Rodzina rodzinie nie równa, podobnie miłość miłości. Niezależnie od naszych upodobań czy animozji obydwu się nie wybiera. Wśród pierwszej się rodzimy, do drugiej wzrastamy i bezwolnie wpadamy w jej sidła. Obie tkwią w naszym życiu i nie ma na nie jednej rady.

Rodziny bywają mądre i niemądre. Te pierwsze odcinają pępowiny trzymanymi na taką ewentualność nożycami. Są świadome, że mimo węzłów krwi na każdego przychodzi pora, by postawić na siebie, na swoje życie, by być kapitanem, sterem i okrętem własnego statku. Zaś te drugie są zgoła odmiennego zdania. Wokół nich kręcą się galaktyki, dzięki nim śpiewają ptaki i kwitną kwiaty, po prostu alfy i omegi naszego życia. Wtedy łatwo zaciera się granica pomiędzy radą, a wtrącaniem. Żyjemy wedle ich woli, ich decyzji, ich dyktatury, nie do końca świadomi, że to nie my sterujemy własnym statkiem. Okazuje się, że jesteśmy w samym środku abordażu.

Związki również bywają mądre i niemądre. Te pierwsze buduje wzajemna zażyłość i zaufanie. Te drugie są efektem szalejących w nas hormonów, którym dajemy upust. Nie da się jednak ukryć, że związki to osobne jednostki; to zalążki rodziny, które mają pełne prawo wykiełkować, bądź nie. A wszystkim tym staraniom przygląda się rodzina. Ta sama, która od najmłodszych lat przy nas trwa i podlewa nas miłością, użyźnia pomocą. Ta sama, dla której jesteśmy wszystkim. Nic więc dziwnego, że bliscy pod płaszczykiem czystych intencji, wspierają radą, pokrzepiają rozmową, a przy tym świadomie bądź nie wciskają nam swoje, częstokroć „lepsze”, rozwiązania. Niejednokrotnie podszyte zawiścią, zazdrością, niespełnionymi pragnieniami i marzeniami, a nawet chłodem, obojętnością bądź zbyt wielką troską o nasze dobro. Kierują nas na mieliznę, zamiast na otwarte wody.

Wybierając siebie, musimy znaleźć recepturę na nasze Felix Felicis i stanąć twarzą w twarz z niełatwą decyzją, jaką jest zepchnięcie rodziny na drugi plan. Jedynie to pozwoli zachować równowagę pomiędzy bliskimi, a partnerem.

Rodzina rodzinie nie równa, podobnie miłość miłości. Niezależnie od naszych upodobań czy animozji obydwu się nie wybiera. Wśród pierwszej się rodzimy, do drugiej wzrastamy i bezwolnie wpadamy w jej sidła. Obie tkwią w naszym życiu i nie ma na nie jednej rady.

Rodziny bywają mądre i niemądre. Te pierwsze odcinają pępowiny trzymanymi na taką ewentualność nożycami. Są...

Rodzina ma wielką moc i niejednokrotnie bezdusznie wykorzystuje swoją pozycję w naszym życiu. Mówi się, że rodzina zawsze poratuje. Ale równie popularnym stwierdzeniem jest "z rodziną najlepiej na zdjęciu". I czasem niestety to drugie sprawdza się częściej. Przez głupie widzimisię, w ramach demonstracji siły, stosując szantaż emocjonalny, jest w stanie odebrać nam zdolność podejmowania własnych decyzji.

Oczywiście, jeśli komuś w związku dzieje się krzywda, rodzina ma prawo ostrzegać, pomagać i wspierać. Ale też nie przeżyje za nas naszego życia, a wszelkie doświadczenia związkowe - pozytywne, i negatywne - to cenny życiowy bagaż, który czyni ludzi mądrzejszymi.

Ale co, jeśli związek jest bez skazy, a rodzina wtrąca się tak po prostu? Nasi bliscy powinni w takiej sytuacji pomyśleć o tym, czy życzyliby sobie, aby ich miłość odeszła od nich, bo ktoś naciska na rozstanie. Bo rodzina, swoim mieszaniem w życiu dwójki szczęśliwych osób, przekracza pewną granicę. Robi krzywdę nie tyle tej "obcej" osobie, co swojemu krewnemu. Kończy się tylko wzajemnymi pretensjami i żalem do tych, którzy życzyli nam źle. A boli sto razy bardziej, jeśli krzywdę wyrządzają nam rodzice czy rodzeństwo, a nie przypadkowo spotkana na ulicy osoba.

