Ta książka to mistrzostwo świata. Padłam znokautowana stylem autora i nie mogę się otrząsnąć z wrażenia. Czekam na więcej...

Ta książka to mistrzostwo świata. Padłam znokautowana stylem autora i nie mogę się otrząsnąć z wrażenia. Czekam na więcej...

.... szkoda, że nie ma już kolejnej części do kupienia bo że powinna być to nie ulega wątpliwości. Autorze Drogi nie pytam czy lecz kiedy będzie kolejna część?! Jest tyle wątków, które zostały na pewnym etapie zakończone... ale to na pewno nie koniec. Co z miłością, życiem, problemami innego kalibru itd. Dla tych, którzy czytają non stop i ciągle poszukują nowych pozycji, nowatorskiego spojrzenia i autentycznego języka opinia jest krotka: POLECAM, NIE BĘDZIE TO CZAS STRACONY. Resztę doczytacie i pewnie podzielicie się z innymi, bo taka jest właśnie ta książka-nie pozostawia czytelnika obojętnego i zmusza do podzielenia sie opinią z innymi. A to w lawinie miernoty to już i aż tak dużo. pozdrawiam

.... szkoda, że nie ma już kolejnej części do kupienia bo że powinna być to nie ulega wątpliwości. Autorze Drogi nie pytam czy lecz kiedy będzie kolejna część?! Jest tyle wątków, które zostały na pewnym etapie zakończone... ale to na pewno nie koniec. Co z miłością, życiem, problemami innego kalibru itd. Dla tych, którzy czytają non stop i ciągle poszukują nowych pozycji,...

Dzięki autorowi przeniosłam się wiele lat wstecz do mojego małego miasteczka, na uliczki, których istnienia nie podejrzewałam nawet. Uhm...cóż, jako "normals" nie szukałam ich pewnie zbyt namiętnie...
Historia wciągnęła mnie tak bardzo, że nie wiem kiedy dobiłam do jej brzegu. Jaśmin, Sylwia, Bursztyn, Elias i ten Galer - będę czekać na kolejną część ich historii, mam nadzieję, że nastąpi.
To książka dla każdego, dobrze napisana, historia sama płynie, jeśli tak mogę to ująć... I jest w niej coś odkrywczego, inny świat, świat , którego częścią nie byłam...dzięki Janowi Gieka ja też już go deko znam, i dobrze mi z tą świadomością. Czekam na kontynuację. Polecam! Nie tylko buntownikom. Powodzenia.

Dzięki autorowi przeniosłam się wiele lat wstecz do mojego małego miasteczka, na uliczki, których istnienia nie podejrzewałam nawet. Uhm...cóż, jako "normals" nie szukałam ich pewnie zbyt namiętnie...
Historia wciągnęła mnie tak bardzo, że nie wiem kiedy dobiłam do jej brzegu. Jaśmin, Sylwia, Bursztyn, Elias i ten Galer - będę czekać na kolejną część ich historii, mam...

Przez tę książkę dosłownie płynąłem. Faktycznie „przeciętny czytelnik” może czegoś nie zrozumieć, bo zawarte tu myśli są nieprzeciętne i zaskakujące. A do tego tak inspirujące, że nieraz zatrzymywałem się i zastanawiałem albo czytałem jakiś fragment po raz kolejny, żeby się dosłownie upajać. Jest to z pewnością książka, do której się wraca. I ja wrócę do niej na pewno, bo już pod koniec czytania żal mi było, że skończę i rozstanę się z bohaterami i klimatami. To takie polskie Miasto Boga. Też dużo bohaterów, akcja na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Autor porusza naprawdę głębokie tematy z życia nie tylko blokersów. Jest pięknie opisana przyjaźń, miłość, jest i przemoc, nienawiść, narkotyki, zło. To opowieść o poszukiwaniu prawdziwego siebie i o marzeniach. A także o tym, co z tego zostaje, czyli niewiele. Język jest specyficzny, oddaje klimaty i mowę blokersów pierwszorzędnie. Pierwsze kilka stron trzeba się dostroić do slangu, ale jak to się zrobi, to jest dosłownie uczta!

Przez tę książkę dosłownie płynąłem. Faktycznie „przeciętny czytelnik” może czegoś nie zrozumieć, bo zawarte tu myśli są nieprzeciętne i zaskakujące. A do tego tak inspirujące, że nieraz zatrzymywałem się i zastanawiałem albo czytałem jakiś fragment po raz kolejny, żeby się dosłownie upajać. Jest to z pewnością książka, do której się wraca. I ja wrócę do niej na pewno, bo...

Autor może i chciał przekazać wiele, ale co mu z tego wyszło? Tej książki się nie czyta, przez nią się BRNIE. Miałem dość już po dwudziestu stronach, kiedy koniec jawił się niczym drugi brzeg pustyni, podczas gdy stałem na początku. Nie wiem, o jakim targecie odbiorców myślał autor, ale dla przeciętego czytelnika ta książka będzie ciężkostrawna, niestety.

Autor może i chciał przekazać wiele, ale co mu z tego wyszło? Tej książki się nie czyta, przez nią się BRNIE. Miałem dość już po dwudziestu stronach, kiedy koniec jawił się niczym drugi brzeg pustyni, podczas gdy stałem na początku. Nie wiem, o jakim targecie odbiorców myślał autor, ale dla przeciętego czytelnika ta książka będzie ciężkostrawna, niestety.

czekam na część drugą.
Książka zmiażdżyła mi umysł!

czekam na część drugą.
Książka zmiażdżyła mi umysł!