Książkę Philipa Bearda można opisać jak dla mnie jednym zdaniem - to historia o przechodzeniu własnej żałoby na tle narodowej tragedii.

Powieść skupia się na nastoletniej Tess próbującej sobie poradzić po stracie młodszej siostry, która ginie potrącona przez samochód.

Książka to opowieść o tym jak Tess i jej rodzina przystosowuje się do życia po tragedii. Dziewczyna zmienia środowisko - zamieszkuje ze swoim mało dojrzałym ojcem, nawiązuje nowe znajomości i zdobywa nowe umiejętności. Każdy na swój sposób przeżywa żałobę, jednak mam wrażenie że Tess wybrała dość zgubny sposób, który ostatecznie prowadzi do punktu kulminacyjnego. I mimo, że Tess jest główną bohaterkę i jej wyznania, to mocną stroną książki są jej pozostali bohaterowie. Zarówno ojciec Tess, jej ojczym czy druga siostra.

Mam tylko wrażenie, że nie wszystko zostało w tej książce wyjaśnione i brakuje w niej kilku odpowiedzi. Jednakże jest to dość niecodzienna powieść, poruszająca ważne tematy.

Książkę Philipa Bearda można opisać jak dla mnie jednym zdaniem - to historia o przechodzeniu własnej żałoby na tle narodowej tragedii.

Powieść skupia się na nastoletniej Tess próbującej sobie poradzić po stracie młodszej siostry, która ginie potrącona przez samochód.

Książka to opowieść o tym jak Tess i jej rodzina przystosowuje się do życia po tragedii. Dziewczyna...

Już po samym bookstagramie możecie zauważyć, że w tym roku zachodzi wiele zmian w moim życiu. Zmieniły się moje priorytety, a co za tym idzie musiałam podjąć kilka trudnych decyzji.
I cieszę się, że to właśnie tę książkę czytałam, gdy podejmowałam decyzje, ktore przekładałam od dłuższego czasu.
„Droga Zoe” jest książką niezwykle poruszającą. Tytułem, który sprawia, że czytelnik zaczyna myśleć o wszystkim. A właściwie o TYM wszystkim. Cokolwiek to dla niego jest.
Książka porusza ważne i trudne tematy. Głównym wątkiem jest żałoba. Dalej pojawia się próba samobójcza, depresja i poczucie dojmującego niezrozumienia. Dlatego też uważam, że wydawca popełnia błąd w żaden sposób nie informując o tym czytelników. Jak wiadomo, czytelników jest masa i nie każdy znajduje się na takim etapie życia, że jest gotowy na taką lekturę. Dla mnie ta książka była idealna na moment, w którym obecnie się znajduję, bo wpasowała się w refleksyjny nastrój, który w ostatnim czasie mnie ogarnia. I jestem jej wdzięczna za to, że dzięki niej spojrzałam na wiele rzeczy z zupełnie innej strony.
Ponadto książka jest napisana w taki sposób, że się przez nią po prostu płynie. Ja nawet nie czułam kiedy najpierw przeczytałam jej połowę, a potem nagle zamknęłam. Może jest to zasługa śmiechu, łez i złości, które ten tytuł we mie wywołał? Nie mam pojęcia, ale ja ją po prostu połknęłam.
Czy polecam? Totalnie i absolutnie tak. Jednak nie każdemu. Książka jest ciężka w swojej tematyce i niestety może być zbyt ciężka dla niektórych odbiorców. Dlatego też zanim po nią sięgniecie lub komuś ją podarujecie, musicie mieć na uwadze poruszaną przez nią tematykę.

Już po samym bookstagramie możecie zauważyć, że w tym roku zachodzi wiele zmian w moim życiu. Zmieniły się moje priorytety, a co za tym idzie musiałam podjąć kilka trudnych decyzji.
I cieszę się, że to właśnie tę książkę czytałam, gdy podejmowałam decyzje, ktore przekładałam od dłuższego czasu.
„Droga Zoe” jest książką niezwykle poruszającą. Tytułem, który sprawia, że...

