Znam z autopsji, gdy do mojej cioci przyjechała córka Jej koleżanki. Powiedziała że była już nie jeden raz na wsi, że wie jak postępować ze zwierzętami gospodarskimi, wie jak się karmi, co jedzą i jak się uprawia ziemię. Ciocia niczego nie przeczuwając wysłała ją do obory aby wygoniła krowę na pastwisko a ona stojąc na końcu obory krzyczała do krowy idź idź. Krowa nie ruszyła się nawet o krok może zbaraniała

Znam z autopsji, gdy do mojej cioci przyjechała córka Jej koleżanki. Powiedziała że była już nie jeden raz na wsi, że wie jak postępować ze zwierzętami gospodarskimi, wie jak się karmi, co jedzą i jak się uprawia ziemię. Ciocia niczego nie przeczuwając wysłała ją do obory aby wygoniła krowę na pastwisko a ona stojąc na końcu obory krzyczała do krowy idź idź. Krowa nie...

- Co to jest? - młoda dziewczyna pokazuje palcem na zwierzę.
- Krowa.
- Ja wiem, że krowa, ale co ona tu robi?
- Skubie trawę.
- Ale tu???
- To gdzie ma skubać?
Dziewczę się zastanowiło i przyznało rację krowie. W końcu jest na wsi, a na wsi krowa skubie trawę na polu. Teraz wystarczy się tylko przyzwyczaić do tego widoku.

- Co to jest? - młoda dziewczyna pokazuje palcem na zwierzę.
- Krowa.
- Ja wiem, że krowa, ale co ona tu robi?
- Skubie trawę.
- Ale tu???
- To gdzie ma skubać?
Dziewczę się zastanowiło i przyznało rację krowie. W końcu jest na wsi, a na wsi krowa skubie trawę na polu. Teraz wystarczy się tylko przyzwyczaić do tego widoku.

A niech to szlag! Co mnie podkusiło żeby zwiedzać ten zakątek świata, w którym cywilizacja jeszcze nie istnieje? Przecież nie ma szans, żeby znaleźć tu mechanika na już!
Dobra, idę! Znajdę jakiegoś rolnika i podpowie mi gdzie mam się udać. Tylko zaraz,tu nie ma żadnych domów. Kurcze, tyle drogi pieszo! I to w szpilkach!
Wysiadam, nie mam wyjścia. O nie! Co to jest za maź, w którą wdepnęłam? Nie wierzę! To jakiś placek, chyba krowi! Czy tu na serio ie słyszeli, że po zwierzętach trzeba sprzątać? Że są specjalne woreczki?
Idę, wytrę to gdzieś po drodze. Dobra, chyba widzę dom, za zakrętem. To tylko dwieście metrów. Jakoś to przejdę.
- Dzień dobry, zepsuł mi się samochód. Czy jest tu jakiś mechanik?
- Pani, tu nawet sklepu nie ma. I mechanika też nie ma - powiedział jakiś wystrojony w średniowieczny garnitur starszy pan.
- To co ja teraz zrobię? - spytałam niemal przez łzy.
- Pani, mechanika może i nie ma, ale jak pójdzie Pani do Garcewiczowej, to ona Panią przenocuje. Agroturystykę ma.
- Ale ja tu nie chcę spać! Proszę mi dać numer do kogoś, kto szybko naprawi moje auto.
- Ja tam nie wiem jak Wy w mieście żyjecie, ale tutaj to ludzie niedziele szanują. Musi Pani tu nocować, chyba że popchnie pani samochód aż do miasta.
No i stał się mój najgorszy koszmar. Przymusowy pobyt na wsi. W dodatku u zupełnie obcych ludzi. Jak to się mogło stać?!
Ale muszę to przyznać, żurek gospodyni był pyszny. Pokój taki zupełnie inny niż mój, a szafa jaka mała! Wszystko takie skromne, zupełnie nie w moim stylu. A mimo wszystko łóżko było wygodne.
A ta przerażająca cisza? Po jakimś czasie zaczęła być nawet miła. Mogłam spokojnie pomyśleć o pewnych sprawach, co w mieście i ciągłym biegu było nie do pomyślenia.
Chyba tu wrócę. Tym razem w obuwiu sportowym. Nie taka wioska straszna jak się ją lepiej pozna. A mechanik? Mam nadzieję, że jutro będzie nieczynne.

