Mama Mu to krówka, dość rezolutna, zdecydowanie wyróżniająca się wśród swoich towarzyszek. Często nachodzą ją szalone myśli, które przedkłada w praktyce. Niejednokrotnie są jej decyzje niezrozumiałe, przysparzają jej trochę kłopotów, ale mimo tego nie poddaje się i z każdej przeżytej chwili stara się wyłuskać coś dobrego. Co więcej, mogłaby powiedzieć, że w tym wszystkim nie jest sama, bowiem często w jej przygodach ma swój udział Pan Wrona. Dość szybko podnosi skrzydła, kiedy wyczuwa kolejny niedorzeczny pomysł koleżanki.

Na ową książeczkę składa się 10 różnych przygód z udziałem Mamy Mu oraz Pana Wrony. W pierwszej historyjce krówka zapragnęła wdrapać się na drzewo, próbowała wszelkich sposobów. Właściwie nie rozumiała, dlaczego chce osiągnąć ten cel, ale zaparła się w sobie. Wiele niefortunnych prób, ale w końcu się udało. Sam pan Wrona był zaskoczony widokiem towarzyszki spoglądającej zza korony drzewa. Mimo niepohamowanej radości z osiągniętego sukcesu, Mama Mu miała jeden podstawowy problem. Choć posłyszała, jak może wdrapać się na konar, to nikt jej nie poinformował, jak mogłaby z niego zejść.

Zdezorientowany i nieco wystraszony pan Wrona przed zapewne czyhającym go niebezpieczeństwem, postanowił zwinąć swoje żagle.. W kontynuacji historii okazuje się, że jednak pan Wrona powraca, ponieważ panna Mu utyka rogami w ziemi i nie potrafi z niej wykaraskać się. Pan Wrona kończy na sznurze, zwisając głową w dół, próbując wyschnąć od polewającego się mleka swojej towarzyszki.

Tym razem Pan Wrona wpada w niemałe tarapaty. Sądząc, że kurom z gospodarstwa lepiej się powodzi, postanawia przebrać się za jedną z nich. W kurniku okazuje się, że wymarzona pizza tak rewelacyjnie to nie smakuje. Kiedy chce opuścić to szalone miejsce, nie ma możliwości. Kurnik został zamknięty, a pan Wrona pozostał pod jednym dachem z wieloma rozwydrzonymi kurami, które wiecznie się kokoszą. Co gorsza, pan kogut nie mając pojęcia, kto się kryje za puchem bieli, zaleca się do Pana Wrony..

Wydawać by się mogło, że historie wrony oraz krowy są nudne, zbyt proste, bez poczucia humoru. Jednak, gdy Czytelnik wgłębi się w kolejne treści, bez problemu odczyta morał. Co więcej, już na początku odbiorca jest w stanie rozgryźć osobowości głównych postaci. Mama Mu jest naiwna, szuka przygód i guza na czole, ale potrafi cieszyć się z małych rzeczy. Lubi towarzystwo Pana Wrony mimo że ten jest zgorzkniały, ucieka się od odpowiedzialności i pomocy, kiedy tego krówka nie rzadko potrzebuje. Jest zgryźliwy i niechętnie nawiązuje rozmowę, ale gdy trzeba z zasępioną miną pojawia się. Dwie zupełnie różniące się osobowości, inaczej spoglądające na wszelkie kwestie, ale gdy alarm nadchodzi, jedno drugiemu pomaga, są w stanie na siebie liczyć. Mimo rzucającego się w oczy kontrastu, można uwierzyć, że przyjaźń między zwariowaną Mama Mu i Panem Wroną także może mieć rację swojego bytu.

Recenzja dla Sztukater.pl (nick: agraaafka)

Mama Mu to krówka, dość rezolutna, zdecydowanie wyróżniająca się wśród swoich towarzyszek. Często nachodzą ją szalone myśli, które przedkłada w praktyce. Niejednokrotnie są jej decyzje niezrozumiałe, przysparzają jej trochę kłopotów, ale mimo tego nie poddaje się i z każdej przeżytej chwili stara się wyłuskać coś dobrego. Co więcej, mogłaby powiedzieć, że w tym wszystkim...