„Droga Zoe” to książka napisana w formie pamiętnika Tess, zwracającej się do swojej zmarłej siostrzyczki, tytułowej Zoe. Tess musi poradzić sobie z ogromnym poczuciem winy, nieodpowiedzialności i pogodzić się z tragedią, jaka miała miejsce. Wydaje jej się, że wszystkie barwy świata nagle zniknęły po śmierci siostry.

W książce opisane jest też całe życie Tess, jej relacje rodzinne i problemy. To książka idealna dla osób, którym nie straszne jest płakanie przy książce i kończenie jej ze zrozumieniem wypisanym na twarzy, mocno przesiąkniętym jednak emocjami, które na długo nie opadną.

Książka mi się podobała, jednak nie zrobiła na mnie jakiegoś niesamowitego wrażenia. Mam odczucie, że była po prostu przyjemna, prawdziwa, ale nie na tyle ważna, żebym polecała ją każdemu, określając ją przy tym jako must read.

Książkę czytało się w miarę szybko, bardzo odpowiadał mi język, którym posługiwał się autor. Myślę, że warto po nią sięgnąć, chociaż gdybym ułożyła sobie listę książek, które już czytałam np. w formie ebooka i chciałabym je mieć w papierze na półce, ten tytuł nie znajdowałby się na jej samej górze.

• Adaptację filmową, w której główną rolę gra Sadie Sink możecie obejrzeć wchodząc przez link na profilu na Instagramie @dearzoemovie

„Droga Zoe” to książka napisana w formie pamiętnika Tess, zwracającej się do swojej zmarłej siostrzyczki, tytułowej Zoe. Tess musi poradzić sobie z ogromnym poczuciem winy, nieodpowiedzialności i pogodzić się z tragedią, jaka miała miejsce. Wydaje jej się, że wszystkie barwy świata nagle zniknęły po śmierci siostry.

W książce opisane jest też całe życie Tess, jej relacje...

Książka ta była dla mnie momentami trudna do czytania, ponieważ aż za bardzo się z nią utożsamiałam (nie wiem czy to dobrze)

Porusza ona ważne tematy takie jak: żałoba, problemy rodzinne i narkotyki.

Moim zdaniem autor bardzo ładnie i porządnie opowiedział historię głównej bohaterki. Idealnie przekazał czytelnikowi morał jego historii.

Uważam, że jest każdy powinien ją przeczytać. Pomogła mi ona w jakiś sposób, ponieważ poczułam że nie jestem w tym sama. Że nawet bohaterowie książek miewają problemy i nie wiedza jak sobie z nimi poradzić.

Także bardzo podobał mi się wątek miłosny w tej opowieści. Był on idealny choć tez pokazywał trudności związane z miłością i życiem. W ich związku było dużo różnych rzeczy, o których także powinno się rozmawiać.

Jak dostałam tę książkę, myślałam że będzie ona zwykłą, wzruszającą młodzieżówką. Jednakże się myliłam i to bardzo. Tak jest dla młodzieży, i tak wzruszyła mnie, ale nigdy nie spodziewałam się, że tak mnie poruszy w sposób, w kryty chyba żadna książka mnie jeszcze nie poruszyła. Po jej przeczytaniu siedziałam na łożku i zadawałam sobie mnóstwo pytań, na które nie miałam wcześniej odpowiedzi. W tej książce je odnalazłam.

Książka ta była dla mnie momentami trudna do czytania, ponieważ aż za bardzo się z nią utożsamiałam (nie wiem czy to dobrze)

Porusza ona ważne tematy takie jak: żałoba, problemy rodzinne i narkotyki.

Moim zdaniem autor bardzo ładnie i porządnie opowiedział historię głównej bohaterki. Idealnie przekazał czytelnikowi morał jego historii.

Uważam, że jest każdy powinien...