A niech to szlag! Co mnie podkusiło żeby zwiedzać ten zakątek świata, w którym cywilizacja jeszcze nie istnieje? Przecież nie ma szans, żeby znaleźć tu mechanika na już!
Dobra, idę! Znajdę jakiegoś rolnika i podpowie mi gdzie mam się udać. Tylko zaraz,tu nie ma żadnych domów. Kurcze, tyle drogi pieszo! I to w szpilkach!
Wysiadam, nie mam wyjścia. O nie! Co to jest za maź, w...

Pewna pani z pewnym panem na wieś się udali. Przeprowadzić się postanowili chociaż dotychczas w mieście mieszkali. Och jak wspaniale będzie się żyło, długo się spało, grilla paliło. Myślała sobie miastowa pani, lecz jej marzenia zdały się na nic. Już szósta rano a kogut pieje. Ojejku jejku co tu się dzieje? Czyż on nie może później hałasować? Ja przecież muszę ciężko pracować. Wstała wkurzona oczy przetarła i w monotonii rytm swojej wpadła. Kawkę chce zrobić mleczka brakuje, lecz obok domu sklepu brakuje. Budzi, więc męża by gnał po auto i jechał po mleka pełen karton. Sama zaś nie będzie szła na piechotę, bo starsze panie siedzą pod płotem. Zaraz pomyślą co to za nowa. Z miasta przybyła przed pracą się chowa. U nich to kury po podwórku chodzą, psy siedzą w kojcu, w sadzie owoce. Przed domem państwa z miasta przybyłych nie ma zaś jeszcze żadnej rośliny. Jedynie drzewo z jabłkami pysznymi, których to pani skosztować chce w tej chwili. Jednak coś ją zaatakowało i w palca mocno ukąsić chciało. Bąbel pojawił się wielki, czerwony. Mąż pani z miasta stoi zniesmaczony. Chyba Cię osa podła użądliła. Usunę żądło nie ruszaj się miła. Tak to pani jabłek już nie tyka, a gdy owady widzi ciężko wzdycha, bo z komarami starcie również miała, kiedy na dworze posiedzieć chciała. Takie to życie na wsi wesołe, lecz przyzwyczaić można się w porę.

Pewna pani z pewnym panem na wieś się udali. Przeprowadzić się postanowili chociaż dotychczas w mieście mieszkali. Och jak wspaniale będzie się żyło, długo się spało, grilla paliło. Myślała sobie miastowa pani, lecz jej marzenia zdały się na nic. Już szósta rano a kogut pieje. Ojejku jejku co tu się dzieje? Czyż on nie może później hałasować? Ja przecież muszę ciężko...

Przypomniało mi to historię jak moi kuzyni z miasta gdy byli mali przyjechali na wieś. Zobaczyli jak krowy jedzą i powiedzieli z wielkim żalem "dali krowom gumę do żucia a nam nie." 😅

Przypomniało mi to historię jak moi kuzyni z miasta gdy byli mali przyjechali na wieś. Zobaczyli jak krowy jedzą i powiedzieli z wielkim żalem "dali krowom gumę do żucia a nam nie." 😅

Jako dziecko kochałam wieś. Żadne smrody, krowie placki i inne wiejskie klimaty nie były mi straszne. Jednak gdy doroslam, zamieszkałam w mieście i zapomniałam jak to było kiedy miałam dziesięć lat.
Odwiedziłam wujostwo mając lat 25 i to zupełnie przypadkiem wracając ze szkolenia. Zrozumiałe było, że nie byłam przygotowana pod względem technicznym. Ubrana w służbowy kostium i śliczne zamszowe szpileczki w kolorze czerwonym wysiadłam z samochodu na podwórku. Ciocia wyszła zza stodoły ale zanim przywitalysmy się skoczył na mnie wielki płowy pies. Chciał się tylko przywitać. Odwrócona do niego tyłem nie miałam pojęcia, że mnie zaraz zaatakuje. Z radości odbił mi na tyłku dwie łapy a potem poprawil w okolicy kolan. Następnie skoczył z przodu chcąc mnie polizać po twarzy, mlasnal wielkim jęzorem i rozmazał mi tusz po całej twarzy, że wyglądałam jak miś panda. Oczywiście na zakiecie również odbiły się łapy robiąc za designerski deseń.
W dodatku czerwone czółenka podziałały na wyobraźnię dorodnego indora, który przechadzał się nieopodal w towarzystwie czterech pięknych indyczego i który od razu pokazał mi kto tu rządzi. Nagle uciekałam w kierunku pola. Indor gulgoczac pędził za mną. Za nim biegł pies szczekając jak oszalały a za nami ciotka z widłami. Wpadłam w kapustę. Poślizgnęłam się na liściu i wylądowałam w krowim placku.
Wieś już nie była taka jak kiedyś...

