Gdybym mogła choć na jeden dzień być kimś innym? Przecież nie mogę, nikt nie może. Jednak czasem się zastanawiam… Czasem mi się to moje „inne” życie śni. Czyżby alter ego naciągało lekko linię dzielącą świadomość od paranoi? Sama nie wiem. Bo budzę się i cieszę, widząc mojego męża u boku i poczucie spokoju jakie mi dają znajome ściany i jego równy oddech.

Lecz wtedy, we śnie, mam na sobie lateksowe długie kozaki i uszminkowane na czerwono usta. Mojej pewności siebie nie ma, jest za to przemożne pragnienie bycia kontrolowaną i poniżaną. Boję się tego, co czuję choć jednocześnie w jakiś perwersyjny sposób mnie to kręci. Jestem kukiełką w dłoniach kogokolwiek, kto tylko chce mnie mieć. Wiem, że oni mają nade mną przewagę. Dobrze mi z tym, bo przecież jestem tylko ich marną maskotką przenoszoną z ręki do ręki, z ust do ust.

Gdybym mogła choć na jeden dzień być kimś innym? Przecież nie mogę, nikt nie może. Jednak czasem się zastanawiam… Czasem mi się to moje „inne” życie śni. Czyżby alter ego naciągało lekko linię dzielącą świadomość od paranoi? Sama nie wiem. Bo budzę się i cieszę, widząc mojego męża u boku i poczucie spokoju jakie mi dają znajome ściany i jego równy oddech.

Lecz wtedy, we...

Gdybym mogła choć na jeden dzień być kimś innym? Przecież nie mogę, nikt nie może. Jednak czasem się zastanawiam… Czasem mi się to moje „inne” życie śni. Czyżby alter ego naciągało lekko linię dzielącą świadomość od paranoi? Sama nie wiem. Bo budzę się i cieszę, widząc mojego męża u boku i poczucie spokoju jakie mi dają znajome ściany i jego równy oddech.

Lecz wtedy, we śnie, mam na sobie lateksowe długie kozaki i uszminkowane na czerwono usta. Mojej pewności siebie nie ma, jest za to przemożne pragnienie bycia kontrolowaną i poniżaną. Boję się tego, co czuję choć jednocześnie w jakiś perwersyjny sposób mnie to kręci. Jestem kukiełką w dłoniach kogokolwiek, kto tylko chce mnie mieć. Wiem, że oni mają nade mną przewagę. Dobrze mi z tym, bo przecież jestem tylko ich marną maskotką przenoszoną z ręki do ręki, z ust do ust.

Gdybym mogła choć na jeden dzień być kimś innym? Przecież nie mogę, nikt nie może. Jednak czasem się zastanawiam… Czasem mi się to moje „inne” życie śni. Czyżby alter ego naciągało lekko linię dzielącą świadomość od paranoi? Sama nie wiem. Bo budzę się i cieszę, widząc mojego męża u boku i poczucie spokoju jakie mi dają znajome ściany i jego równy oddech.

Lecz wtedy, we...

Moje alter ego…śpi sobie spokojne, spętane pętami zasad, rozsądku i odpowiedzialności. Unieruchomione przez obrączkę na serdecznym palcu prawej dłoni. Zakotwiczone nieruchomo przez miłość. Z pod pół przymkniętych powiek, cichutko obserwuje dobrze ułożoną mnie. Czasami drga gdy poczuje zew…powiew ciepłego, wiosennego wiatru niosącego zapach kwitnącego rzepaku, ciepło pierwszych promieni słońca na skórze…i zapach paliwa na stacji benzynowej. W końcu, pod wpływem nadmiaru impulsów dokonuje chwilowego, gwałtownego ujawnienia. Zakładam wtedy mój starty, skórzany kombinezon, biorę kask do ręki i pełna euforii odpalam motocykl. Nie jestem już grzeczną gospodynią domową, gotującą pyszne obiadki dla męża. Pani fakturzystka, biurwa zasypana papierami chowa się przestraszona w mysią dziurkę… Motocykl zaczyna pracować, odkręcam manetkę gazu, warkot silnika sprawia, że serce zaczyna bić szybciej. Moje alter ego jest wolne i nieskrępowane. Zostawiam miasto za sobą. Jadę w stronę tych pól pachnących rzepakiem, lasów przesyconych zapachem wilgotnego igliwia po deszczu, krętych ścieżek, na których szoruję kantem buta złożona w ciasnym zakręcie. Czuję prędkość, zew wolności, nieograniczoną przestrzeń przed sobą…po prostu jadę, ciesząc się każdą chwilą. Kręcę kilometry na liczniku tak długo, aż moja druga tożsamość uspokoi się, wyciszy. W końcu zabierze mnie grzecznie do ciepłego, bezpiecznego domu i męża, szydełka rzuconego w kąt, sterty talerzy czekających na umycie. Do następnego razu…

