Pierwszy tom był przygnębiający, ale w porównaniu z drugim to tam była strefa pozytywnych wydarzeń i emocji.

Nova poradziła sobie z własnymi problemami i teraz za wszelką cenę chce odnaleźć Quintona. Wreszcie się udaje, więc wraz z przyjaciółką jedzie do Vegas. Nova ma jasno wytyczony cel - zrobić wszystko co będzie mogła, aby uratować Quintona. Rzeczywistość niestety może okazać się niestety dużo bardziej brutalna i przygnębiająca niż przypuszczała.
Quinton topi się w poczuciu winy, żyje w przeświadczeniu, że nie zasługuje w życiu na nic dobrego. Nałóg przysłania wszystko i pozwala wyciszyć myśli i przestać czuć cokolwiek. Kiedy pojawia się Nova burzy narzucony do tej pory porządek i powoduje, że przez mgłę narkotyków przebijają się uczucia.
Nova wykazała się prawdziwą determinacją w próbach pomocy Quintonowi, ale jak można pomóc osobie, która nie chce jej otrzymać?

Ta książka ściskała mnie za serce. Obraz świata narkotyków i osób uzależnionych nie jest kolorowym obrazkiem - zwłaszcza, że autorka nie próbuje na siłę w cudowny sposób stworzyć bajki z meliny. Głód, agresja, przemoc, wyniszczenie, wycofanie, zagubienie. Odrzucanie pomocy, która chce być ofiarowana. Głęboko zakorzeniona poczucie winy, które rujnuje człowieka. Naprawdę czułam się smutna przez większość tego tomu... Chciałoby się dać Novie siły, aby znalazła sposób by pomóc Qintonowi, albo potrząsnąć nim, aby zechciał ją przyjąć. Końcówka bardzo poruszająca. Przed Quintonem ciężka walka z samym sobą...

Pierwszy tom był przygnębiający, ale w porównaniu z drugim to tam była strefa pozytywnych wydarzeń i emocji.

Nova poradziła sobie z własnymi problemami i teraz za wszelką cenę chce odnaleźć Quintona. Wreszcie się udaje, więc wraz z przyjaciółką jedzie do Vegas. Nova ma jasno wytyczony cel - zrobić wszystko co będzie mogła, aby uratować Quintona. Rzeczywistość niestety może...