A przecież wszyscy mamy się kochać, a nie wbijać sobie nóż w plecy. I pod takim pretekstem - kochania i dbania o drugą osobę, nasza rodzina postanawia nas zrujnować. I my wielokrotnie otrzymując pomoc od swoich bliskich boimy się im przeciwstawić, choć nasz związek znaczy dla nas wszystko. Zaczynamy kwestionować dobro naszego partnera i szukać dziur w dobrze funkcjonującym związku. Bo przecież rodzina nas kocha i pewnie to my jesteśmy ślepi i nie widzimy, co się dzieje. A później? Później jest już za późno, kiedy pod naciskami bliskich rozstajemy się z naszym partnerem. Wtedy nasza rodzina powinna na zmianę zasypiać z nami w łóżku, płacić rachunki i po prostu sprzątać zostawiony po sobie bałagan.

Rodzina ma wielką moc i niejednokrotnie bezdusznie wykorzystuje swoją pozycję w naszym życiu. Mówi się, że rodzina zawsze poratuje. Ale równie popularnym stwierdzeniem jest "z rodziną najlepiej na zdjęciu". I czasem niestety to drugie sprawdza się częściej. Przez głupie widzimisię, w ramach demonstracji siły, stosując szantaż emocjonalny, jest w stanie odebrać nam zdolność...

Rodzina odciska na nas największe piętno. Wpaja określone wartości moralne i zasady , które należy przestrzegać. Do pewnego czasu.
Kiedy jesteśmy młodzi nie potrafimy jeszcze zrozumieć w pełni otaczającego nas świata. Widzimy same dobre aspekty, nie przyjmujemy do wiadomości, że ten wspaniały świat przynosi wiele rozczarowań. Dlatego tak ważny jest wpływ rodziny, szczególnie rodziców na nasze życie. Oczywiści dobry wpływ. Na początku to właśnie rodzice określają nasz system wartości pokazując co jest dobre, a co złe.
Kiedy zaczynamy dorastać szukamy własnego siebie. Podejmujemy własne decyzje. Sami się rozwijamy i wybieramy drogę, którą chcemy podążać. I choć będziemy popełniać błędy, to w końcu sami ukształtujemy swoją osobowość na podstawach zdobytych przez wychowanie naszych rodziców.
Kiedy znajdujemy tą jedyną, wyjątkową osobę, nie możemy polegać na czyiś osądach, ponieważ to nasze życie i to my będziemy ponosić konsekwencje swoich wyborów. Nie umniejszając roli rodziców, musimy samodzielnie podejmować decyzje. Należy brać pod uwagę zdanie rodziny, lecz to nie może wpływać na nas. Rodzice chcą dla nas jak najlepiej. I czasem demonstrując swój sprzeciw dotyczący danemu związkowi, starają się nas chronić. Robią to zazwyczaj dlatego, że uważają że partner do nas nie pasuje. I zapewne robiąc to, wierzą że to jest dobre. Ale nikt nie zna nas tak, jak my sami siebie znamy. Nawet rodzice nie wiedzą o nas wszystkiego. I jeżeli nasz związek naprawdę jest udany, to żadne sprzeciwy ze strony rodziny nie powinny mieć na niego wpływu.

Rodzina odciska na nas największe piętno. Wpaja określone wartości moralne i zasady , które należy przestrzegać. Do pewnego czasu.
Kiedy jesteśmy młodzi nie potrafimy jeszcze zrozumieć w pełni otaczającego nas świata. Widzimy same dobre aspekty, nie przyjmujemy do wiadomości, że ten wspaniały świat przynosi wiele rozczarowań. Dlatego tak ważny jest wpływ rodziny,...