Moje alter ego…śpi sobie spokojne, spętane pętami zasad, rozsądku i odpowiedzialności. Unieruchomione przez obrączkę na serdecznym palcu prawej dłoni. Zakotwiczone nieruchomo przez miłość. Z pod pół przymkniętych powiek, cichutko obserwuje dobrze ułożoną mnie. Czasami drga gdy poczuje zew…powiew ciepłego, wiosennego wiatru niosącego zapach kwitnącego rzepaku, ciepło...

Pamiętniki dzielą się na czarne i czerwone.
Czarne – pisane dłonią sprawną, prędką, zakrapiane stemplami kawy lub wina, kawy i wina. Daty parzyste i nieparzyste, poranki, noce, krótkie notatki między lunchem a pracą. Bilety. Dwa lub trzy numery telefonu.
Pamiętniki czerwone. Pismo skrojone na miarę. Równoważniki zdań, proste anonimy godzin i zadań, bez osobistych dodatków, bez czułych notatek na marginesie. Pamiętniki czerwone są ponumerowane czarnym mazakiem. Na pamiętnikach czarnych przyczepia naklejki. Dba o porządek i ład, dba o zakupy i świeżą bieliznę.
Czarne lubi ubierać się w kolory ziemi i dbać o środowisko. Czerwone prasuje spodnie na kant i spłaca rachunki.
Raz na jakiś czas któreś wygrywa w szachy.

Pamiętniki dzielą się na czarne i czerwone.
Czarne – pisane dłonią sprawną, prędką, zakrapiane stemplami kawy lub wina, kawy i wina. Daty parzyste i nieparzyste, poranki, noce, krótkie notatki między lunchem a pracą. Bilety. Dwa lub trzy numery telefonu.
Pamiętniki czerwone. Pismo skrojone na miarę. Równoważniki zdań, proste anonimy godzin i zadań, bez osobistych dodatków,...

To bardzo ciekawe pytanie! Po dłuższej chwili namysłu wiem, że potrzbuje długiej i rzeczowej odpowiedzi. Niestety, sami nie poznamy własnego alter ego, gdyż nie możemy siebie w 100 procentach znać. ,, Po owocach ich poznacie" jak głosi pewne powiedzenie. To właśnie nasze czyny, czasem podejmowane bez świadomości świadczą o nas, a przede wszystkim o cichym i ,,żyjącym" gdzieś pod naszą skórą alter ego:D Sądzę, że nasze alter ego poznamy podczas zwyczajnych spotań z ludżmi:D Bo to oni poznają je!:)

To bardzo ciekawe pytanie! Po dłuższej chwili namysłu wiem, że potrzbuje długiej i rzeczowej odpowiedzi. Niestety, sami nie poznamy własnego alter ego, gdyż nie możemy siebie w 100 procentach znać. ,, Po owocach ich poznacie" jak głosi pewne powiedzenie. To właśnie nasze czyny, czasem podejmowane bez świadomości świadczą o nas, a przede wszystkim o cichym i ,,żyjącym"...

Moim zdaniem nie powinniśmy wymyślać naszego alter ego bo tak na prawdę ujawnia się ono w naszym codziennym życiu bo nie oszukujmy się nikt z nas nie jest w 100% sobą w codziennym życiu każdy z nas zakłada na siebie różne maski zależnie od sytuacji w jakiej się znajduje a w szczególności w relacjach z różnymi ludźmi zamiast być sobą i nie udawać kogoś kim nie jesteśmy tylko po to żeby ktoś nas zaakceptował, polubił to moim zdaniem wtedy wyłania się nasze alter ego bo chcemy komuś udowodnić że jesteśmy warci jego uwagi, opowiadamy czasami nie stworzone historie i to właśnie jest nasze drugie "Ja" a lepiej być sobą. Alter ego to po prostu nasze maski codziennego życia.

