Miastem idealnym jest miasto z mojej wyobraźni.
Ponieważ takie nie istnieje na naszym świecie
wypiszę je i wymaluję, poczekam co powiecie.
Miasto bez smogu i dymów, bez trudów i znojów,
takie miasto dla bogów żyjących swawolnie.
To miasto città ideale, miasto bogom znane
przez ludzi śmiertelnych nigdy nie odwiedzane.
Miasto miłości, bez ściem i trudności
miasto wzniesione na Olimpie wysoko
dotyka chmur śnieżystych, słyszy
pieśni gór, cerberów sapania.
Dla bogów odgłosy ich świata to
raj, miód dla uszu. Ucztą dla
oczu jest świat ludzki, który
mimo, że grzechem skąpany.
Wyznawców grzechu wyjawia i ich
brzydkie światy.
Miasto idealne to tylko miasto
bogów, które ręką ludzką nieskalane
dosięga najwyższych chmur rogów.
Nie dławi się dymem, nie tętni smrodem.
Jest tym jedynym, wiecznym punktem na niebie.

Miastem idealnym jest miasto z mojej wyobraźni.
Ponieważ takie nie istnieje na naszym świecie
wypiszę je i wymaluję, poczekam co powiecie.
Miasto bez smogu i dymów, bez trudów i znojów,
takie miasto dla bogów żyjących swawolnie.
To miasto città ideale, miasto bogom znane
przez ludzi śmiertelnych nigdy nie odwiedzane.
Miasto miłości, bez ściem i trudności
miasto wzniesione...

"città ideale" moje miejsce idealne, gdzie mogłabym żyć i gdzie mogłabym napawać się szczęściem. Wzorcem tego miejsca jest mały, mini Rzym. Takie ciepłe włoskie miasteczko. Miejsce, w którym nie doznajemy pośpiechu, wiecznej gonitwy, niechęci. Mały ryneczek otoczony bazarkami, które wylewają się od nadmiaru świeżych owoców, gdzie Od rana roztacza się ich soczysty zapach, którym można się zajadać. Codziennie promienie słońca ogrzewają powoli opadającą małymi szczelinkami wodę wypełniającą starą, rzymską fontannę, a dzieci całymi dniami pluskają się w niej niczym nie przejmując. Panie w wielkich kapeluszach, spacerując, zajadając się niebiańskimi lodami. Życie tam płynie wolno, jakby nigdy nie przemijało.
Ryneczek przepełniony wąskimi uliczkami, gdzie można się łatwo zgubić. Otoczony co róż pięknymi kamienicami, w których powiewa świeża-starość.
Jednak, wszystko przepełnione spokojem, beztroskim życiem.

"città ideale" moje miejsce idealne, gdzie mogłabym żyć i gdzie mogłabym napawać się szczęściem. Wzorcem tego miejsca jest mały, mini Rzym. Takie ciepłe włoskie miasteczko. Miejsce, w którym nie doznajemy pośpiechu, wiecznej gonitwy, niechęci. Mały ryneczek otoczony bazarkami, które wylewają się od nadmiaru świeżych owoców, gdzie Od rana roztacza się ich soczysty zapach,...

Idealne miasto było by dla mnie zielone, zadbane, czyste i bezpieczne. Miała bym przestrzeń, aby udać się na fajne zakupy, gdzie wypić dobrą kawę, ale również pójść pobiegać. Nie musiała bym się bać wypuścić dzieci samych na podwórko, oraz sama bym się nie musiała bać powrotu. Nie musiała bym stać w korku, bo była by sprawna komunikacja miejska. Ale mogła bym też do pracy jechać rowerem, ponieważ były by ścieżko rowerowe. Miasto w którym bym się nie denerwowała i nie stresowała, tylko żyła szczęśliwa.

Idealne miasto było by dla mnie zielone, zadbane, czyste i bezpieczne. Miała bym przestrzeń, aby udać się na fajne zakupy, gdzie wypić dobrą kawę, ale również pójść pobiegać. Nie musiała bym się bać wypuścić dzieci samych na podwórko, oraz sama bym się nie musiała bać powrotu. Nie musiała bym stać w korku, bo była by sprawna komunikacja miejska. Ale mogła bym też do pracy...

