Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Krystyna
emilkae
Queenie
Viola
Iwa_90

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Krystyna
emilkae
Queenie
Viola
Iwa_90

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Był normalnym nastolatkiem. Lubił grać w piłkę i na PlayStation. Miał zdolności matematyczne i informatyczne. Zawsze słyszał, że jest mądry, grzeczny, uczynny i że powinien troszczyć się o młodszą siostrę. Kiedy więc stracił ją z oczu, wpadł w panikę. W końcu zauważył siostrę ciągniętą przez obcego mężczyznę. Bez zastanowienia wyciągnął kawałek metalowej rury ze śmietnika i od tyłu walnął nią faceta w głowę.
***
Sąd stwierdził, że chłopak działał z premedytacją i osądził go za usiłowanie zabójstwa oraz trwały uszczerbek na zdrowiu. Niby nieletni, ale sądzili go jak dorosłego ze względu na specyfikę przestępstw, których się dopuścił. Dostał 15 lat kary pozbawienia wolności.
***
Szybko nauczył się, że w więzieniu określenia „grzeczny”, „uczynny” i „troskliwy” nie mają żadnego znaczenia. Nie ma też znaczenia wiedza z matematyki i informatyki. Liczy się siła fizyczna, układy i to, co możesz załatwić. Jeśli trzeba było, to przywalił, jednemu współwięźniowi trwale uszkodził oko. Kilka bójek i odsiadek w izolatce później, w końcu wyrobił sobie opinię „złego chłopca”. Już nikt nie próbował mu dogryzać ani robić pod górę.
***
Miał 31 lat, gdy wyszedł z więzienia. Żadnego wykształcenia, żadnej przyszłości, tylko sieć znajomości w podziemiu. Już dawno zerwał kontakt z rodziną, bo nie mógł patrzeć na zawód na ich twarzach. Nawet siostra krzywiła się na jego widok, chociaż wiedział, że po tylu latach nadal dręczy ją poczucie winy. Niesłusznie. Przecież się o nią zatroszczył, prawda?

Był normalnym nastolatkiem. Lubił grać w piłkę i na PlayStation. Miał zdolności matematyczne i informatyczne. Zawsze słyszał, że jest mądry, grzeczny, uczynny i że powinien troszczyć się o młodszą siostrę. Kiedy więc stracił ją z oczu, wpadł w panikę. W końcu zauważył siostrę ciągniętą przez obcego mężczyznę. Bez zastanowienia wyciągnął kawałek metalowej rury ze śmietnika i...

Mówili, że był słodkim, kochanym dzieciakiem. Nigdy nikogo by nie skrzywdził, na wszelkie zaczepki reagował uśmiechem, a gdy ktoś chciał mu coś zabrać skłonny był mu to oddać, bo po prostu lubił się dzielić. Zaś gdy oberwał to nigdy nie płakał. Ten młodzieniec patrzył na świat przez różowe okulary, ciągle się uśmiechał. Cały świat był piękny, tajemniczy i dobry. Tak on postrzegał wszystkie wypadki jakie się mu przydarzały nawet te złe.
Do czasu…
Pasikonik skoczył, chłopaczek biegnie za nim, owad pospiesznie umyka i nagle wlatuje prosto w pajęczą sieć. Tygrzyk paskowany jednym susem do niego dopada i zatapia w nim swoje zęby jadowe, po czym zaczyna oplatać swoją ofiarę. Po chwili ów niewinny chłopiec widzi już tylko kokon. Coś jakby go tchnęło, przez chwilę poczuł się jakby kogoś zabił, jakby przez swoje beztroskie, bezmyślne decyzje doprowadził do śmierci najbliższej mu osoby Dotarło do niego, że życie to ciągła walka, że nie jest takie piękne i każda decyzja, każdy ruch może wpłynąć na otaczający nas świat. Ten radosny pasikonik… przecież chciał się z nim tylko pobawić… i wtedy sceny jakie widział i słyszał wcześniej nabrały innego znaczenia. Zrozumiał, że ludzie niczym nie różnią się od zwierząt.
Zmienił się.
Tym razem dał w pysk łobuzowi.

Mówili, że był słodkim, kochanym dzieciakiem. Nigdy nikogo by nie skrzywdził, na wszelkie zaczepki reagował uśmiechem, a gdy ktoś chciał mu coś zabrać skłonny był mu to oddać, bo po prostu lubił się dzielić. Zaś gdy oberwał to nigdy nie płakał. Ten młodzieniec patrzył na świat przez różowe okulary, ciągle się uśmiechał. Cały świat był piękny, tajemniczy i dobry. Tak on...