11 września jest dla wielu amerykanów tragicznym dniem. Jest też dla Tess, gdyż w tym dniu straciła swoją młodszą siostrę Zoe. Wcale nie w ataku na WTC, ale w wypadku samochodowym, do którego doszło przed ich domem. Dziewczyna nie może się pogodzić z tym, co się stało. Teraz próbuje poradzić sobie ze stratą małej Zoe opowiadając jej to, co działo się i dzieje od czasu jej odejścia. Wraca też do różnych wspomnień za czasów jej życia. Tak próbuje przejść przez żałobę i ukoić swój ból.
Jeśli mam być szczera to sądziłam, że ta książka będzie o wiele smutniejsza i całkowicie mnie rozwali, ale tak się nie stało. Nie jest to oczywiście szczęśliwa historia, ale nie jest to też wyciskacz łez. Jedynie momentami byłam trochę wzruszona. Autor natomiast świetnie przedstawił obraz młodej osoby, która próbuje poradzić sobie ze stratą i smutkiem jednocześnie próbując czerpać radość ze swoich nastoletnich lat. Bardzo podobało mi się ukazanie relacji Tess z rodzicami i to jak oni przeżywali swoją żałobę. Oczywiście mamy tu też wątek pierwszej nastoletniej miłości, pierwszą prace czy problemy z zaakceptowaniem swojego wyglądu. Jednakże nawet, gdy Tess podczas opowiadania nie wspomina o małej zmarłej Zoe to według mnie nadal jest ona obecna w jej słowach.
Jest to na pewno ciekawa książka, w której wiele osób zobaczy siebie i wzruszy się opisaną w niej historią.

11 września jest dla wielu amerykanów tragicznym dniem. Jest też dla Tess, gdyż w tym dniu straciła swoją młodszą siostrę Zoe. Wcale nie w ataku na WTC, ale w wypadku samochodowym, do którego doszło przed ich domem. Dziewczyna nie może się pogodzić z tym, co się stało. Teraz próbuje poradzić sobie ze stratą małej Zoe opowiadając jej to, co działo się i dzieje od czasu jej...

Piętnastoletnia Tess znienacka traci jedną z najbliższych osób - swoją młodszą siostrę. Tytułowa Zoe, malutka dziewczynka, ginie w tragiczny sposób. “Droga Zoe” to opis zmagań Tess z żałobą, próba poradzenia sobie z sytuacją, w jakiej się znalazła - a to wszystko w dość ciekawej formie listu skierowanego do nieżyjącej siostry. Tess nie tylko mówi jej o swoich uczuciach, w jej monologu nie brakuje także skrawków jej codziennego życia i problemów, z jakimi musi się mierzyć jako nastolatka.

Lektura “Drogiej Zoe” dość pozytywnie mnie zaskoczyła. Trochę obawiałam się, że ta książka mogła się źle zestarzeć (oryginalnie została wydana w 2005 roku),jednak mimo kilku zgrzytów czytało się ją naprawdę dobrze. Nie wątpiłam w prawdziwość uczuć przeżywanych przez bohaterów, ich perypetie wydały mi się po prostu realistyczne.

Nie jest to mój książkowy ulubieniec tego roku, niemniej - dobrze spędziłam przy niej czas. 🤗

Piętnastoletnia Tess znienacka traci jedną z najbliższych osób - swoją młodszą siostrę. Tytułowa Zoe, malutka dziewczynka, ginie w tragiczny sposób. “Droga Zoe” to opis zmagań Tess z żałobą, próba poradzenia sobie z sytuacją, w jakiej się znalazła - a to wszystko w dość ciekawej formie listu skierowanego do nieżyjącej siostry. Tess nie tylko mówi jej o swoich uczuciach, w...

Idealna historia dla nastolatków zmagających się z traumą po nagłej utracie rodzeństwa.