Miasto idealne to takie, które ma wiele dróg i rozdroży, a każdy może znaleźć coś dla siebie. Jak odpisać je krótko i treściwie?
Miasto na bazie koła. Centrum - ogromny park z masą zieleni, ścieżek i miejsc w których można się zgubić. Wokół centrum ogromny rynek otaczający park, a tam masa kawiarni, w których można odpocząć i dobrze zjeść. Wchodząc w kolejne uliczki - kluby, kawiarnie, hotele, salony tatuaży, sklepy z ubraniami i drobiazgami, czyli to co w każdym mieście jest. W następnej kolejności miejsca do zwiedzania i pracy (pałacyki, muzea, a za nimi zakłady pracy i tym podobne). Bloki, kamienice i domki jednorodzinne trochę oddalone od centrum... Prostota ceniona w infrastrukturze.
Co do atmosfery - tematyczne. Każdy powinien czuć się w nim dobrze i znaleźć coś dla siebie. Ten kto lubi spokój, powinien trafić właśnie na to, kto tajemnice też. Musi być różnorodność. Dużo zgody i gościnności, ale też małe konflikty, które tylko zacieśniają więzi mieszkańców, którzy choć nie muszą znać się bardzo dobrze - będą wspólnotą.
Zbyt idylliczne? Wątpię, po prostu idealne a swej nie idealności.

Miasto idealne to takie, które ma wiele dróg i rozdroży, a każdy może znaleźć coś dla siebie. Jak odpisać je krótko i treściwie?
Miasto na bazie koła. Centrum - ogromny park z masą zieleni, ścieżek i miejsc w których można się zgubić. Wokół centrum ogromny rynek otaczający park, a tam masa kawiarni, w których można odpocząć i dobrze zjeść. Wchodząc w kolejne uliczki -...

Wiele czytam o miastach, zarówno pod kątem wizji przyszłości, jak i dotychczasowych błędów, a architektura i socjologia miast zajmuje ważne miejsce w mojej osobistej biblioteczce. To temat rzeka, którego istotę trudno byłoby zawrzeć w krótkiej wypowiedzi. Choć pomysły na przyszłość bywają coraz bardziej nowatorskie, dominują trendy które zawsze się sprawdzają, takie jak odpowiednia przestrzeń, bogata infrastruktura, oddzielenie sfer ruchu pieszego od kołowego. Ja osobiście miałam okazję mieszkać w kilku miejscach i doświadczyłam jak ważne jest najbliższe otoczenie. Ogromne wieżowce mnie odstraszają, ale nie potrafiłabym mieszkać daleko od centrum, poza miastem i dostępem do tego co ono oferuje. Lubię przestrzeń, kontakt z naturą, zadbane tereny zielone, parki, bliski dostęp do sklepów i placów zabaw. Moim marzeniem jest bliskość pracy, domu i przedszkola. Mimo iż cenię sobie jazdę w autobusie z ciekawą książką, wolałabym mieć jednak bliżej. Obecnie pracuję niedaleko tzw. dzielnicy muzycznej w Bydgoszczy. Wychodząc z pracy przechodzę przez piękny park po którym rozchodzą się dźwięki dochodzące z Filharmonii Pomorskiej i innych budynków Akademii Muzycznej. We wspomnianym parku jest nietypowy plac zabaw dla dzieci - urządzony ze smakiem, otoczony zielenią wzbogacony o duże instrumenty muzyczne na których dzieci mogą grać. Idąc krótkim spacerkiem, mam w pobliżu dwa inne parki, są fontanny i urozmaicona roślinność. Jeśli jadę do pracy drugą stroną idę z kolei główną bydgoską ulicą gdańską i mogę coś po drodze załatwić, lub zaopatrzyć się w coś dobrego do jedzenia w okolicznych piekarniach czy cukierniach. Przyjemnie mi się pracuje w ścisłym centrum miasta. Ideałem jest dla mnie miejsce łączące walory przyrodnicze, architektoniczne, nie zapominając o aspektach socjologicznych - miejscach w których ludzie będą mogli się spotykać, a nie tylko zamykać w domach czy biurach. Pragnę by moje dziecko mogło otaczać się przyrodą i aktywnie korzystać z tego co miasto oferuje dzieciom, dlatego podstawą jest dla mnie bliskość centrum i dogodne dojazdy. Na szczęście nasza droga do przedszkola jest oddzielona od ruchu samochodowego, a sama placówka pełna zieleni z ogródkiem w którym dzieci same sadzą warzywa i poznają naturę. W niedalekiej przyszłości marzy mi się większe miasto, ale wyszukany w nim zakątek musi spełniać kryteria o których wspomniałam powyżej.