Najgorsze było spojrzenie wujka Jacka. Zmęczone, pozbawione blasku, bezwzględne. Zwłaszcza kiedy ściągał spodnie. I sztuczną siwą brodę. Mały Maciuś nie mógł uwierzyć, że święty Mikołaj, który jeszcze przed chwilą stojąc w jego pokoju, obdarował go nową kolejką elektryczną i zestawem wodoodpornych pisaków, okazał się podstarzałym bratem ojca, którego dodatkowo nie lubił, bo zawsze w Wigilię zmuszał go do jedzenia kapusty z grochem.
Podobnie było rok później. Wujek Jacek okazał się również Wróżką Zębuszką, podmieniającą.. tzn podmieniającym trzonowca, zostawionego na noc pod poduszką, na banknot dziesięciozłotowy. Magia świata zmarła, a rzeczy nadprzyrodzone, o których zapewniali małego Maciusia rodzice, okazały się zwykłą bujdą. "Już nigdy nie dam się tak łatwo oszukać" pomyślał Maciuś i skrzyżował bezradnie przedramiona.
17 lat później Maciej stał ze swoją ukochaną Elą, za jej namową, przed studnią życzeń w Krakowie. Ela zaczytywała się w horoskopach, wykupiła abonament na EzoTV i zamiast szarlotką zajadała się ciasteczkami z wróżbą.
- Maciek, jak wrzucisz grosza do studni i wypowiesz życzenie, to się spełni, wiesz? - zapytała półszeptem Ela.
- Tak, a świnie latają - powiedział Maciej i od niechcenia rzucił monetę przez ramię. Złapał Elę za rękę i ruszyli w dalszy spacer.
Odwrócony tyłem, nie mógł dostrzec jak ze studni wystrzeliła olbrzymia łuna zielonego światła, która oświetliła niebo.

Najgorsze było spojrzenie wujka Jacka. Zmęczone, pozbawione blasku, bezwzględne. Zwłaszcza kiedy ściągał spodnie. I sztuczną siwą brodę. Mały Maciuś nie mógł uwierzyć, że święty Mikołaj, który jeszcze przed chwilą stojąc w jego pokoju, obdarował go nową kolejką elektryczną i zestawem wodoodpornych pisaków, okazał się podstarzałym bratem ojca, którego dodatkowo nie lubił, bo...

Poznajcie Ewę. Ewa to przepiękna dziewczyna, której nigdy niczego nie brakowało. Markowe ubrania, najwyższa średnia w szkole i do tego niezastąpieni rodzice. Mama, choć jest lekarzem, zawsze potrafiła znaleźć czas na rozmowę z nią czy wspólny wypad do kina, a tata jako największy przyjaciel i najwierniejszy kibic prosto z sali sądowej zawsze biegł na treningi swojej Księżniczki. Odkąd pamiętam, tworzyli zgrany team, spędzali ze sobą każdą wolną chwilę i niejako rozumieli się bez słów. W dniu swoich 18-tych urodzin Ewa naprawdę mogła poczuć się jak księżniczka, którą zawsze nazywał ją tata. Rodzice obudzili ją jeszcze w środku nocy, bo chcieli jako pierwsi złożyć jej życzenia urodzinowe. Na dodatek wręczyli jej ogromny bukiet białych róż i wymarzoną czerwoną sukienkę na wieczorne przyjęcie. Później telefonom nie było końca, tego dnia powiadomienia na Facebooku doprawdy wariowały i do tego kurier dostarczył jeszcze kilka niespodzianek. O takich urodzinach Ewa marzyła od dawna, to był naprawdę wyjątkowy dzień. Wszystko było dokładnie takie, jak sobie zaplanowała. Brakowało jedynie jej ulubionego, czekoladowego tortu, który lada chwila miał dowieźć tata Ewy… Ta sielanka trwałaby pewnie po dziś dzień, gdyby wtedy pewien pijany kierowca nie wsiadł do samochodu. Zderzenie czołowe, śmierć na miejscu i życie bez taty, które już nigdy nie nabrało sensu. Ewa przestała chodzić na treningi, zaniedbała szkołę i przez wiele lat nie mogła pogodzić się z tą stratą.

Poznajcie Ewę. Ewa to przepiękna dziewczyna, której nigdy niczego nie brakowało. Markowe ubrania, najwyższa średnia w szkole i do tego niezastąpieni rodzice. Mama, choć jest lekarzem, zawsze potrafiła znaleźć czas na rozmowę z nią czy wspólny wypad do kina, a tata jako największy przyjaciel i najwierniejszy kibic prosto z sali sądowej zawsze biegł na treningi swojej...

