami wstrząsająca, poruszająca i zasmucająca. Niesamowity jest hart ducha i wytrzymałość opisywanych osób. Ai Wei Wei jako artysta zrobił na mnie ogromne wrażenie, ale nie znałam jego życiowej historii. Teraz tym bardziej go podziwiam.

Dobrze się czyta, choć czasami pomieszanie chronologiczne wydarzeń wprowadza lekki chaos — co kiedy się stało i w którym momencie życia autora? W połowie książki zaczyna się w końcu jego własna opowieść, mimo to przez pierwsze 170 stron prowadzi nas równie ciekawa i mocna historia — tak rodziny artysty z mocnym naciskiem na jego ojca, jak i Chin w czasach Mao. Momentami...

Chińczycy ponoć mają taka klątwę: "obyś żył w ciekawych czasach". To właśnie spotkało Ai Weiwei i jego ojca, a także dotyka jego syna. Książka pokazuje losy komunistycznego poety Ai Qinga a następnie jego syna - współczesnego artysty, performera i działacza opozycyjnego.
W tle mamy Chiny z ich historią dwudziestego wieku i początkiem wieku dwudziestego pierwszego. I jest to historia niezgody na niesprawiedliwość w jakiejkolwiek formie, która obu bohaterów książki zaprowadziła do więzienia, sprowadziła na nich cierpienie i szykany.
Ai Weiwei kończy swoją opowieść w 2016 roku i jak nie można się oprzeć refleksji, że nic sie w Państwie Środka nie zmienia od 100 lat (a pewno i 1000)- demokracja jest obcym pojęciem w tym kraju, przemoc jest powszechna, jednostka nie ma żadnego znaczenia a prawa człowieka nie istnieją. Warto, żeby tę książkę przeczytali miłośnicy zakupów na Ali Express

Chińczycy ponoć mają taka klątwę: "obyś żył w ciekawych czasach". To właśnie spotkało Ai Weiwei i jego ojca, a także dotyka jego syna. Książka pokazuje losy komunistycznego poety Ai Qinga a następnie jego syna - współczesnego artysty, performera i działacza opozycyjnego.
W tle mamy Chiny z ich historią dwudziestego wieku i początkiem wieku dwudziestego pierwszego. I jest...

“Tysiąc lat radości i trosk. Wspomnienia” jest po części autobiografią, po części biografią jego ojca, wybitnego poety - Ai Qinga, a po części historią samych Chin, przede wszystkim więc jest syntezą tych trzech elementów, które tworzą z niej pewnego rodzaju “książkowy obiekt artystyczny”.

Historia ta rozpoczyna się zawiłą i skomplikowaną drogą twórczą ojca autora, Ai Qinga, w którą wkomponowana jest grana ostrymi nutami przez Mao Zedonga melodia w takt powstawania Chińskiej Republiki Ludowej i Rewolucji Kulturalnej

Możemy dzięki temu poznać kontekst i realia w jakich przyszło żyć ojcu Ai Weiweia, jak wspinał się na sam szczyt swojej rozpoznawalności, ale też jak z tego szczytu bardzo szybko został przez Zedonga - strącony, chociaż Ai próbował i grał czasem w jednej tonacji z władzą, to w duchu pozostał dalej wierny sobie. Pisał “szanujcie poetów”, za co ostatecznie zapłacił wysoką cenę…

Opisywane wydarzenia są przeplatane wierszami Ai Qinga - oprócz samego waloru artystycznego i stylistycznego, są one głosem komentującym wydarzenia opisywane przez syna i który był głoszony za czasów chińskiego reżimu, z którym to sam autor, Ai Weiwei miał nieprzyjemność zetknąć się wiele razy później w swoim dorosłym życiu, łącznie z wylądowaniem w więzieniu...

“Tysiąc…” to również zapis jego własnej artystycznej ścieżki jaką podjął. Bywała niekiedy ona wyboista, naznaczona "grzechami politycznymi" ojca, acz na pewno ciekawa i owocująca w wiele niezwykłych projektów. Dla samego kontekstu - to właśnie on rozsypał w Tate w Londynie 100 milionów porcelanowych ziaren a’la słonecznika, czy tworzył gigantyczne instalacje rowerowe.