Rodzina jest pojęciem istotnym zarówno z punktu widzenia biologii, jak i socjologii. Jest wiele typów rodzin, w tym tych prawidłowo funkcjonujących, jak i dysfunkcyjnych.
Poruszając temat wpływu rodziny na związek partnerski dwóch osób, nasuwają mi się dwa skojarzenia: "syneczek mamusi" oraz "córeczka tatusia". Każdy to zna, w wielu rodzinach takie schematy funkcjonują. Są też relacje opierające się o zazdrość matek i córek o siebie nawzajem, a także rywalizację ojca z synem.
Kiedy dwoje młodych ludzi się w sobie zakochuje ostatnią rzeczą o której myślą jest rodzina i ich zdanie na temat danej relacji. Przychodzi jednak taki moment, kiedy zależy nam aby partner poznał naszych bliskich, bo oni, czy to nam się podoba czy też nie, są naszym dopełnieniem. To od nich przejmujmy, świadomie bądź też nie, wzorce zachowań i wartości. W zależności od tego jak funkcjonuje dana rodzina, jej wpływ na związek może być bardzo duży bądź też znikomy, ale moim zdaniem zawsze jakiś wpływ jest odczuwalny. "Syneczek mamusi" zawsze będzie bardzo emocjonalnie związany z matką i jej zdanie będzie miało ogromny wpływ na relacje syna z kobietami. Od jej akceptacji będzie zależała przyszłość związków syna, nawet jeśli początkowo syn będzie próbował się matce przeciwstawiać. Jego naturalna więź i potrzeba uznania ze strony matki w przypadku braku jej akceptacji w sposób naturalny negatywnie wpłynie na jego związek. Podobnie jest w przypadku "córeczki tatusia", który może przy każdej okazji "testować" partnera córki. W obu tych, nie zawsze prawidłowych, relacjach rodzinnych, nacisk ze strony rodzica może doprowadzić do rozpadu związku, niezależnie od stopnia jego formalizacji (dotyczy to przecież również młodych małżeństw).
Rodziny o prawidłowych relacjach, również te dystansujące się do dorosłego życia dzieci, także mają wpływ na związki partnerskie. Szczera potrzeba wspierania, doradzenia, neutralność czy w końcu brak zainteresowania rodziców związkiem dziecka również w znaczący sposób może na niego wpłynąć.
Jeżeli mówimy, że każdy spotkany na naszej drodze człowiek w jakiś sposób pozostawia po sobie ślad w naszym życiu, to jak wielki wpływ na nasze życie, nasze związki i nasze decyzje, ma nasza rodzina.

Rodzina jest pojęciem istotnym zarówno z punktu widzenia biologii, jak i socjologii. Jest wiele typów rodzin, w tym tych prawidłowo funkcjonujących, jak i dysfunkcyjnych.
Poruszając temat wpływu rodziny na związek partnerski dwóch osób, nasuwają mi się dwa skojarzenia: "syneczek mamusi" oraz "córeczka tatusia". Każdy to zna, w wielu rodzinach takie schematy funkcjonują. Są...

Rodzina może mieć duży wpływ, mówi się,że rodziców się nie wybiera, nie tylko rodziców całej rodziny.Często zakochane osoby gdy są w przysłowiowej kropce związanej ze związkiem, pytają o zdanie osoby z rodziny.Często nie jest to dobre posuniecie, ludzie udzielając rad innym starają się być obiektywni ale często nie wychodzi im to, ponieważ udzielając rady osoba zna tylko część prawdy, rodzice nie są obiektywni, chcą dla swoich dzieci jak najlepiej, nawet jeżeli w głębi duszy wierzą,ze ta osoba jest przysłowiową połówką ich dziecka boją się cierpienia które miłość może powodować.Osobiście uważam, ze prawdziwa miłość obroni się sama.

Rodzina może mieć duży wpływ, mówi się,że rodziców się nie wybiera, nie tylko rodziców całej rodziny.Często zakochane osoby gdy są w przysłowiowej kropce związanej ze związkiem, pytają o zdanie osoby z rodziny.Często nie jest to dobre posuniecie, ludzie udzielając rad innym starają się być obiektywni ale często nie wychodzi im to, ponieważ udzielając rady osoba zna tylko...

Katarzyna nie mogła już dłużej tego znieść. Wszyscy nie znosili wręcz jej narzeczonego. Nie mogła tego pojąć. Piotr był uczciwym, troskliwym mężczyzną. Idealny kandydat na męża. Kaśka kochała go na zabój. Co zrobić z wrogo nastawioną rodziną? Obiad, na którym oznajmili, że wkrótce się pobiorą nie wypadł najlepiej. Babcia oczywiście stwierdziła, że źle mu z oczu patrzy. Była na tyle uparta, że nie odezwała się do niego ani słowem. Przekonana, że Piotrek wygląda jak morderca lub oszust opuściła towarzystwo z wymówką, że dostała od tego wszystkiego migreny. Matka natomiast powiedziała, że na miejscu Kaśki dobrze by się zastanowiła, ponieważ córka siostry znajomej jej przyjaciółki właśnie się rozwodzi i to może być zły omen. Ciocia Helena przerażona powiedziała, że kiedy narzeczony zmęczonej już Kasi wszedł do pokoju poczuła od niego złą energię. Ciotka interesowała się tego typu rzeczami i do tej pory nikt jej w to nie wierzył, jednak nagle wszyscy przytaknęli jej słowom. Kiedy Katarzyna poczuła, że chyba nie może być jej bardziej wstyd jej ojciec powiedział, że faktycznie coś jest z jej Piotrkiem nie tak i zaparł się, że im nie pobłogosławi. Wszyscy myśleli, że odciągnęli Kaśkę od małżeństwa, ponieważ bez niej by sobie nie poradzili. Jednak dziewczyna wierzyła w siłę prawdziwej miłości i oznajmiła całej najbliższej rodzinie, że z ich poparciem czy bez ona i tak zamierza wyjść za mąż za Piotra. Ufa swojemu narzeczonemu bezgranicznie i nie pozwoli by ktoś stanął im na drodze z niewyjaśnionych przyczyn. Pół roku później wszyscy bawili się na weselu Piotra i Katarzyny.

