OJCIEC CHRZESTNY

Choć Internet, a także i branżowa prasa, pełne są najróżniejszych rankingów komiksowych bad-assów, a czytelników często przyciąga pojawienie się ich – czy to na stronach zeszytów, czy też na filmowej taśmie – złoczyńcy nie mają szczęścia do samodzielnych opowieści. Bo ilu z nich doczekało się własnej miniserii, (nie wspominając już o serii)? Catwoman? Trudno ją do końca nazywać tą złą; Lobo tym bardziej – to w końcu czołowy antybohater DC; Harley Quinn? Suicide Squad? Też nie najlepiej pasują do tego wzorca. Są jednak albumy takie jak Lex Luthor: Człowiek ze stali, które nie tylko wpasowują się w tę rynkową lukę, ale także doskonale sprawdzają się po prostu jako dobry komiks.

Superman i Lex Luthor – dwaj odwieczni wrogowie, którzy jednocześnie doskonale się uzupełniają. Ten pierwszy przybył, z ginącej planety Krypton, na Ziemię, gdzie odkrył, że posiada niezwykłe moce i stał się obrońcą ludzkości (równocześnie podejmując pracę reportera w dzienniku Metropolis, Daily Planet). Ten drugi to biznesmen i przedsiębiorca, który nieoficjalnie kontroluje całe miasto. Metropolis zawdzięcza jemu właściwie wszystko – włącznie z niezwykłymi odkryciami naukowymi. Luthor cieszy się więc wielkim szacunkiem, nawet tych malutkich pracowników, na których nikt nie zwraca uwagi, a których to właśnie on potrafi dostrzec i odpowiednio nagrodzić. To oczywiście tylko jedna strona jego osoby – wizerunek publiczny, za jakim skrywa się bezlitosny człowiek pragnący władzy i dla jej zdobycia (oraz utrzymania) gotowy niemalże wszystko. Dlatego też nie podobają mu się działania Supermana, którego uważa za zagrożenie dla wszystkiego, co jest Szczególnie, że jego jedynego nie może kontrolować…

Całość mojej recenzji na portalu GWD: http://www.gothamwdeszczu.com.pl/blog/wkkdc-lex-luthor-czlowiek-ze-stali/

OJCIEC CHRZESTNY

Choć Internet, a także i branżowa prasa, pełne są najróżniejszych rankingów komiksowych bad-assów, a czytelników często przyciąga pojawienie się ich – czy to na stronach zeszytów, czy też na filmowej taśmie – złoczyńcy nie mają szczęścia do samodzielnych opowieści. Bo ilu z nich doczekało się własnej miniserii, (nie wspominając już o serii)? Catwoman?...