Jako dziecko kochałam wieś. Żadne smrody, krowie placki i inne wiejskie klimaty nie były mi straszne. Jednak gdy doroslam, zamieszkałam w mieście i zapomniałam jak to było kiedy miałam dziesięć lat.
Odwiedziłam wujostwo mając lat 25 i to zupełnie przypadkiem wracając ze szkolenia. Zrozumiałe było, że nie byłam przygotowana pod względem technicznym. Ubrana w służbowy kostium...

W końcu tu dotarłam. Jestem głodna, przemarznięta i zła. Od przystanku szłam tutaj z tymi torbami pewnie ze trzy kilometry. Śniegu po kolana. Nikt tu chyba nie odśnieża.
Świetnie! liczyłam na ciepłą wodę, a tymczasem z kranu nie leci żadna! Skąd tu ludzie mają wodę? Widziałam przed domem studnię, ale przecież teraz chyba ta woda tam zamarzła.. Jak mam się napić ciepłej herbaty?
Jeju, a jak tu zimno. Tęsknię za moim mieszkankiem w bloku. Wracałam, było ciepło, a tu na środku izby (bo salonem tego nazwać nie można) stoi kominek. Jeszcze nie wiem jak się zabrać za jego uruchomienie. Dobrze, że mam przy sobie suchy prowiant, to chociaż głód zaspokoję.
Zastanawiam się jak ludzie mogą żyć na tej wsi zabitej dechami. Przecież tu nic nie ma. Zanudzę się na śmierć. Ciekawe czy w ogóle prąd jest. I zasięg! Matko i córko, czy mój internet tu dociera?! Muszę być w kontakcie z ludźmi. A jak mi się coś stanie? Jak wezwę pogotowie? Czy karetka przebije się przez te zaspy? Nie chcę umierać na tym odludziu.
Jem i biorę się w garść, przecież nie może tu być aż tak źle.. Może nawet w obrębie pięciu kilometrów znajdę jakiś sklep. Kto wie..

W końcu tu dotarłam. Jestem głodna, przemarznięta i zła. Od przystanku szłam tutaj z tymi torbami pewnie ze trzy kilometry. Śniegu po kolana. Nikt tu chyba nie odśnieża.
Świetnie! liczyłam na ciepłą wodę, a tymczasem z kranu nie leci żadna! Skąd tu ludzie mają wodę? Widziałam przed domem studnię, ale przecież teraz chyba ta woda tam zamarzła.. Jak mam się napić ciepłej...

poranek jak zawsze, tylko to powietrze jakieś inne, takie świeższe, rześkie. Podczas prysznica woda była zimniejsza, ale to dobrze robi dla skóry, zamyka pory. Ubrałam się luźno, w sumie teraz każdy dzień to casual Friday tutaj będzie. Pora na śniadanie i poranną kawę. Włączyłam aplikację aby znaleźć najbliższy Starbuck. I problem Wi-Fi nie działa brak zasięgu. Zapytam sąsiadów o jakąś kawiarnię aby coś zjeść...

No i klops usyłyszałam Panicku tu ni ma kawiarnii. W domu mam kafemaszyna, a mleko to od Mućki z rana. Jak zrozumiałam co kobieta do mnie mówi, to uciekłam, jak to od Mućki, a gdzie badania mleka i pasteryzacja.. Tutaj grozi mi śmierć od bakterii i chorób.

Pod wieczór, żadna choroba mnie nie zabije, tylko głód. Bez auta ja tu nic nie zrobię, brak metra, tramwajów, autobusów. Cóz życie tutaj to będzie walka o przetrwanie.

poranek jak zawsze, tylko to powietrze jakieś inne, takie świeższe, rześkie. Podczas prysznica woda była zimniejsza, ale to dobrze robi dla skóry, zamyka pory. Ubrałam się luźno, w sumie teraz każdy dzień to casual Friday tutaj będzie. Pora na śniadanie i poranną kawę. Włączyłam aplikację aby znaleźć najbliższy Starbuck. I problem Wi-Fi nie działa brak zasięgu. Zapytam...