Wiele czytam o miastach, zarówno pod kątem wizji przyszłości, jak i dotychczasowych błędów, a architektura i socjologia miast zajmuje ważne miejsce w mojej osobistej biblioteczce. To temat rzeka, którego istotę trudno byłoby zawrzeć w krótkiej wypowiedzi. Choć pomysły na przyszłość bywają coraz bardziej nowatorskie, dominują trendy które zawsze się sprawdzają, takie jak...

Moje città ideale to miejsce z dostępem do morza i gór jednocześnie - uwielbiam prażyć się na słońcu, a moje dzieci kochają wodę, z drugiej strony wspaniale czuję się wędrując po szlakach górskich - to jest mój żywioł.
Idealnym dla mnie miejscem byłoby miasteczko z wąskimi uliczkami, małymi, skromnymi domkami porośniętymi roślinnością, bluszczami i różami pnącymi.
Nie lubię tłumów, korków i spalin, marzy mi się więc miejsce niezatłoczone, gdzie ludzie przemieszczaliby się na skuterach, rowerach lub pieszo, a auta wykorzystywane byłyby sporadycznie. Sprawną komunikację zapewniałyby autobusy. Chciałabym, by wokół było dużo zieleni i kwiatów, aby ludzie byliby życzliwi, pomocni i zawsze uśmiechnięci.
Potrzebowałabym również w mojej idealnej przestrzeni szkoły, szpitala oraz małego, drewnianego kościółka, w którym odpływałabym myślami. Coś dla duszy i ciała.
Takie byłoby moje sielankowe città ideale.
Zapraszam wszystkich!

Moje città ideale to miejsce z dostępem do morza i gór jednocześnie - uwielbiam prażyć się na słońcu, a moje dzieci kochają wodę, z drugiej strony wspaniale czuję się wędrując po szlakach górskich - to jest mój żywioł.
Idealnym dla mnie miejscem byłoby miasteczko z wąskimi uliczkami, małymi, skromnymi domkami porośniętymi roślinnością, bluszczami i różami pnącymi.
Nie lubię...

Miasto moich marzeń: Niezbyt duże, aby wszędzie można było się dostać w krótkim czasie. Domy najwyżej kilkurodzinne, aby ludzie się znali i lubili. Ulice czyste i bez wybojów, wygodne chodniki dla pieszych, z ławeczkami dla tych, którzy chcą odpocząć po drodze ze sklepu lub urzędu. Sklepy z miłą obsługą, która ma czas na sympatyczną pogawędkę przy zakupach, i gdzie nie trzeba się spieszyć pakując sprawunki. Najwyżej kilka (!) urzędów administracji państwowej, gdzie przeciętny czas załatwienia sprawy wynosi kwadrans. Nieduże szkoły, w których panuje rodzinna atmosfera, i do których chętnie i z radością podążają gromady roześmianych dzieci. Mało samochodów i parkingów, dużo zielonych łąk, drzew i pachnących kwiatów. Mało hałasu, dużo ciszy i często słyszalny śpiew ptaków, dziecięcy radosny śmiech i przyjazne odgłosy sąsiedzkich, życzliwych pogawędek. Rano świeże, pachnące rosą powietrze, którym oddycha się pełną piersią. Wieczory spokojne pośród zieleni, pachnące dobrym jedzeniem z przytulnych knajpek, skąd po kolacji można podziwiać zachody słońca przed snem. I nikt się nie spieszy. Oto miasto moich marzeń!

Miasto moich marzeń: Niezbyt duże, aby wszędzie można było się dostać w krótkim czasie. Domy najwyżej kilkurodzinne, aby ludzie się znali i lubili. Ulice czyste i bez wybojów, wygodne chodniki dla pieszych, z ławeczkami dla tych, którzy chcą odpocząć po drodze ze sklepu lub urzędu. Sklepy z miłą obsługą, która ma czas na sympatyczną pogawędkę przy zakupach, i gdzie nie...

Miasto idealne w moim mniemaniu powinno być przystosowane jak najlepiej do mieszkańców i turystów. Powinny znajdować się w nim parki oraz ozdobne stawy by można było wypocząć na łonie natury. Oko cieszyłaby też architektura. Ryneczek powinien być wykonany w renesansowym stylu. Tak, by wyglądał romantycznie. W centrum miasta będą stać zabytkowe kamienice zamieszkiwane przez ludzi, a na obrzeżach znajdą się działki jednorodzinne wraz z domkami. W miasteczku będą znajdować się szlaki i ścieżki rowerowe, a o doskonałą komunikację zadbają tramwaje. Niedaleko centrum będzie stała zabytkowa kaplica, która stanie się atrakcją turystyczną i punktem pielgrzymek. Przy ryneczku znajdą się kafejki i kawiarenki oraz restauracje z ogródkami by można było wypocząć i zrelaksować się. Duże centra handlowe zastąpią małe, ale przytulne sklepiki z uprzejmą obsługą. Zależy mi na tym, by ludzie zamieszkujący moje miasteczko byli osobami życzliwymi, pomocnymi i kulturalnymi. To nie miejsce dla chuliganów czy blokersów. Moje miasto będzie się promować hasłem ,,Miasto z duszą i sercem''. To właśnie będzie dało się odczuć na każdym jego kroku - uprzejmość, dobroć, tolerancję i pomoc płynącą prosto z serca. To my tworzymy klimat miejsca, w którym mieszkamy zatem stwórzmy coś pięknego dla ciała i ducha.