Moim zdaniem nie powinniśmy wymyślać naszego alter ego bo tak na prawdę ujawnia się ono w naszym codziennym życiu bo nie oszukujmy się nikt z nas nie jest w 100% sobą w codziennym życiu każdy z nas zakłada na siebie różne maski zależnie od sytuacji w jakiej się znajduje a w szczególności w relacjach z różnymi ludźmi zamiast być sobą i nie udawać kogoś kim nie jesteśmy tylko...

Moje alter ego było by seryjnym mordercą lub psychopatą. Na pewno kimś budzącym strach i potrafiącym manipulować uczuciami i zachowaniami innych. Z cichej i nieśmiałej dziewczyny czasami mam ochotę niczym Carrie siać postrach i zniszczenie. Gdzieś w głębi mnie siedzi mały socjopata nie liczący się z innymi i nie trzeba wiele abym pozwoliła mu dojść do głosu.

Moje alter ego było by seryjnym mordercą lub psychopatą. Na pewno kimś budzącym strach i potrafiącym manipulować uczuciami i zachowaniami innych. Z cichej i nieśmiałej dziewczyny czasami mam ochotę niczym Carrie siać postrach i zniszczenie. Gdzieś w głębi mnie siedzi mały socjopata nie liczący się z innymi i nie trzeba wiele abym pozwoliła mu dojść do głosu.

Ona jest taka nudna. Nie maluje się, ubiera jak zakonnica i nie korzysta z życia. Dobrze, że ma mnie, uwielbiam robić jej na złość, uwielbiam, gdy patrzy zażenowana w lustro i próbuje przypomnieć sobie co takiego robiła ostatniego wieczoru. Wkładam więc seksowną, opinającą ciało sukienkę, rozpuszczam kasztanowe włosy, maluje się, a na te długie, smukłe nogi wkładam piękne czarne szpilki od Gucciego. Ostatni szlif perfumami i wyruszam w miasto. Wpadam do mojego ulubionego klubu i zamawiam to co zawsze. Opieram się o blat, eksponując krągły tyłek i wydatny biust. Czekam, to zazwyczaj trwa jakieś pięć minut. Po raz kolejny się nie pomyliłam. Podchodzi do mnie wysoki, dość przystojny brunet i proponuje, że to on postawi mi kolejnego drinka. Uśmiecham się zalotnie i odmawiam. Jestem w końcu pewną siebie, znającą swoją wartość kobietą. Przysiada się, a ja wiem, że już jest mój i mam zamiar wykorzystać to w pełni, może w końcu ta nudziara mnie zaakceptuje?
Po którymś z kolei drinku on dotyka mojego uda i nachyla się szepcząc mi do ucha sprośności.
Mój dźwięczny śmiech rozchodzi się po klubie, gdy zaciągam go na parkiet. Wszyscy na mnie patrzą,
tej nocy zaszalejemy szara myszko.

Obudziłam się z tępym bólem głowy, przygnieciona jakimś ciężarem. Co tym razem? Zaczęłam się zastanawiać, gdy spostrzegłam, że jestem całkowicie naga, a obok mnie leży również nagi mężczyzna. Jęknęłam w duchu, co Ty narobiłaś Femme Fatale?!

Ona jest taka nudna. Nie maluje się, ubiera jak zakonnica i nie korzysta z życia. Dobrze, że ma mnie, uwielbiam robić jej na złość, uwielbiam, gdy patrzy zażenowana w lustro i próbuje przypomnieć sobie co takiego robiła ostatniego wieczoru. Wkładam więc seksowną, opinającą ciało sukienkę, rozpuszczam kasztanowe włosy, maluje się, a na te długie, smukłe nogi wkładam piękne...

Na szczęście we mnie kryje się spokojna dusza i nie posiadam własnego alter ego. Odpowiadając na pytanie mogę stwierdzić, że jestem molem książkowym, ponieważ wchłaniam dużą ilość książek.
Jestem dumna z tego powodu,że lubię czytać książki i pod wpływem ich czytania nie kreuje się w inną postać książkową.

Na szczęście we mnie kryje się spokojna dusza i nie posiadam własnego alter ego. Odpowiadając na pytanie mogę stwierdzić, że jestem molem książkowym, ponieważ wchłaniam dużą ilość książek.
Jestem dumna z tego powodu,że lubię czytać książki i pod wpływem ich czytania nie kreuje się w inną postać książkową.