Jestem pewna, że wszyscy na wsi mnie usłyszeli, kiedy tego ranka zmierzając do łazienki natrafiłam na pająka. Do pomieszczenia wbiegła zaalarmowana mymi wrzaskami kuzynka Ula. Jąkając się opowiedziałam jej o bliskim spotkaniu z bestią . Zdezorientowana nie wiedziała w czym leży problem. Przecież na wiosce pełno jest podobnych stworzeń. Aby złagodzić moje obawy, rzuciła
- U nas pająki nie są jadowite.
Parę chwil później Aniela przybiegła trzymając coś rechoczącego w rękach.
- Ciocia, patrz załapałam żabę!
Krzyknęłam zastanawiając się czemu tutejsze dzieci nie mogą opiekować się chomikiem jak w Warszawie.
Popołudnie spędziłam na barbarzyńskim obowiązku skubaniu gęsi. Dwie godziny później głodna i z bolącymi plecami, zapytałam o obiad
- Przygotowałam flaki i zimne nóżki w galarecie – oznajmiła babcia Eugenia.
Poczułam jak mój żołądek się kurczy.
Porzuciłam dalsze typowo kobiecie obowiązki i oznajmiłam paniom, że popracuje z mężczyznami. Mamy równouprawienie i nie powinni nas sprowadzać do roli praczek. Krewniaczki zaniosły się śmiechem, wracając do swych zajęć. Zrozumiałam swój błąd, gdy było już za późno i przerzucałam obornik. Wieczorem żadne nawet najlepsze perfumy nie zabiły smrodu gnoju. Bałam się co przyniosą kolejne dni.

Jestem pewna, że wszyscy na wsi mnie usłyszeli, kiedy tego ranka zmierzając do łazienki natrafiłam na pająka. Do pomieszczenia wbiegła zaalarmowana mymi wrzaskami kuzynka Ula. Jąkając się opowiedziałam jej o bliskim spotkaniu z bestią . Zdezorientowana nie wiedziała w czym leży problem. Przecież na wiosce pełno jest podobnych stworzeń. Aby złagodzić moje obawy, rzuciła
- U...

-Wakacje na wsi są takie cool. Wszyscy teraz wracają do natury może i my w tym roku wybierzemy się na jakąś agroturystykę kochanie ? - powiedziała mama do taty.
- Jak chcesz. A może w końcu odwiedzimy ciocie Henię, zawsze tak serdecznie nas zaprasza. Podobno jest tam u niej pięknie. Jurek odremontował dom. Moglibyśmy pojechać w czerwcu, oni maja plantację truskawek to się najemy jak nigdy.
No i pojechaliśmy na wieś do cioci Heni na plantacje truskawek.
- Dzień dobry ciociu. Przepraszam, ale po podróży chciałabym się odświeżyć i skorzystać z toalety, czy mogłabyś mi pokazać gdzie łazienka? - powiedziała mama na powitanie
- A wychodek jest tam na skraju podwórka między stodołą a oborą, nie bój się psa on jest zapięty nic ci nie zrobi, a pokój macie na piętrze.
- Wychodek, to nie macie łazienki? Adam mówił, że Jurek wyremontował dom.
- A jest łazienka, oczywiście, że Jurek zrobił, ale niestety na razie nie ma tam wody i nie można z niej korzystać. Ale mów śmiało naciągniemy wody ze studni i zagrzejemy na piecu. Będziesz mogła się umyć.
- Adam to nie jest agroturystyka tylko istny "Galimatias"-powiedziała zdenerwowana mama.
Jednakże mimo tych sanitarnych niedogodności wakacje były bardzo udane a mama pojechała tam jeszcze kilkakrotnie jak wujek podłączył wodę ;-)

-Wakacje na wsi są takie cool. Wszyscy teraz wracają do natury może i my w tym roku wybierzemy się na jakąś agroturystykę kochanie ? - powiedziała mama do taty.
- Jak chcesz. A może w końcu odwiedzimy ciocie Henię, zawsze tak serdecznie nas zaprasza. Podobno jest tam u niej pięknie. Jurek odremontował dom. Moglibyśmy pojechać w czerwcu, oni maja plantację truskawek to się...