Książkę zdecydowanie warto przeczytać, a dla każdej osoby interesującej się sztuką współczesną bądź historią państwa środka - pozycja wydaje się obowiązkowa, chociaż w swoich założeniach banalna - wielki artysta pisze o innym wielkim artyście, ale że są rodziną przeżywającą dramat za dramatem w czasach chińskiej rewolucji ludowej - staje się to mieszkanką doskonałą.

“Tysiąc lat radości i trosk. Wspomnienia” jest po części autobiografią, po części biografią jego ojca, wybitnego poety - Ai Qinga, a po części historią samych Chin, przede wszystkim więc jest syntezą tych trzech elementów, które tworzą z niej pewnego rodzaju “książkowy obiekt artystyczny”.

Historia ta rozpoczyna się zawiłą i skomplikowaną drogą twórczą ojca autora, Ai...

"Tysiąc lat radości i trosk" jest zarówno biografią jak i autobiografią. Jest zagłębieniem się w kulisy twórczości dwóch wybitnych artystów - Ai Weiweia i jego ojca Ai Qinga. Jest w końcu przekrojowym spojrzeniem na historię Chin - bez cenzury i upiększania. Wszystko to sprawia, że jest to coś więcej niż książka. Jest to projekt artystyczny łączący trzy pokolenia w ciąg radości i trosk.

"Losy naszych trzech pokoleń - mojego ojca, mojego oraz mojego syna - są ściśle splecione z losami rzesz innych ludzi, których nigdy nie spotkaliśmy i nigdy nie poznamy. To jeszcze bardziej upewnia mnie w tym, żeby mówić, co mi leży na sercu, dzielić się z innymi, zabierać głos. Wyrażanie siebie jest istotą ludzkiej egzystencji. [...]"

Cytat ten doskonale podsumowuje tę książkę, która zrodziła się z potrzeby dzielenia się doświadczeniami i zabierania głosu w sprawach trudnych. Spodziewałam się, że ta książka może być ciekawa, bo interesuje mnie Ai Weiwei i jego twórczość oraz chciałam poznać również Ai Qinga, o którym wcześniej niewiele wiedziałam, ale nie przypuszczałam, że lektura będzie dla mnie takim odkryciem i dostarczy mi tylu emocji. Mam nadzieję, że sięgniecie po nią, bo jestem pewna, że gdy już zaczniecie, wciągnie was ona lepiej niż niejedna powieść, poszerzy ona wasze horyzonty i dostarczy więcej radości, niż trosk.

A w recenzji na blogu więcej o twórczości Ai Qinga i Ai Weiweia, a także o tym, jak w tej książce opisana jest historia Chin (spoiler: świetnie!)
https://azjatyckapolka.wordpress.com/2023/04/19/tysiac-lat-radosci-i-trosk-wspomnienia-ai-weiwei/

"Tysiąc lat radości i trosk" jest zarówno biografią jak i autobiografią. Jest zagłębieniem się w kulisy twórczości dwóch wybitnych artystów - Ai Weiweia i jego ojca Ai Qinga. Jest w końcu przekrojowym spojrzeniem na historię Chin - bez cenzury i upiększania. Wszystko to sprawia, że jest to coś więcej niż książka. Jest to projekt artystyczny łączący trzy pokolenia w ciąg...

Książka powstaje z żalu za tym, że artysta nie wypytał swojego ojca o jego przeszłość. Ai WeiWei nie chce żeby jego syn doświadczył tego samego uczucia, dlatego rekonstruuje przeszłość swojego ojca i opisuje swoją. W obu historiach sztuka oraz koleje życia są zmieszane z polityką państwa i cały czas się z nią ścierają. W książce przedstawionych jest kilka prac Ai WeiWeia, które usytuowane w kontekście życia artysty robią jeszcze większe wrażenie. Polecam!

Książka powstaje z żalu za tym, że artysta nie wypytał swojego ojca o jego przeszłość. Ai WeiWei nie chce żeby jego syn doświadczył tego samego uczucia, dlatego rekonstruuje przeszłość swojego ojca i opisuje swoją. W obu historiach sztuka oraz koleje życia są zmieszane z polityką państwa i cały czas się z nią ścierają. W książce przedstawionych jest kilka prac Ai WeiWeia,...