Katarzyna nie mogła już dłużej tego znieść. Wszyscy nie znosili wręcz jej narzeczonego. Nie mogła tego pojąć. Piotr był uczciwym, troskliwym mężczyzną. Idealny kandydat na męża. Kaśka kochała go na zabój. Co zrobić z wrogo nastawioną rodziną? Obiad, na którym oznajmili, że wkrótce się pobiorą nie wypadł najlepiej. Babcia oczywiście stwierdziła, że źle mu z oczu patrzy. Była...

Z pozoru rodzina nie ma żadnego wpływu, przecież miłość to takie wielkie, gorące uczucie, które może pokonać wszystkie przeciwności. A jednak nie czujemy się zbyt komfortowo, gdy tata mówi: "Co to za fajtłapę przyprowadziłaś?" albo mama: "5 kg tapety". Chcielibyśmy aby nasz wybranek/wybranka spodobali się rodzicom, babciom, dziadkom, wujkom, ciotkom. Wpływa to mocno na nasz komfort psychiczny. Nie można porównywać oczywiście przypadków kategorycznego zabraniania spotykania się z kimś i narzekania na daną osobę. Jednak takie niezadowolenie najbliższych, poczucie niespełniania ich oczekiwań, wytykanie błędów często prowadzi do zmiany zdania, mimo że się zakochaliśmy, jest na fantastycznie razem to zaczniemy się zastanawiać: "A może on faktycznie jest niezdarą", "Ona rzeczywiście ma krzywe nogi i piegi na nosie". Nie ma co, rodzina potrafi zniechęcić, wytknąć wady i niedoskonałości. A my niestety jesteśmy na to podatni, bo jak nie liczyć się z opinią osób, z którymi żyje się od 20 lat, które wciąż powtarzają o swoim doświadczeniu życiowym. Ważne jest tutaj zaufanie. Wierzymy, że rodzice chcą dla nas dobrze, że przecież nie chcą nas skrzywdzić. Jednak patrzą oni zbyt często przez pryzmat swoich oczekiwań i upodobań.

Z pozoru rodzina nie ma żadnego wpływu, przecież miłość to takie wielkie, gorące uczucie, które może pokonać wszystkie przeciwności. A jednak nie czujemy się zbyt komfortowo, gdy tata mówi: "Co to za fajtłapę przyprowadziłaś?" albo mama: "5 kg tapety". Chcielibyśmy aby nasz wybranek/wybranka spodobali się rodzicom, babciom, dziadkom, wujkom, ciotkom. Wpływa to mocno na nasz...

Niezwykle trudno jest się domyślić jak wielki wpływ na człowieka ma podstawowa grupa społeczna, jaką niewątpliwie jest jego rodzina. Współistnienie w rodzinie kształtuje nas od samego początku, ma wpływ na to jacy jesteśmy. To dzięki rodzinie zdobywamy fundamentalne doświadczenia, które nas budują. Z tego rodzą się nasze zalety i wady. Uczymy się zachowań w stosunku do innych ludzi. Poznajemy co to przyjaźń, braterstwo, miłość, partnerstwo. Budujemy podstawowe wzorce, uczymy się ról. Nawet nie zdajemy sobie sprawy jak bardziej lub mniej świadomie poszukujemy ludzi podobnych do nas samych oraz do naszych bliskich.

Poszukiwanie miłości też nie jest przypadkowe. Jednak czasami zdarza się, że nasz wybranek, nasza odnaleziona "druga połowa" odbiega od wzorca partnera preferowanego przez naszych bliskich. I co wtedy? Jak uniknąć złośliwych ataków ze strony krewnych, jak wytłumaczyć, że wybraliśmy słuchając głosu własnego serca? I jak dać do zrozumienia, że nawet gdybyśmy popełniali najgorszy błąd na świecie, to sami musimy się o tym przekonać?