„Droga Zoe” to poruszająca opowieść dla młodzieży (i nie tylko!) Philipa Bearda wydana przez Nową Baśń. Obok książki nie da się przejść obojętnie. Przy czytaniu towarzyszą ogromne emocje. Wyciska łzy i zmusza do refleksji.
Książka ta napisana jest w formie listu do tragicznie
zmarłej siostry.
Piętnastoletnia Tess traci siostrę, która ginie pod kołami samochodu. Nie potrafi pogodzić się ze śmiercią małej siostrzyczki, więc pisze do niej list, w którym zawiera bardzo osobiste wyznania. List ma być formą terapii, próbą pogodzenia się z tragicznym losem. Powieść jest połączeniem wspomnień o małej Zoe z głębokimi przemyśleniami. Książka napisana jest ckliwym językiem, bo jak inaczej opisać uczucia towarzyszące po śmierci małej istoty. Już od pierwszych stron można spodziewać się nostalgicznego nastroju.
„Mój przypadek jest prosty- ciebie już nie ma, a ja nigdy nie będę taka sama. Nigdy”
Autor pokazuje jak z traumą i nagłym rozstaniem z najbliższą osobą radzi sobie nastoletnia Tess, która będąc w okresie życia, w którym straciła siostrę, powinna czerpać jak najwięcej z nastoletniego życia, bawić się, ale już na pewno nie walczyć z rozterkami związanymi ze śmiercią. Mimo tak młodego wieku, przemyślenia Tess były bardzo dojrzałe, co początkowo mnie dziwiło- ale trauma czasami zmusza do szybszego dorastania.
„Droga Zoe” to opowieść nie tylko o żałobie i o poczuciu winy ale również o dorastaniu, pierwszej miłości, relacjach rodzinnych, przyjaźni i o odkrywaniu tego co jest najważniejsze, a często tego nie dostrzegamy.
Książka nie jest łatwą i szybką lekturą. Mimo, że czyta się szybko to jednak należy się nad nią głębiej zastanowić, zatrzymać, przemyśleć sens życia. Treść, rozpacz opisana na łamach książki uderza czytelnika od środka. Odczuwa się całym sobą smutek, gorycz, samotność i ubolewanie.
Polecam książkę każdemu, kto lubi się wzruszać podczas czytania, a gwarantuję, że o tej historii na pewno prędko się nie zapomni.


"Yerbo Poczytalni"
https://www.facebook.com/YerboPOCZYTALNI

Idealna historia dla nastolatków zmagających się z traumą po nagłej utracie rodzeństwa.

„Droga Zoe” to poruszająca opowieść dla młodzieży (i nie tylko!) Philipa Bearda wydana przez Nową Baśń. Obok książki nie da się przejść obojętnie. Przy czytaniu towarzyszą ogromne emocje. Wyciska łzy i zmusza do refleksji.
Książka ta napisana jest w formie listu do tragicznie
...

Zdarza się wam płakać podczas czytania?

Zgadnijcie, kto należy do grona osób, które wzruszają się na prawie każdym filmie? Tak to ja 🙋 Ale podczas czytania zdarza mi się to dosyć rzadko. Jedynie w sytuacjach, kiedy bardzo zżywam się z bohaterami i ciężko czyta mi się o ich smutnych losach.

"Droga Zoe" już od pierwszych stron sprawiła, że miałam szklanki w oczach, a serce cały czas ściskało mi się z bólu. Może nie zawsze zgadzałam się z główną bohaterką Tess, ale łączy nas to, że obydwie jesteśmy starszymi siostrami. A strata młodszego rodzeństwa brzmi, jak najgorsze co mogłoby mi się przydarzyć. Dlatego cały czas wczuwałam się w postać Tess i wyobrażałam sobie, jakby to było przeżywać tragiczną śmierć którejkolwiek z mojej sióstr. Chyba nie muszę wam opisywać, jak okropnie się wtedy czułam... No i oczywiście nie mogłam też powstrzymać łez, to był jedyny sposób na pozbycie się bólu i strachu, który obezwładniał mnie podczas lektury.

Wracając również do postaci Tess, muszę wspomnieć o tym, jak zaskoczona byłam jej przemyśleniami. Na początku wydały mi się zbyt dojrzałe jak na nastolatkę, szczególnie że dziewczyna w większości sytuacji zachowywała się w bardzo stereotypowy sposób. Dopiero po czasie zrozumiałam, że jedno nie wyklucza drugiego. Tess dalej była nastolatką, która ma prawo do popełniania błędów i odkrywania siebie, a jednocześnie musiała dojrzeć dużo szybciej niż jej rówieśnicy oraz przeżywać traumę, która przytłoczyłaby nie jednego dorosłego.

