Na "Worek kości" natrafiłem zupełnie przypadkiem. Szukałem w hipermarkecie czegoś oryginalnego:) na urodziny dla siostry i w końcu padło na książkę. Oboje lubimy twórczość Kinga, więc wrzuciłem do koszyka coś, czego nie znałem i prezentowy problem miałem z głowy. Myślałem nawet, że to zbiór opowiadań, póki siostra nie zadzwoniła podekscytowana dziękując mi za cudowną powieść. Nie jest to żaden nowy tytuł i dziwiłem się,że nie słyszałem wcześniej zbyt wiele o tym "cudzie", tym bardziej nie mogłem się doczekać lektury.
"Worek kości" powalił mnie od pierwszych stron. Idealnie poprowadzona fabuła, szok, niepokój, tajemnica, potęgowanie napięcia, zacieśnianie przestrzeni wokół głównego bohatera i wielowątkowy finał. Tradycyjnie widoczny geniusz Kinga w kreowaniu charakterystycznych postaci z solidnym fundamentem psychologicznym. I ten język, barwny, klimatyczny, pełen humoru, jedyny w swoim rodzaju. Teoretycznie niektóre motywy, sposoby straszenia wykorzystane w powieści od dawna znane są z wielu książek i filmów, praktycznie nie ma to żadnego znaczenia, King opisuje je po swojemu i nie ma w tym banału. Już podczas czytania tej książki, a tym bardziej po jej skończeniu nurtowało mnie pytanie dlaczego w książkach Kinga w notce o autorze pośród wymienionych znanych dzieł nigdy nie widziałem tytułu "Worek kości"? Nie wiem, ale za takie właśnie dzieła jak to dostaje się tytuł Króla Horroru. Dla mnie jest Królem po prostu, bo nie o straszenie w tych książkach chodzi, a o piękne, wybitne pisarstwo.

Na "Worek kości" natrafiłem zupełnie przypadkiem. Szukałem w hipermarkecie czegoś oryginalnego:) na urodziny dla siostry i w końcu padło na książkę. Oboje lubimy twórczość Kinga, więc wrzuciłem do koszyka coś, czego nie znałem i prezentowy problem miałem z głowy. Myślałem nawet, że to zbiór opowiadań, póki siostra nie zadzwoniła podekscytowana dziękując mi za cudowną...