Rodzina powinna zrozumieć, że nie może wybrać za nas. Musi pojąć, że wtrącając się w nasz związek może go unicestwić, powoli zepchnąć w przepaść, a przez to zniszczyć też nas samych oraz relację między nami. Rodzina musi nas wspierać albo chociaż nam nie przeszkadzać. Rodzina jest podstawową grupą społeczną, która może nam bezgranicznie pomagać, ale także zniszczyć nas doszczętnie swoją "nadopiekuńczością". My sami musimy zadbać o to, aby rodzina uczyła nas tylko, tego co nas wznosi na wyższe poziomy, a blokować to wszystko, co nas ciągnie w dół. Musimy się nauczyć być w rodzinie asertywnymi, mieć własne zdanie i w razie potrzeby stanąć w obronie naszej ukochanej „drugiej połowy”. Mimo wszystko od nas zależy najwięcej, to czy będziemy potrafili ustanowić najwłaściwszy status quo.

Niezwykle trudno jest się domyślić jak wielki wpływ na człowieka ma podstawowa grupa społeczna, jaką niewątpliwie jest jego rodzina. Współistnienie w rodzinie kształtuje nas od samego początku, ma wpływ na to jacy jesteśmy. To dzięki rodzinie zdobywamy fundamentalne doświadczenia, które nas budują. Z tego rodzą się nasze zalety i wady. Uczymy się zachowań w stosunku do...

Pamiętam, gdy przyprowadziłam pierwszy raz narzeczonego do mojego domu rodzinnego. Mama mi powiedziała wtedy: on cię naprawdę kocha. I to było czynnikiem najważniejszym dla moich rodziców, miłość, jaką zobaczyli w jego oczach. Nie pytali, a z jakiej rodziny, a ile zarabia, a czy wykształcony... Kochając mnie prawdziwie i bezinteresownie, od przyszłego męża oczekiwali tylko tyle. I aż tyle.
Jeśli macie podobnie myślących rodziców, liczcie się z ich zdaniem. Jeśli natomiast upatrują w ożenku czy zamążpójściu polepszenia statusu społecznego, rozwiązania problemów materialnych, pokazania światu, że są coś warci jako rodzice, skoro tak pięknie syna ożenili, a córę za mąż wydali - nie bierzcie sobie ich zdania do serca.
Bo miłość jest najważniejsza, a w chwilach kryzysu tylko ona daje siłę, o czym już w mym krótkim małżeństwie miałam okazję się przekonać.

Pamiętam, gdy przyprowadziłam pierwszy raz narzeczonego do mojego domu rodzinnego. Mama mi powiedziała wtedy: on cię naprawdę kocha. I to było czynnikiem najważniejszym dla moich rodziców, miłość, jaką zobaczyli w jego oczach. Nie pytali, a z jakiej rodziny, a ile zarabia, a czy wykształcony... Kochając mnie prawdziwie i bezinteresownie, od przyszłego męża oczekiwali tylko...

Gdy człowiek się zakocha, przestaje słuchać głosu rozsądku, nie zwraca uwagi na opinie innych, nie liczy się nawet ze zdaniem rodziny. To pierwsze uczucie jest tak silne i odurzające, że nic nie jest w stanie skłonić nas do porzucenia go. Z czasem, gdy opadają, a w życiu dopada nas rutyna, rodzinna jest w stanie poddać nasz związek wątpliwością, zasiać ziarnko niepokoju. Niektórzy ludzie są tak słabi i podatni na wpływ najbliższego otoczenia, a w szczególności rodziny, że są w stanie rozstać się z ukochaną rodziną. Inni nie dadzą sobie w kaszę dmuchać. Myślę, że warto jest słuchać tego co nasi rodzice, rodzeństwo mają nam do powiedzenia, bo oni obserwując nasz związek z pewnego dystansu, na pewno potrafią na niego spojrzeć obiektywniej i surowiej. Jednakże, nie mogą decydować oni o tym z kim powinniśmy się związać, a z kim nie. Dezaprobata rodziny na pewno jest trudnym i przykrym przeżyciem jednakże należy pamiętać, że to my jesteśmy panami swojego losu i tylko my mamy prawo decydować o swoim życiu.

Gdy człowiek się zakocha, przestaje słuchać głosu rozsądku, nie zwraca uwagi na opinie innych, nie liczy się nawet ze zdaniem rodziny. To pierwsze uczucie jest tak silne i odurzające, że nic nie jest w stanie skłonić nas do porzucenia go. Z czasem, gdy opadają, a w życiu dopada nas rutyna, rodzinna jest w stanie poddać nasz związek wątpliwością, zasiać ziarnko niepokoju....