W powieści pojawiło się również wiele innych wątków takich jak pierwsza miłość czy relacje międzyrodzinne. Mogłoby się wydawać, że o tych tematach nie da się już napisać nic odkrywczego, jednak w "Droga Zoe" zostały one ukazane z perspektywy osoby przeżywającej żałobę, co dla mnie było czymś świeżym i ciekawym.

https://www.instagram.com/livquebooks/

Zdarza się wam płakać podczas czytania?

Zgadnijcie, kto należy do grona osób, które wzruszają się na prawie każdym filmie? Tak to ja 🙋 Ale podczas czytania zdarza mi się to dosyć rzadko. Jedynie w sytuacjach, kiedy bardzo zżywam się z bohaterami i ciężko czyta mi się o ich smutnych losach.

"Droga Zoe" już od pierwszych stron sprawiła, że miałam szklanki w oczach, a serce...

,,Droga Zoe” Philip Beard to listy wypełnione tak prawdziwymi i tak poruszającymi słowami, które poczuje każde serce, które doświadczyło straty.

Historia o stracie. O pisaniu listów do zmarłej siostry. O przeżywaniu straty. O tragedii. O wspomnieniach. O samotności.

11 września 2001 roku, świat przeżywał tragedię.
11 września 2001 roku, Tess przeżywała tragedię.

Słowa tak bolesne, że rozdzierają serce,
słowa tak prawdziwe, że można je poczuć przez kartkę,
słowa tak silne, że uzdrawiają złamane serce.

,,Droga Zoe” to słowa Tess do Zoe, które poczujemy wszyscy.

współpraca | @wydawnictwonowabasn

,,Droga Zoe” Philip Beard to listy wypełnione tak prawdziwymi i tak poruszającymi słowami, które poczuje każde serce, które doświadczyło straty.

Historia o stracie. O pisaniu listów do zmarłej siostry. O przeżywaniu straty. O tragedii. O wspomnieniach. O samotności.

11 września 2001 roku, świat przeżywał tragedię.
11 września 2001 roku, Tess przeżywała tragedię.

Słowa...

"Droga Zoe" Philipa Bearda to powieść, w której nastoletnia Tess zwraca się za pośrednictwem listu do swojej małej, przyrodniej siostrzyczki, która zginęła potrącona przez samochód. To tragiczne zdarzenie wywarło wpływ na całą rodzinę, a każdy z jej członków usiłuje sobie z nim poradzić na własny sposób. W przypadku Tess, która boryka się dodatkowo z wyrzutami sumienia, pisanie listu zdaje się być najlepszą terapią.

Treść książki, stanowiąca splot nastoletnich wspomnień i przemyśleń, jest głęboko poruszająca, przy czym uderza dojrzałością spostrzeżeń i trafnych refleksji. Dowodzi siostrzanej miłości i wielkiego przywiązania, któremu towarzyszy niewyobrażalna tęsknota, poczucie osamotnienia i cierpienie podsycane poczuciem winy.

Powieść porusza jednak również inne wątki niż tylko radzenie sobie z odejściem najbliższej osoby czy przeżywaniem kolejnych etapów żałoby. Jest opowieścią o dojrzewaniu, wzrastaniu, nastoletniej przyjaźni i pierwszej miłości; o relacjach rodzinnych, które ewoluują wskutek przeżytej tragedii i podjętych decyzji. To także historia odkrywania prawdy o sobie samym, o tym, co w życiu najważniejsze, a czego często nie doceniamy.

"Ale miłość to naprawdę potężne narzędzie, które posiada każdy, kto nauczy się je akceptować. Bo przecież jeśli możemy obdarować kogoś miłością i otrzymanie jej to coś, czego pragniemy, czy to nie oznacza, że jest jej dostatecznie dużo, by wystarczyło dla każdego?"

Polecam😘

"Droga Zoe" Philipa Bearda to powieść, w której nastoletnia Tess zwraca się za pośrednictwem listu do swojej małej, przyrodniej siostrzyczki, która zginęła potrącona przez samochód. To tragiczne zdarzenie wywarło wpływ na całą rodzinę, a każdy z jej członków usiłuje sobie z nim poradzić na własny sposób. W przypadku Tess, która boryka się dodatkowo z wyrzutami sumienia,...