Miasto idealne w moim mniemaniu powinno być przystosowane jak najlepiej do mieszkańców i turystów. Powinny znajdować się w nim parki oraz ozdobne stawy by można było wypocząć na łonie natury. Oko cieszyłaby też architektura. Ryneczek powinien być wykonany w renesansowym stylu. Tak, by wyglądał romantycznie. W centrum miasta będą stać zabytkowe kamienice zamieszkiwane przez...

Moje miasto idealne... Posiadałoby więcej ścieżek rowerowych niż ulic, miałoby szerokie asfaltowe chodniki, po których można by było wygodnie chodzić, a dzieci mogłyby jeździć na hulajnogach i deskorolkach. W moim wymarzonym mieście byłby zarówno las, jak i wiele parków, rzeka i jakiś zalew z plażą, gdzie latem można by było popływać lub oprawiać sporty typu siatkówka plażowa, pływanie na kajakach i rowerach wodnych.

Jednak nie oszukujmy się - nawet najbardziej dopracowane w szczegółach architektury oraz infrastruktury miasto nie byłoby miastem idealnym gdyby brakowało w nim dobrych, miłych i pomocnych ludzi. W głównej mierze to właśnie ludzie tworzą atmosferę miasta - ich chęć rozwijania się, chodzenia na wydarzenia kulturalne i koncerty sprawia, że wydarzenia takie się odbywają, a artyści z całego świata chcą odwiedzać miasto pełne ambitnych ludzi, którzy doceniają ich twórczość. Moje miasto idealne byłoby pełne ludzi, którymi nie kieruje zawiść ani zazdrość, którzy potrafią być bezinteresowni, są chętni nieść pomoc oraz nie rozsiewają plotek.

Moje miasto idealne... Posiadałoby więcej ścieżek rowerowych niż ulic, miałoby szerokie asfaltowe chodniki, po których można by było wygodnie chodzić, a dzieci mogłyby jeździć na hulajnogach i deskorolkach. W moim wymarzonym mieście byłby zarówno las, jak i wiele parków, rzeka i jakiś zalew z plażą, gdzie latem można by było popływać lub oprawiać sporty typu siatkówka...

Cisza i spokój, a wokoło wszędzie zielono. Lasy, uprawne pola i łąki. Spokojne miasteczko, gdzie nie spotyka się przemocy, a ludzie są dla siebie życzliwi. Nie ma ciągłej bieganiny i pośpiechu. Na klimatycznych uliczkach znajdują się jednorodzinne domki, nie ma tym miasteczku wielkich drapaczy chmur mieszczących tysiące mieszkańców i biura korporacyjne.
W centrum kilka niewielkich, prywatnych sklepików, gdzie kupisz chleb z okolicznej piekarni i wyroby mięsne pochodzące z niewielkiej, również okolicznej masarni, gdzie wędliny robią takie jakie sami chętnie by zjedli.
W samym centrum jest niewielki rynek, nieopodal kościół. Na rynku znajduje się stara odrestaurowana studnia, fontanna oraz wiele ławeczek i urząd gminy, w którym jest biblioteka. Latem jest możliwość wypożyczenia książki i spokojnego poczytania jej na miejscowym ryneczku przy lodach w najlepszej lodziarni. Małe, klimatyczne, spokojne miasteczko z którego nie chce się wyjeżdżać.

Cisza i spokój, a wokoło wszędzie zielono. Lasy, uprawne pola i łąki. Spokojne miasteczko, gdzie nie spotyka się przemocy, a ludzie są dla siebie życzliwi. Nie ma ciągłej bieganiny i pośpiechu. Na klimatycznych uliczkach znajdują się jednorodzinne domki, nie ma tym miasteczku wielkich drapaczy chmur mieszczących tysiące mieszkańców i biura korporacyjne.
W centrum kilka...