Myślałam, że nic nie jest w stanie nas aż tak zmienić, że nic z przeszłości nie może mieć tak ogromnego wpływu na naszą teraźniejszość. Niestety myliłam się.
Cały czas wierzyłam, że się uda, że damy sobie rade, że cały wszechświat będzie chciał nam sprzyjać. Niestety myliłam się.
I tak oto siedzę teraz kompletnie sama, sama ze swoim bólem, wspomnieniami i żalem. To ja spowodowałam, że to nie mogło wyjść. To ja odpowiadam za to co się przytrafiło. Wiedziałam, że nie będzie łatwo, wiedziałam, że trzeba będzie walczyć, ale wierzyłam, że mimo wszystko się uda.
Nie wyszło. Bo jak ktoś bez domu, miłości i rodziny może potrafić stworzyć własną? W jednej chwili, w wieku 5 lat straciłam wszystko. Straciłam rodziców, dach i rodzeństwo. Odeszli. Pożar, moment i nie ma nic. Nie ma czegoś co budowali przez lata.
Nie byłam w stanie Cię teraz kochać. A czy ktoś po 20 latach w domu dziecka, bez miłości i bezpieczeństwa może to potrafić?

Myślałam, że nic nie jest w stanie nas aż tak zmienić, że nic z przeszłości nie może mieć tak ogromnego wpływu na naszą teraźniejszość. Niestety myliłam się.
Cały czas wierzyłam, że się uda, że damy sobie rade, że cały wszechświat będzie chciał nam sprzyjać. Niestety myliłam się.
I tak oto siedzę teraz kompletnie sama, sama ze swoim bólem, wspomnieniami i żalem. To ja...

Janek jak zawsze w czwartki kończył lekcje po 15.00, lecz w ostatni czwartek z powodu awarii instalacji gazowej w szkole wrócił wcześniej do domu, było coś po 13.00. Będąc na klatce swojej kamienicy usłyszał głosy sąsiadek.
- Słyszała Pani,że Janek, ten młody spod 13 jest adoptowany!?
- Co pani mówi!? Naprawdę? A taki porządny chłopak, zawsze "dzień dobry" powie,ukłoni się, taki spokojny, dobrze się uczy, aż dziwne.
-Dlaczego dziwne?
-To pani naprawde nie wie? Przecież te dzieciaki z bidula to są zdemoralizowane, niegrzeczne, nieuprzejme,nie chodzą do szkoły, wagarują, a ten Janek to wręcz przeciwnie. Kończyć trzeba, bo temu memu staremu muszę pyry na obiad ugotować.
Janek wysłuchał tą rozmowę do końca. Był w szoku, ale wszystko by pasowało. Mama szatynka, tata brunet, a on blondyn. Dziadkowie też ciemnowłosi. Tego dnia zjadł obiad uważnie przyglądając się rodzicom. Już chciał uciekać z domu, ale stwierdził,że nie warto, bo ci ludzie, choć nie biologiczni rodzice, to jednak rodzice i go kochają...

Janek jak zawsze w czwartki kończył lekcje po 15.00, lecz w ostatni czwartek z powodu awarii instalacji gazowej w szkole wrócił wcześniej do domu, było coś po 13.00. Będąc na klatce swojej kamienicy usłyszał głosy sąsiadek.
- Słyszała Pani,że Janek, ten młody spod 13 jest adoptowany!?
- Co pani mówi!? Naprawdę? A taki porządny chłopak, zawsze "dzień dobry" powie,ukłoni...

Ania była bardzo radosnym i bystrym dzieckiem, lubiła się uczyć i była najlepsza z klasy. Przez to dzieci czasami jej dokuczały, ale najbardziej dokuczał jej Tomek, który zawsze siedział w ławce za Anią.
Pewnego dnia na jednym, ze sprawdzianów Tomek poprosił Anię o podpowiedź. Ania chwilę, się wahała, ale nie chciała być niekoleżeńska i podpowiedziała Tomkowi zadanie. Na co on wezwał nauczycielkę i powiedział co właśnie zrobiła Ania. Nauczycielka bardzo się zdenerwowała i wezwała rodziców Ani do dyrektora na rozmowę.
Ania poczuła się ośmieszona przy całej klasie i tamtego dnia obiecała sobie, że będzie uparcie dążyć do obranego celu, ale nikomu już w niczym nie pomoże.
Dzisiaj Ania jest panią prezes jednej z największych korporacji w mieście. Pracownicy mają ją za surową, wymagającą i bezwzględną.
A Tomek?
Właśnie wchodzi do gabinetu Ani na rozmowę kwalifikacyjną...

Ania była bardzo radosnym i bystrym dzieckiem, lubiła się uczyć i była najlepsza z klasy. Przez to dzieci czasami jej dokuczały, ale najbardziej dokuczał jej Tomek, który zawsze siedział w ławce za Anią.
Pewnego dnia na jednym, ze sprawdzianów Tomek poprosił Anię o podpowiedź. Ania chwilę, się wahała, ale nie chciała być niekoleżeńska i podpowiedziała Tomkowi zadanie. Na...